Εις το εμόν όνομα

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Να προσευχόμαστε στον Κύριον και να ζητάμε από αυτόν το έλεος. Το πανάγιον και γλυκύτατο όνομά του να έχουμε αδιάλειπτο έργο και μελέτημα. Και αυτό να έχουμε συνεχώς στην καρδιά και στο νου κι όταν αυτό είναι παρόν σε μας κάθε αντίθετο απομακρύνεται. ΚΙ όταν αυτό είναι απών, άπαν συρρέει δεινόν. Καθώς ο ίδιος ο Κύριός μας διακηρύσσει ότι «ο μένων εν εμοί, καγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν.» (Φιλοκαλία Δ΄205).

Κάποτε είδα ένα όνειρο, δήθεν καλούσα κόσμο να τον φιλέψω στο σπίτι μου και τον δεχόμουν σ’ ένα σκοτεινό υπόγειο όπου στα τραπέζια υπήρχαν μόνον άδεια πιάτα. Ένιωθα μεγάλη ταραχή. Ντρεπόμουν γι’ αυτό που γινόταν. Αν είχα λίγο κρασί, θα διορθωνόταν η κατάσταση, αλλά δεν υπήρχε. Ήταν τόσο έντονο το όνειρο, που το έβλεπα και όσο σηκώθηκα από το κρεβάτι. .

Άνοιξα το ευαγγέλιο και διάβασα αυτά τα λόγια: «ου γαρ εστί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί εν μέσω αυτών». (όπου είναι συνηγμένοι δύο ή τρεις στο όνομά μου, εκεί είμαι κι εγώ ανάμεσά τους).

«Οι πάντες τα εαυτών ζητούσι, ουδείς τα του Χριστού», λέει η Γραφή. Αυτό συμβαίνει τώρα στην εποχή μας. Άμα λείπει ο Χριστός, όλα λείπουν. Αν λείπει το όνομα του Ιησού λείπουν όλα. Οι Πόντιοι επαναλαμβάνουν μέσα τους, ως νοερά προσευχή, τα λόγια: «Ιησού σ’ όνομά σ’».

Η Γραφή απαντάει σε όλα αυτά που μας απασχολούν στην καθημερινή ζωή μας, αλλά λίγοι τη συμβουλεύονται. Μια ωραία προσευχή είναι αυτή: Κύριε δίδαξόν με οδόν εν η πορεύσομαι». «Κάνετε», λέει η Γραφή, καλόβουλα τη δουλειά σας, σαν να δουλεύετε για τον Κύριο και όχι για τους ανθρώπους. Να ξέρετε καλά πως για το καλό που κάνει κανείς θα ανταμειφθεί από τον Κύριο, είτε είναι δούλος είτε είναι ελεύθερος. «

mlvardospot.blogspot.com

Ο "Ξένος" του Καμύ και τα πουλιά "Αλμπατρός"

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο "Ξένος" του Καμύ και τα πουλιά Αλμπατρός

Ο Ξένος του Καμύ, ένιωσε τη λύπη της αποξένωσης, όταν πέθανε η μητέρα του. Τον νιώθω τον Καμύ. Ζούσε με τα πνευματικά, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος «τα άνω θωρείτε». Για τα υλικά πράγματα, ήταν σαν τον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι, τον Πρίγκηπα Μύσκιν, δεν είχε σύμβουλο κανέναν.

Ο πνευματικός φίλος μου, τον μακαρίτης παπα Ηλίας, έλεγε πάντα: Έχεις γέρο; Αγόρασε έναν. Εγώ συμβουλεύομαι το μπαστούνι μου.» Τι παράξενο πράγμα, εννοώ τον εαυτό μου. Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ με το θάνατο της μητέρας μου. Δεν έχω ποιόν να συμβουλευτώ. Οι πάντες τα εαυτών ζητούσι. Ουδείς τα του Χριστού. Είναι παράξενο που νιώθω έτσι. Δεν είναι τύχη που το όνομά μου στα αγγλικά λέγεται «Μύσκ». Παρά λίγο να λεγόταν «Μύσκιν».

