Ο θησαυρός των ταπεινών

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

(Με περισσότερη ευχαρίστηση , λοιπόν, θα καυχηθώ στις ασθένειές μου, για να κατοικήσει μέσα μου  η δύναμη του Χριστού.) 2Κορ.12,9

Ο παππούς μου Αγγελάκης Κοτίτσας, εκ Δεσκάτης Γρεβενών, έζησε πολλά χρόνια στην Αμερική και πέθανε στη Λάρισα το 1957, όταν ήμουν 17 χρονών.Ο παππούς μου ήταν ταπεινός. Γνώριζε την αξία του να είσαι ταπεινός. 

Αυτό που μου συμβούλευε πάντα ήταν να ζω όπως αρέσει στο Θεό. Το "είναι" μου, να αρέσει στο Θεό. Ο αληθινός εαυτός μου είναι το "είναι", που αρέσει στο Θεό. Η Γραφή λέει, πως οι εκλεκτοί του Θεού, έχουν "σπλάχνα οικτιρμών". Ενδύσασθε "σπάχνα οικτιρμών". Να είμαστε πονετικοί άνθρωποι, να έχουμε λύπη, καθώς και ο Χριστός χάρισε τον εαυτό του από τον πόνο του για τους φτωχούς ανθρώπους.

Γνώριζε ότι εκείνο που μας εμποδίζει να αγαπάμε το Θεό είναι η υπερηφάνεια. Αυτή μας κάνει να υποτιμούμε το Θεό. Μας κάνει πραγματικά τρελούς. Δεν είναι τρέλα, να υποτιμούμε το Θεό;; Φτειάχνουμε κάτι καλό και δεν μας αρκεί, ότι ο Θεός το ξέρει. Θέλουμε να το δείξουμε στους ανθρώπους. Τί είναι ο άνθρωπος μπροστά στο Θεό; 

Η συμβουλή του παππού μου, να είμαι όπως αρέσει στο Θεό, είναι η ίδια με την ταπείνωση. Είναι σαν να μου έλεγε, να μην είμαι υπερήφανος. Να είμαι χαρούμενος που ο Θεός με βλέπει. Το παν είναι η υγεια, έλεγε κάποιος συνταξιούχος της χωροφυλακής, που τον συνάντησα ,τις προάλλες , στο δρόμο. Το παν είναι η ζωή, του είπα. Ο Θεός μας χαρίζει τη ζωή. Αυτό είναι το σπουδαιότερο! Πολλοί ζουν με τις αρρώστειες τους. 

Ο Απόστολος Παύλος γράφει στη δεύτερη επιστολή του, στους  Κορινθίους: "Ήδιστα ουν μάλλον καυχήσομαι εν ταις ασθενείαις μου, ίνα επισκηνώσει επ' εμέ η δύναμις του Χριστού.."  (2Κορ., 12,9) (με περισσότερη ευχαρίστηση , λοιπόν, θα καυχηθώ στις ασθένειές μου, για να κατοικήσει μέσα μου  η δύναμη του Χριστού."

Άλλη συμβουλή του παππού μου Αγγελάκη,  ήταν να λυπάμαι τα πλάσματα του Θεού και να μην τα καταστρέφω. Να νιώθω σεβασμό για κάθε αισθανόμενο πλάσμα και να θαυμάζω τον έναστρο ουρανό! 

Ο παππούς μου ήταν ένα διάστημα επιστάτης στο δημοτικό σχολείο Δεσκάτης . Κάποιος  που γνώριζε πόσο αγαπούσα τον παππού μου, μου είπε μια μέρα: Έλα να σου πω για τον παππού σου,  για να χαρείς . Ο παππούς σου,  λυπούνταν  να μας βλέπει ξυπόλυτα έξω στο κρύο  και άνοιγε τις πόρτες για να μπούμε στην τάξη, πριν χτυπήσει το κουδούνι.  

Κάποτε έπεσε κεραυνός στο σχολείο και σκότωσε πολλά παιδιά περνώντας μέσα από τις αίθουσες. Όταν είδε τα νεκρά παιδιά ο παππούς, τα μαλλιά του έγιναν κατάλευκα! Πέρασε πολύς καιρός   για να ξαναβρούν το χρώμα τους! 

mlvardospot.blogspot.com

 

Τί σημαίνει, αν άψωμαι του ιματίου, σωθήσομαι;

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τί σημαίνει η πίστη της γυναικός  πως θα θεραπευτεί από την ανίατη ασθένειά της, αν ακουμπήσει το ιμάτιο του Κυρίου Ιησού, όπως γράφει το Ευαγγέλιο. Γι' αυτό οι πιστοί τρέχουν στους Αγίους τόπους, για να βρεθούν πιο κοντά στα ιερά πρόσωπα του Χριστού και της Παναγίας και των Αγγέλων του Θεού. 

