Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η ζωή μου είναι γεμάτη θαύματα! Ζω χάρις σε άπειρα θαύματα - ευεργεσίες του Θεού σε μένα, από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι τώρα. Η ζωή μου είναι χαριστική. "Τοις αγγέλοις αυτού εντελείται περι σου του διαφυλάξεσθαι εν πάσαις τοις οδοίς", λέει ο Δαβίδ στον εννενηκοστό ψαλμό του, τον επωνομαζόμενο "ανεξίκακο".
Ευγνωμονώ και ευχαριστώ το Θεό! Ό,τι μου δίνει ο Θεός το δέχομαι ταπεινά με πίστη στο μεγάλο έλεός Του.Στηρίζομαι στην πίστη στον Κύριο. Στηρίζομαι στην πίστη. Το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου φυλάει αυτούς που θέλουν να ζουν. Αν δεν ευχαριστούμε το Θεό γιατί ζούμε , αυτό σημαίνει ότι δε θέλουμε να ζούμε.
Δε θα περίμενε κανείς ότι θα υπήρχε διχογνωμία στους πρώτους χριστιανούς ως προς τη χάρη του Θεού, αν είναι της αγάπης ή του Νόμου (ωφελιμότητα), κι όμως υπήρξε η διχογνωμία αυτή ανάμεσα στους εξ Εβραίων χριστιανούς και τους χριστιανούς των Ελλήνων και των άλλων εθνικών.
Η διχωγνωμία εκδηλώθηκε ανάμεσα στον Παύλο και στον Πέτρο και τους χριστιανούς που πρόερχονταν από του εθνικούς και στους Εβραίους, οι οποίοι υποστήριζαν ότι η χάρη του Θεού είναι από την τήρηση του Νόμου και την περιτομή. Στη διαφορά τους επικράτησε η γνώμη του Παύλου. Δεν είναι η χάρη του Θεού από την τηρηση του Νόμου, την ωφλιμότητα και ειδικότερα από την τήρηση του Μωσαϊκού νόμου, αλλά από την πίστη στον Κύριο "Η αγάπη ου ζητεί τα εαυτής".
"Πιστός ο Θεό δι' ού οι επικαλούμενοι το όνομα του Ιησού εκλήθημεν εις κοινωνίαν του υιού αυτού Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών. (...) Πάσι τοις επικαλουμένης το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν παντί τόπω αυτών τε και ημών χάρις υμίν και ειρήνη από Θεού πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού.
Η ανθρώπινη φύση είναι μία και διαθέτει το πνεύμα που της χάρισε ο Θεός, αντίθετα με τη ζωική φύση η οποία υπακούει στα ένστικτα και διαμορφώνεται από το περιβάλλον. Το ζώο δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτε. Μόνο ο άνθρωπος υπόσχεται, διότι το πνεύμα του έχει τη δυνατότητα να βλέπει τον εαυτό του. Ο νους του ζώου βλέπει αυτό που είναι μπροστά του, αλλά δεν μπορεί να δει τον εαυτό του. Δε γνωρίζει τη διαφορά ανάμεσα στον καταναγκασμό του περιβάλλοντος και στην επαγγελία του πνεύματος και δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτε.
Στην ελευθερία, μόνο το πνεύμα κινείται ελεύθερα. Το ζώο αναζητά παντού το νόμο του ενστίκτου που δεν επιτρέπει καμία τροποποίηση ή εναντίωση στο φόβο και γενικά στον καταναγκασμό του νόμου. Ο άνθρωπος κατανοεί το νόμο ή τα ένστικτα που δημιουργούν τις παραβάσεις. Ο νόμος οργήν κατατεργάζεται, λέει η Γραφή.
Ο νόμος δεν είναι πάντοτε γραπτός. Δοκιμαζόταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα, τόσο που κανείς δε γνώριζε πότε φάνηκε. Οι νομοθέτες απλώς κωδικοποιούσαν τους άγραφους νόμους σε γραπτό δίκαιο.
Ο γραπτός νόμος , ως νόμος του κυρίαρχου, συγκρουόταν με το έθμιο, ως προς την επικείκεια, την οποία ο γραπτός νόμος την αγνοεί παντελώς, διότι αποβλέπει στην ωφελιμότητα, χάρις στην οποία θεσπίζεται.
Η αντιπάθεια των φτωχών για τους γραπτούς νόμους, λόγω της αυστηρότητας όχι μόνο στην ψήφιση, αλλά και στην ερμηνεία και την εκτέλεσή του, επισημαίνει το ευαγγέλιο: | Πόσο δύσκολο είναι ο πλούσιος να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού, στην οποία ισχύει η αγάπη, η οποία δε ζητεί τα εαυτής.
Ο Χριστός θεράπευσε την αντίθεση μεταξύ της διδασκαλίας της αγάπης και του νόμου, όχι με την κατάργηση του Μωσαϊκού νόμου, αλλά με τη συμπλήρωσή του. Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για το νόμο, αλλά ο νόμος υπάρχει για τον άνθρωπο. "Η αγάπη ου ζητεί τα εαυτής".