Από τότε που αναρωτιέμαι ποιος είμαι, δηλαδή από τότε που έπαψα να είμαι νήπιο, προσπαθώ να είμαι «εαυτού επιγνώμων», όπως λέει η Γραφή. Αυτός είναι ο λόγος της αιώνιας αναζήτησής μου στα βιβλία, για να μπορέσω να γνωρίσω τον εαυτό μου. Αλλά συχνά σκέφτομαι μήπως δεν είναι αυτό στα μέτρα μου.

«Ου πάντων η πίστις», λέει η Γραφή. Πιθανόν είχα ξυπνήσει νωρίς, για να γίνω ένας «παιδαριογέρων». Η ελπίδα μου κυμαινόταν ανάμεσα στο πραγματικό και στο ανέλπιστο. Αν έχεις ζήλο για τα πνευματικά μοιάζεςι με το πουλί «αλμπατρός» , γράφει στο ποίημά του ο Μπωντλαίρ. Τα πουλιά Αλμπατρός στον ουρανό πετούν ελεύθερα με τα μεγάλα φτερά τους, κανένα πουλί δεν έχει τόσο μεγάλα φτερά, αλλά όταν περπατούν στη γη το θέαμά τους είναι κωμικό.

Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός τοποθετεί την επίγνωση του εαυτού στο τέλος της ζωής, ακόμα και λίγα δευτερόλεπτα πριν το θάνατο: «Άστραψε φως και γνώρισε ο νιος τον εαυτό του», γράφει το ποίημά του «Ο Πόρφυρας».

Στην Ελληνική Ορθόδοξη Παράδοση ο ζήλος του πνεύματος ή όπως λέγεται αλλιώς ο θεϊκός έρως είναι χάρισμα του Θεού, όλα είναι χαρίσματα του Θεού, που όμως δε γίνεται χωρίς να ακολουθείς τον οδηγό σου. Γράφει για την πνευματική ζωή ο Απόστολος Παύλος: «Δι’ υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως οδηγός και τελειωτήν Ιησούν.»

Διδάσκονται οι νέοι την εποχή αυτή να ακολουθούν τον Ιησού; Μήπως ξεγράφουν από την αρχή την πνευματική ζωή ή το ακόμα χειρότερο θεωρούν τον εαυτό τους οδηγό του εαυτού τους; Αν δείτε λέει η Γραφή το βδέλυγμα της αποξένωσης να στέκεται στη θέση που είναι για το Θεό, να αφήστε κάθε άλλο ενδιαφέρον και να αγωνισθείτε να πετάξετε έξω από την καρδιά σας την υπερηφάνεια.

mlvardospot.blogspot.com

 

ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ !

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ !

Στο χωριό μου αυτοί που έκαναν καλή παρέα ήταν αυτοί που είχαν ευχέρεια στο λόγο. Ο καλός ο λόγος δημιουργεί την καλή παρέα και την ενότητα. Ο καλός λόγος είναι ο Άγγελος του Θεού. Να τον στέλνεις πριν από σένα εκεί όπου πηγαίνεις. Το να είναι καλή παρέα ο φύλακας Άγγελος της ψυχής μας σημαίνει πολλά! Να μην ξεχνάμε ότι αυτό που φοβούμαστε περισσότερο από όλα στο θάνατο είναι η μοναξιά.

Όταν η γιαγιά μου η μακαρίτισσα Βασιλική πέθαινε, ήμουνα δίπλα της. Την άκουγα που μιλούσε στην αρχή με ανησυχία. Επαναλάμβανε συνεχώς τα λογια "πού να πάω", εννοώντας πού να βρει διαφυγή, σαν να είχε πέσει σε παγίδα και δεν μπορούσε να φύγει μακριά από αυτό της συνέβαινε. Κι η επιστήμη λέει, ότι το πρώτο στάδιο του θανάτου είναι η ανησυχία.

Η ανυσυχία της γιαγιάς μου διήρκησε λίγα λεπτά. Κατόπιν ηρέμησε και έλεγε ήσυχα, όπως αναρωτιέται κανείς χωρίς πάθος. "Πού θα πάω". Θα ηρεμούσε ακόμα πιο πολύ, μπορεί και να χαιρόταν, αν της έλεγα, πως εκεί που πηγαίνει θα έχει καλή παρέα, τους Αγγέλους του Θεού. Η γιαγιά μου πίστευε στο Χριστό και προσευχόταν σ' Αυτόν και στους Αγίους.