 Ο άνθρωπος λαμβάνει θάρρος από την παρουσία των αγαπημένων προσώπων. Ό λαός  δίνει σημασία στο πρόσωπο: "το πρόσωπο είναι σπαθί που κόβει τα εμπόδια.' λέει η λαϊκή παροιμία.  

   Αυτά όλα τα ξέρουμε από τη Γραφή. Αλλά  και από την  προσωπική εμπειρία γνωρίζουμε την αλήθεια για την πίστη. Το παραμικρό στραβοπάτημα να κάνουμε στην Πίστη, επιστρέφουμε στην αρχή, όταν δεν πιστεύαμε. Την ίδια πίκρα που νιώθαμε τότε, την νιώθουμε πάλι, όταν απομακρυνόμαστε  απ   το Θεό. 

"Αν θέλουμε να επιστρέψωμε στο Θεό, και να βρούμε σ' Εκείνον τον εαυτό μας,  πρέπει ν' ανατρέψουμε την πορεία του Αδάμ, να πάμε πίσω ανάποδα το δρόμο που αυτός έκανε.Ο δρόμος περνάει από το κέντρο της ψυχής μας. Ο Αδάμ απομακρύνθηκε   από το Θεό και κλείστηκε στον εαυτό του,  βγήκε κατόπιν από τον εαυτό του και πήγε προς τα πλάσματα. Οφειλομε τώρα να εγκαταλείψωμε (κατά τη χριστιανική έννοια της λέξης ) τα εξωτερικά πράγματα και να ξαναμπούμε στο βάθος της ψυχής μας για να βρούμε το Θεό.Πρέπει να επανακτήσουμε τον αληθινό εαυτό μας απαλλασσόμενοι από το άγχος, το φόβο και τις άτακτες επιθυμίες." ( Τόμας Μέρτον). 

mlvardospot.blogspot.com 

  

 

Ήδιστα καυχήσομαι

 

Ήδιστα ουν καυχήσομαι 

εν ταις ασθενείαις μου 

ίνα επισκηνώσει επ' εμέ

 η δύναμις του Χριστού.

(Απόστολος Παύλος)

 

Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η κεντρική ιδέα  της φιλοσοφίας  του "φιλοσοφικού αποκρυφισμού", είναι ότι όλες οι φιλοσοφικές θεωρίες δεν ισχύουν  παντού και πάντοτε. Η μόνη η οποία υποστηρίζει την αδυναμία της φιλοσοφίας είναι η φιλοσοφία της απόκρυψης της αλήθειας της ζωής.

Ένας σύγχρονος Εβραίος φιλόσοφος είπε πως η ανθρωπότητα προσπάθησε να βρει την αλήθεια με το νου. Είναι καιρός τώρα, να προσπαθήσει με την καρδιά. Οι αιώνες που έρχονται, αν δεν γίνουν χριστιανικοί, δεν  θα υπάρξουν.    

Σκοπός της φιλοσοφίας είναι η απόκρυψη της αλήθειας, παρόλο που θέλουν να πείσουν ότι αποκαλύπτουν την αλήθεια. Αλλά η μία θεωρία ακυρώνει την άλλη,  με μοναδική ίσως  εξαίρεση τη φιλοσοφία η οποία υποστηρίζει ότι οι φιλοσοφίες ακυρώνουν η μία την άλλη. Τελικά, ποιός είναι ο σκοπός της φιλοσοφίας; 

Ο Ιησούς είπε, οι φτωχοί θα υπάρχουν πάντοτε. Αυτό αποδεικνύει η ιστορία των εθνών και των κρατών. Ποιός είναι ο στόχος όλου αυτού του ανταγωνισμού στη δύναμη, για να μη ισχύει ποτέ η δημοκρατία που θέτει όριο στον πλούτο και στη φτώχεια  και θεραπεύει την μιμητική βία. Αντί τα κράτη να ξοδεύουν τον κόπο των λαών, στη θεραπεία του ανθρώπου από την ιδιοτέλεια, ανταγωνίζονται στην απόκτηση δύναμης, για να διατηρούν τη φτώχεια και την αδικία; 

Ποιός είναι ο στόχος όλων αυτών των ανταγωνισμών, που καταλήγει στο βιασμό του ανθρώπου και της Φύσης; Όλη αυτή η σκευωρία επιστήμης, βιομηχανίας, εμπορίου κ.α΄;  Επικρατούσα φιλοσοφική θεωρία, η οποία αποτελεί το μοντέλο για όλο τον κόσμο είναι η βούληση τωνπλουσίων για τη δύναμη. Ο άρχων του κόσμου είναι ο θεός του χρήματος, ο μαμωνάς. 

