Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Είναι άραγε η ζωή μας αυτή την εποχή δυσκολότερη , από ό,τι ήταν η ζωή τις άλλες εποχές; Η αγωνία
βασανίζει το σύγχρονο άνθρωπο. Ο σύγχρονος άνθρωπος αγωνιά για την επιβίωση..Δεν τον απασχολεί το
πνεύμα της ελευθερίας. Το σαρκικό του φρόνημα υπερνικά το πνεύμα. Κάλλιο σκύλος ζωντανός, παρά λιοντάρι
ψόφιο, λέει μια λαϊκή παροιμία, παραγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει λιοντάρι ψόφιο. Αν ένας είναι « λιοντάρι»
είναι λιοντάρι ζωντανό! Δεν υπάρχει «λιοντάρι» ψόφιο.
Η ζωή είναι χάρισμα του Θεού. Δικός μας είναι ο αγώνας για την ελευθερία! Κανείς δεν ελευθερώνεται από τα
πάθη του, χωρίς να αγωνιστεί εναντίον τους. Το πνεύμα και η σάρκα είναι αντίθετα. «Δεν κάνω το καλό που
θέλω, αλλά το κακό που μισώ, γιατί η σάρκα μου (το σαρκικό φρόνημα) αντιμάχεται το πνευματικό μου σώμα.
Ο Θεός χαρίζει στον άνθρωπο τη ζωή, για να ζήσει ελεύθερος.
«Επ ελευθερία εκλήθητε», λέει η Γραφή. Ήρθατε στη ζωή για να ζείτε ελεύθεροι. Οι ήρωες του Εικοσιένα
πίστευαν ότι η ζωή είναι ελευθερία και η δουλεία θάνατος και αγωνίστηκαν για την Πίστη και την Ελευθερία της
Πατρίδος. Ο σύγχρονος άνθρωπος, δεν συνειδητοποιεί την ανάγκη της εσωτερικής ελευθερίας . Οι άρχοντες
προσπαθούν να τον πείσουν ότι είναι βάρος της γης. Η γη δεν μπορεί να τους θρέψει. Έγιναν πολλοί! Δεν λένε
ότι δεν μπορεί να τους θρέψει από την απληστία των αρχόντων.
Αύτη η ημέρα, ην εποίησε ο Κύριος αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή.» Γνώριζα το στίχο αυτόν του
Δαβίδ στο πρωτότυπο από το Βιβλίο των Ψαλμών, το πιο αγαπημένο από τα ποιητικά βιβλία της Αγίας Γραφής.
Τον είχα διαβάσει πολλές φορές, αλλά μόνο τελευταία, τον διάβασα στο βιβλίο του αρχιεπισκόπου Antony
Bloom “Μάθε να προσεύχεσαι» στο οποίο παρατίθεται ο στίχος ελαφρά αλλαγμένος. Ο συγγραφέας προσθέτει
στο τέλος του στίχου τις λέξεις: «για μένα «. Με τις λέξεις αυτές ο στίχος εννοεί, πως ο κόσμος έγινε για τον
κάθε άνθρωπο, όπως το πνεύμα του Θεού, που υπάρχει σε κάθε άνθρωπο ερχόμενο στον κόσμο. Δεν μπορώ
να περιγράψω με λέξεις αυτό που ένιωσα διαβάζοντας το στίχο με αυτό το νόημα!
Πρώτη μου φορά ένιωσα όλον τον κόσμο σαν να είναι δικός μου. Σαν να έγινε ό κόσμος για να χαρώ. Ένιωσα
τέτοια χαρά, σαν να μου αποκαλύφθηκε ένα υπέροχο μυστικό, κρυμμένο από καταβολής κόσμου. Ο στίχος μου
θύμισε έναν άλλο στίχο του Δαβίδ. Το στίχο «του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής». Αυτή είναι η μέρα που
έκαμε ο Κύριος για μένα. Ας χαρώ και ας ευφρανθώ αυτή τη μέρα, είπα στον εαυτό μου με χαρά., ας δεχθώ τη
μέρα αυτή με ευγνωμοσύνη από το χέρι του Θεού! Τα πάντα γύρω μου είναι του Θεού. Ο Θεός έκαμε τη
δημιουργία Του για μένα! Ακόμα και η σύγχρονη Επιστήμη δέχεται την αλήθεια αυτή και την ονομάζει
«ανθρωπική αρχή»: Τα στοιχεία που θα φιλοξενούσαν την ανθρώπινη ζωή τέθηκαν από την αρχή!
Στην Ορθοδοξία, ιδίως στο μοναχισμό , δέχονται τη ζωή όπως είναι. Η Ορθοδοξία είναι η πραγματικότητα. Δεν
είναι θεωρία. «Και τα καλά και τα κακά δεχούμενα» είναι μια άλλη παροιμία που βρίσκεται πάντα στα χείλη των
ανθρώπων του λαού, στο νησί. Δε διακρίνουν τους ανθρώπους σε καλούς και σε κακούς. Δέχονται όλους τους
ανθρώπους το ίδιο. Ακόμα και στο Μυστήριο της Θεία Ευχαριστίας προσέρχονται όχι ως δίκαιοι, αλλά ως
τραυματισμένοι που χρειάζονται θεραπεία.
Αυτή είναι η ημέρα την οποία εποίησε ο Κύριος! Αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή. Η ημέρα στα
πουλιά αρχίζει χαρούμενα. Τα πουλιά καλωσοριζουν το φως κελαηδώντας. Το αηδόνι κελαηδάει στο σκοτάδι.
Το αηδόνι είναι σύμβολο της πίστης στο πνευματικό φως ακόμα και μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες. Θυμάμαι
με χαρά τα λόγια το γέρο ψαρά στην Κάλυμνο: «καλά , κακά, καλά θα τα λέμε». Είναι η Εντολή του Κυρίου,
«ευλογείτε και μην καταράσθε».
mlvardospot.blogspot.com