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε κι ακόμα αισθάνομαι τύψεις, επειδή δεν σκέφτηκα να της πω, κρατώντας τρυφερά το χέρι της, ότι πηγαίνει κοντά στο Χριστό. Ένιωθα μια ανόητη λύπη, κι ήθελα να της κρύψω το θάνατό της, ενώ εκείνη ήταν απόλυτα βέβαιη ότι πεθαίνει. Όταν φεύγαμε απ' το νοσοκομείο, καθώς την κρατούσα στην αγκαλιά μου, μου ψιθύριζε: "ανάγκασε, μην πεθάνω στο δρόμο". "Ανάγκασε" στο χωριό μου σημαίνει "βιάσου".

Αυτός που ξέρει ότι πεθαίνει, αρχίζει να ζει με το πνεύμα του από εδώ. Ο υλικός κόσμος που μας περιβάλει προκαλεί σ' αυτούς που φεύγουν ανυπόφορη μοναξιά. Ό,τι είναι δικό μας είναι πνευματικό. Αυτό σημαίνουιν τα λόγια του Ευαγγελίου, "τί θα μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού"; Δεν είναι άγνωστο αυτό για όσους κάνουν πνευματική ζωή. Τα πνευματικά πράγματα είναι αιώνια και τα βλέπουμε με τις πνευματικές αισθήσεις μας.

Παράδειγμα για τα πνευματικά πράγματα είναι η χαρούμενη παρουσία των φίλων μας. Αν δεν είχαμε πνευματικές αισθήσεις δεν θα νιώθαμε τη χαρά της παρουσίας τους. Θα είχαμε αχρωματοψία της χαράς. Όπως οι άρρωστοι από αχρωματοψία δεν βλέπουν κάποιο χρώμα, δεν θα βλέπαμε σε κανένα πρόσωπο την καλωσύνη, την ευγένεια και κάθε αρετή! Πνευματική αχρωματοψία έχουν αυτοί που δε βλέπουν τίποτε ωραίο, τίποτε αισιόδοξο. Φαντάσου πόσο φτωχή θα ήταν η ζωή μας, αν δεν βλέπαμε πουθενά το καλό, το φιλικό, το πρόσχαρο, το φωτεινό, την αγάπη. Θα νιώθαμε σ' αυτή τη γη σαν να είμαστε σε αφιλόξενο σπίτι επισκέπτες, που δεν μας αγαπούν και θέλουν να μας ξεφορτωθούν το γρηγορότερο.

Ο μόνος τόπος όπου μορφωνόμαστε την πνευματική ζωή είναι η Εκκλησία! Υποφέρω, λέει ο Απόστολος Παύλος, περιμένοντας να μορφωθεί μέσα σας ο Χριστός! (Γαλ. 4,19) (Παιδιά μου, για σας πάλι περνώ τους πόνους ώσπου να διαμορφωθεί μέσα σας ο Χριστός.)

mlvardospot.blogspot.com

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ 1

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πριν χρόνια συνάντησα στη Θεσσαλονίκη ένα γέρο αλήτη, που καθόταν μόνος του σ' ένα παγκάκι της παραλίας. Έμοιαζε με γέρο ασκητή στο Άγιον Όρος. Κάθησα δίπλα του αρκετή ώρα από την μεριά που φυσούσε ο αέρας. Κάποια στιγμή, που έκρινα κατάλληλη, του μίλησα.

-Γέροντα, αν είναι ευλογημένο, πες μου κανένα λόγο Θεού.

-Να μην τρως κρέας, είπε.

Δεν έτρωγα κρέας πολλά χρόνια. Από τότε που υποσχέθηκα σ' ένα βόδι που το οδηγούσαν στο σφαγείο. Το λυπήθηκα μέσα στην καρδιά μου και του είπα ότι δε θα φάω ποτέ κρέας και κρατούσα την υπόσχεσή μου. Με κοίταζε μέσα από μια χαραμάδα στην καρότσα του φορτηγού. Είχε σκυμένο το κεφάλι για να μην κινείται και χάνει βάρος. Θυμάμαι τα μεγάλα δακρυσμένα μάτια και το λυπημένο βλέμμα του που σου έσχιζε την καρδιά, αν του κοιτούσες.