Ποιός είναι ο αληθινός άρχοντας. Ο αληθινός άρχοντας είναι αυτός που αγαπάει το λαό περισσότερο απ΄  τον εαυτό του. Μόνο η δημοκρατία με την  αγάπη για τους φτωχούς μπορεί να βάλει όρια στον πλούτο και στη φτώχεια. Αλλά ποιός θα θεραπεύσει την ιδιοτέλεια και την "μιμητική επιθυμία"; (Ρενέ Ζιράρ, Κεκρυμμένα από καταβολής).  Οι Γεργεσηνοί, στην αρχαία Δεκάπολη δεν επέτρεψαν την εισοδο του Ιησού, για να θεραπεύσει τους φτωχούς στην περιφέριά τους.

Με αυτό το σκεπτικό η Πίστη, η Ελπίδα, η Αγάπη και όλες οι αρετές δεν είναι φιλοσοφία. "Η πραγματική σοφία και η αληθινή μόρφωση εν είναι τίποτε άλλο, παρά η πίστη και ο σεβασμός στο Θεό". (Ιερός Χρυσόστομος, ΕΠΕ 28,520).  " Οπως η όραση είναι ανώτερη απ΄όλες τις αισθήσεις, έτσι και η προσευχήκ είναι η πιο θεία απ΄ όλες τις αρετές." (Όσιος Νείλος, Περί προσευχής 150).

mlvardospot.blogspot.

Πώς προσευχόμαστε νοερά υπέρ του σύμπαντος κόσμου;

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το Ευαγγέλιο μιλάει πάντα για τη  νοερά προσευχή. Δεν είναι ίσως υπερβολή να πω ότι το Ευαγγέλιο γράφτηκε  αποκλειστικά για τη νοερά προσευχή. Σήμερα διάβασα για τους  δέκα λεπρούς, που θεράπευσε ο Ιησούς , απ' τους οποίους μόνο ένας επέστρεψε να ευχαριστήσει τον Ιησού και να δοξάσει το Θεό. Οι εννέα που είναι; ρώτησε ο Ίησούς. 

Οι εννέα ήταν από αυτούς που όπως είπε ο Ιησούς για την υποκρισία των ανθρώπων: Με τα χείλη με τιμούν, και η καρδιά τους ¨"πόρρω απέχει απ' εμού". Δεν έχει αληθινό ενδιαφέρον για το Θεό. Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός βοηθάει τον άνθρωπο και δεν επικαλούνται το όνομά Του. 

Να μια προϋπόθεση που πρέπει να υπάρχει πάντοτε στη νοερά προσευχή: να έχουμε τον Ιησού μέσα στην καρδιά μας. Να μην είμαστε υποκριτές,, σαν αυτούς που προφητεύει ο Ησαϊας: "Ούτος ο λαός τοις χείλεσί με τιμά, η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ' εμού" (Μαρκ.7,6)

Ο ορθόδοξος λαός επισημαίνει τη μεγάλη σημασία της μνήμης των ονομάτων. Η λαϊκή παροιμία τονίζει ακριβώς αυτό: "Τόσο που σ' αγαπούσα, λησμόνησα και τ' όνομά σου." Ο λαός πιστεύει πως όταν αγαπούμε δεν ξεχνάμε το όνομα του αγαπημένου. Έχουμε διαρκώς στο νου μας τα ονόματα των αγαπημένων μας.  

Η εικόνα που δίνει η Γραφή  για το ενδιαφέρον που μας  κρατάει πάντα σε εγρήγορση είναι η εικόνα των αετών: "Εκεί όπου βρίσκεται το πτώμα, συγκεντρώνονται οι αετοί." Άρα έχουμε πάντα στο νου μας τα ονόματα των αγαπημένων μας και πρώτα από όλους το Θεό.  "Σ' έχω πάντα στο νου μου", λέμε γι' αυτούς που αγαπάμε. 

Ο πρώτος άνθρωπος που είχε το όνομα του Θεού στο νου  και επικαλούνταν τη βοήθειά του  είναι ο Ενώς. Με τον Ενώς αρχίζει η ανθρωπότητα να προσεύχεται. Θα μου πείτε  έχει τόσο μεγάλη σημασία ότι ο Ενώς έκανε νοερά προσευχή;  Η Γραφή ενώ για τους άλλους προπάτορες αναφέρει μόνο τα όνοματά τους , για τον Ενώς γράφει πως ο Ενώς  πίστεψε ότι ο Θεός βοηθάει τον άνθρωπο και επικαλέστηκε τη βοήθειά του Θεού.

mlvardospot.blogspot.com