'

-Είσαι παντρεμένος; με ρώτησε ύστερα από λίγο.

-Ναι.

-Να προσεύχεσαι κρυφά, είπε.

Δεν θα μπορούσα να το κάνω για δύο λόγους. Ο ένας είναι ότι ήμουν καινούριος στο γάμο κι ο άλλος λόγος είναι ότι δεν μπορώ να κρύβομαι ή να λέω ψέματα. Προδίνομαι αμέσως.

Τα παιδιά μου όταν ήταν μικρά απορούσαν με το θάρρος όλων αυτών των φτωχών και των απόκληρων που τους τραυμάρισε η μοίρα. Ίσως έβλεπαν τα παιδικά μου τραύματα και στη δική μου την ψυχή.

Τώρα οι φίλοι γελούν με εμένα γιατί όλοι αυτοί οι απόκληροι έχουν θάρρος μαζί μου. Τους δίνεις αέρα, λέει ο Γιάννης.

Ένας φίλος εισαγγελέας απορούσε: Πώς σ' αρέσει να κάνεις παρέα με τους ξυπόλυτους! Αμπάχο ντε τόδος, απαντούσα Ισπανικά. Ήμουν λάτρης της Ισπανικής.

Κάποτε ταξιδεύοντας με το πλοίο 'Πανορμίτης", για την Κάλυμνο άκουσα κάποιον ναυτικό να μιλάει, όπως μου φάνηκε Ισπανικά. Κατά τύχη ήταν δίπλα μου στο μπαρ του πλοίου και του ζήτησα να μου πει μερικούς ισπανικούς στίχους; Μου είπε πρόθυμα τους στίχους αυτούς ενός τραγουδικού των ναυτικών:

Ασί ες λα βίντα κουέστα

φούμε και σάλε

τσένερε κε ρέστα.

(Έτσι είναι η ζωή αυτή

καπνός που φεύγει

στάχτη που μένει)

Η κρεβατοκάμαρα και το ηθικό

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το λένε και στη Βουλή πολλοί απ’ τους «πατέρες του έθνους», δεν με ενδιαφέρει τί κάνουν οι άνθρωποι στην κρεβατοκάμαρα. Πώς δεν τον ενδιαφέρει, αν είναι άρρωστοι, αν είναι Τζακ ο αντεροβγάλτης και τον ενδιαφέρει η ψεύτικη εικόνα που δείχνουν έξω στον κόσμο; Δηλαδή να μην πιστεύουμε στο καλό όνομα, διότι είναι ψεύτικο.

Πράγματι στη Δύση, εκεί όπου γράφτηκε το βιβλίο «Τα κατά συνθήκην ψεύδη», η επικοινωνία θεωρείται ανειλικρινής και η αγάπη ανέφικτη. Σε τέτοια κοινωνία θέλουμε να ζούμε; Να είναι όλοι γύρω μα ψεύτες και υποκριτές; Και πως θα έχουμε ενότητα μεταξύ μας; Θα έχουμε δύναμη, χωρίς ενότητα, αν θεωρούμε τους πάντες ψεύτες και κλέφτες;

Αυτοί που σκέφτονται έτσι είναι υπέρ της υποκρισίας και του ψεύδους, αρκεί να μη γίνονται αντιληπτοί. Βέβαια καμιά φορά προδίνονται μόνοι τους. Τους πιέζει η συνείδησή τους.

Πώς σκέφτονται άραγε; Δεν ξέρουν ότι το κακό ευδοκιμεί τον αιώνα του σκότους; Αλλά τον κόσμο, ο παλιάνθρωπος θα τον ξεγελάει για ένα χρονικό διάστημα ή και για πάντα. Το ανοσοποιητικό του σύστημα όμως, θα το ξεγελάει κι αυτό; Πώς λέει ο λαός το ανοσοποιητικό σύστημα στην ελληνική γλώσσα; Δεν το λέει «ηθικό»; Μπορεί κανείς να ζει με χαμένο ηθικό; Ο άνθρωπος υποφέρει περισσότερο από την αυτό-λύπη παρά από τη λύπη των άλλων.

mlvardospot.blogspot.com

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση

ΜΗ ΘΗΣΑΥΡΙΖΕΤΕ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΜΗ ΘΗΣΑΥΡΙΖΕΤΕ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ

Στην Ορθοδοξία η φιλοκτημοσύνη είναι αμαρτία. Αν έχουμε διατροφές και σκεπάσματα, να αρκούμαστε σ' αυτά. Ένιωθα χαρά με τους συγγραφείς που αγαπούσαν τη λιτή ζωή. Δεν με ενδιέφερε κανένα πράγμα, με εξαίρεση τα βιβλία. Ευτυχώς δεν υπήρξα φιλοκτήμων. Συγκέντρωνα τα βιβλία, για να βρω σ' αυτά τον τρόπο να θεραπεύσω τα παιδικά τραύματα, κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Όσο όμως περνούν τα χρόνια τόσο πιο χαλαρός γίνεται ο δεσμός μου με το βιβλίο. Μ' άρεσαν αυτά τα λόγια που είπε ο Κνουτ Χάμσουν στη φυλακή όταν έμαθε ότι του δήμευσαν την περιουσία του. "Δε σκόπευα να τα πάρω μαζί μου".

Γράφοντας αυτά τα λόγια ήρθε συνειρμικά στο νου μου η σκέψη πώς ο συγγραφέας νοιάζεται για τη φήμη του, που ούτε κι αυτή θα την πάρει κανείς μαζί του. Μια ζωή ολόκληρη με τη λαχτάρα να γίνουν γνωστά τα βιβλία μας, για να διαβάζονται. Ο ποιητής Ρόμπερτ Λαξ, είπε κάτι σοφό επάνω σ' αυτό. Η δουλειά του ποιητή είναι να γράφει. Η έκδοση του βιβλίου και το διάβασμά του είναι δουλειά του Αγγέλου του Θεού!

mlvardospot.blogspot.com

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ !

 Τοιυ Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ !

Αυτό που θυμάμαι απ' τη Δεσκάτη, την κωμόπολη τότε και τη μικρή πόλη τώρα, στα Καμβούνια, τα Καλά Βουνά, της Δυτικής Μακεδονίας ήταν οι γέροι!

Δεν ξέρω αν ήταν παντού το ίδιο, αλλά οι γέροι στη Δεσκάτη ήταν πρώτοι σε όλα , στα γλέντια στους χορούς , στο τραγούδι,. Είδα τους γέρους ακόμα και να τραγουδούν τραγούδια της ξενιτειάς, στους φίλους τους, που έφευγαν. Οι φωνές τους ήταν σαν αρχαίος χορός, έτσι φανταζόμουν τους Ομηρικούς ήρωες!

Στη Δεσκάτη έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Αγάπησα αυτόν τον τόπο και περισσότερο τον κόσμο, που ανήκει σε κάποια ήσυχη ελληνική φυλή. Εκείνο που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι η φιλόξενη διάθεσή τους, η ησυχία τους και το φως, το χρυσοκίτρινο φως, που ακτινοβολεί στα πρόσωπά τους.

Αγάπησα αυτούς τους ανθρώπους και τον τόπο τους, τα Καλά Βουνά , που το άρωμά τους δεν το συνάντησα πουθενά στην Ελλάδα, αν και γύρισα σε όλα σχεδόν τα βουνά της!

Ο παππούς μου, ο μακαρίτης Αγγελάκης, όπως τον έλεγαν όλοι με το χαϊδευτικό του όνομα. ήταν ένας αξιοσημείωτος άνθρωπος. Αγαπούσε τους ανθρώπους και τον αγαπούσαν και εκείνοι. Ηταν πολυταξιδεμένος, είχε πάει δυο φορές στην Αμερική. Αγαπούσε τη φύση. Είχε στο σπίτι δυο όμορφους κήπους, το κυνήγι του άγριου αγαπούσε τα ζωντανά πλάσματα του Θεού και με μάθαινε και μένα να τα αγαπώ, να θαυμάζω την ομορφιά του έναστρου ουρανού, να πιστεύω στο Θεό. Με συμβούλευε σε ό,τι κάνω και σε ό,τι σκέφτομαι, να ρωτάω, αν αρέσει στο Θεό. Η παντοτινή ευχή του ήταν τα λόγια "στο Θεό ν' αρέσει".

Όταν κάποιος , για να τον πειράξει, του είπε: "Ε, μπαρμπαγγελλάκη, κι' εσύ. Πήγες δυο φορές στην Αμερική και γύρισες φτωχός.

Δεν είμαι φτωχός, απάντησε ο παππούς. Φτωχός είναι ο διάβολος!

mlvardospot.blogspot.com

Περί χαιρετισμού

 Του Μοσχου Λαγκουβάρδου

ΠΕΡΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ

Πρέπει να είναι ειλικρινής ο χαιρετισμός ή πρέπει να είναι υποκριτικός, συμβατικός, ψεύτικος;

Πρέπει να χαιρετάμε μόνο αυτούς που μας δίνει χαρά ο χαιρετισμός τους ή πρέπει να τους χαιρετάμε όλους είτε χαιρετάμε αυθόρμητα είτε κατ' ανάγκην;

Αναρωτιέμαι, πως θα είμαστε, αν ακόμα κι ο χαιρετισμός μας είναι ψεύτικος;

Το Ευαγγέλιο λέει "εκ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση." Όσο κι αν φαίνεται να μην είναι τόσο σοβαρός ο ψεύτικος χαιρετισμός, ο συμβατικός, τυπικός χαιρετισμός, ωστόσο προκαλεί εθισμό. Δεν περιμένει κανείς ειλικρινή χαιρετισμό. Σκεφθείτε όμως αν αυτό ισχύσει παντού, τί θα γίνει; Δεν πρέπει να περιμένει κανείς να είναι δημοκρατία αυτό που ονομάζεται δημοκρατία. Ούτε ελευθερία αληθινή υπάρχει ούτε δικαιοσύνη ούτε τίποτε. Αν από το λόγο μας δικαιωνόμαστε, σημαίνει ότι θα μπορούμε να εγκαλέσουμε π.χ. τους πολιτικούς εκείνους που γεμίζουν ψέματα τον κόσμο. Ο ειλικρινής λόγος , λοιπόν θα δικαίωνε αυτούς αγαπούν θα τον αγαπούσαν και ο ψεύτικος λόγος , θα καταδίκασε αυτούς που θα τον χρησιμοποιούσαν.

Είναι τόσο σοβαρό αυτό, αφού γίνεται λόγος στο Ευαγγέλιο. Ο Μάρτιν Λούθηρ Κινγκ έλεγε, αυτός που μπορεί να λέει ψέματα, ,μπορεί και να κλέβει, Κι αυτός που μπορεί να κλέβει, μπορεί και να σκοτώνει.

Ο Σωκράτης που δε χαιρετούσε ποτέ τυπικά, κι όταν κάποιος από αυτούς τον χαιρετούσε, δεν ανταπέδιδε το χαιρετισμό, γνώριζε καλά τί έκανε.

Ο Σωκράτης πίστευε ότι πρέπει ο άνθρωπος να εξετάζει διαρκώς τον εαυτό του και τη ζωή του. Αυτό δεν εξετάζει διαρκώς τον εαυτό του και τη ζωή του δεν άξιζε.

Σκεφθείτε πόσο σπουδαία είναι η παράδοση της Ορθοδοξίας , η οποία αποτελεί΄, όπως έγραψε ο Τατάκης, αμάλγαμα της Χριστιανικής πίστεως και του Ελληνισμού.

mlvardospot.blogspot.com

Η νέα εποχή και ο Άγιος Σιλουανός ο Αγιορείτης

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η νέα εποχή και ο Άγιος Σιλουανός

Η ηλεκτρονική εποχή, σου παίρνει το μυαλό με την δήθεν ευκολία της επικοινωνίας. Αλλά ούτε ευκολία είναι ούτε επικοινωνία, όταν δεις πού θα καταλήξουν όλα αυτά. Είμαστε ακόμα στην αρχή και κανείς μας δεν σκέφτεται, ότι έγινε κιόλας άνθρωπος χωρίς προοπτική. Ήδη διαισθανόμαστε τη καταστροφή και μας γεμίζει άγχος. Στο νου μου έχω τα λόγια αυτά του Κυρίου "τούτο το γένος (των δαιμόνων) δεν εξέρχεται ειμή μόνον με προσευχή και νηστεία. Να μάθουμε να μη δίνουμε τροφή στα πάθη. Αυτή είναι η νηστεία της εποχής αυτής. Ο Άγιος Σιλουανός ο Αγιορείτης είναι ο Άγιος της σύγχρονης εποχής: "Νά 'χεις στο νου σου την Κόλαση και να μην απελπίζεσαι".

mlavardospot.blogspot.com

Η σωματοποίηση και οι κατά φαντασίαν ασθενείς

 Του Μόσχου Λαγκοκυβάρδου

Η Σωματοποίηση και οι κατά φαντασίαν ασθενείς

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένας Ιταλός γιατρός έγραφε στις ιατρικές συνταγές του μαζί με τα φάρμακα και τα λογοτεχνικά βιβλία που συνιστούσε να διαβάσουν οι ασθενείς του. Οπωσδήποτε θα τους συμβούλευε να μην περιγράφουν τα συμπτώματα των ασθενειών τους. Πολλοί από διαίσθηση αποφεύγουν να ακούνε διηγήσεις ασθενών στις οποίες περιγράφουν τα συμπτώματά των ασθενειών τους.

Μιλώντας για τη σωματοποίηση και την κατά φαντασίαν ασθένεια ,πρέπει από την αρχή να τονίσουμε ,ότι η σωματοποίηση συνδέεται πάντοτε με το πνεύμα κάποιας νόσου και ποτέ με το πνεύμα της υγείας. Ποτέ δε γίνεται σωματοποίηση του πνεύματος της υγείας. Πρόκειται για νοσηρά συμπτώματα , τα οποία δημιουργεί ο κατά φαντασίαν ασθενής

Πρόκειται για την ένωση του πονηρού πνεύματος με το νοσηρό πνεύμα του ανθρώπου, το λεγόμενο «σαρκικό φρόνημα», η οποία εκδηλώνεται τόσο στην ψυχή όσο και στο σώμα.

ΟΙ άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας προτρέπουν την αποπομπή του σαρκικού φρονήματος. Είναι με άλλα λόγια ένωση του πονηρού πνεύματος με το νοσηρό πνεύμα του ανθρώπου, η οποία εκδηλώνεται τόσο στην ψυχή όσο και στο σώμα. Αφού ό,τι έρχεται στην ψυχή, η ψυχή το μεταδίδει αμέσως στο σώμα.

Η επιστήμη περιγράφει την σωματοποίηση , ως ένα είδος πνευματικής και ψυχικής κατάσταση, η οποία εισέρχεται στην ψυχή και υποδουλώνει την ελευθερία της

Όταν κάποτε πήγα στο γιατρό για έναν πόνο στο πόδι μου, με ρώτησε που πονάω και του έδειξα το πόδι μου, λέγοντας, είναι από το ουρικό οξύ. Γιατρός είσαι, είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου. Ακόμα γελάω με την επιπολαιότητα που έδειξα στο γιατρό. Να μη μου το σωματοποιήσεις, με συμβούλεψε στο τέλος.

Δίστασα να ρωτήσω τί είναι «σωματοποίηση», για να μη γίνω ακόμα πιο γελοίος. Με τις λίγες γνώσεις μου της αισθητικής, θυμήθηκα τη λέξη «αισθηματοποίηση» σε κάποιο στίχο του Καβάφη, που μιλούσε για την ατμόσφαιρα που δημιουργούν ακόμα και τα άψυχα, όταν τα συνδέουμε με τα αισθήματά μας.

Και μια που η αφορμή για να κάνω αυτές τις σκέψεις στο ιατρείο, συνειρμικά ήρθε στο νου μου οι περιπτώσεις των «κατά φαντασίαν» ασθενών.

Οι ασθενείς κατά φαντασίαν είναι ασθενείς χωρίς αιτία, με μόνο την φαντασία τους με την οποία νιώθουν σαν άρρωστοι. Αυτοί αντικαθιστούν δημιουργούν με τη φαντασία τους ασθένειες που δεν υπάρχουν , αλλά τα συμπτώματα που νιώθουν δεν διαφέρουν από αυτά των πραγματικών ασθενειών. Νιώθουν πόνους ή ανοίγουν ακόμα και πληγές στο σώμα τους χωρίς αιτία.

mlvardospot.blogspot.com