Η στάση αυτών που δεν πιστεύουν

 Του Μόσχου Λαγκοβάρδου

Η στάση αυτών που δεν πιστεύουν στο Χριστό είναι παράδοξη: Εκεί όπου πρέπει να τον βλέπουν ως Θεό, που είναι Θεός (στα θαύματά Του) τον βλέπουν ως άνθρωπο, και δεν πιστεύουν στα θαύματα, διότι δεν μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει αυτά τα θαύματα

και εκεί όπου πρέπει να τον βλέπουν ως άνθρωπο, (που είναι άνθρωπος, διότι είναι Θεάνθρωπος, τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος ), τον βλέπουν ως Θεό, (που δεν μπορεί ο Θεός να είναι άνθρωπος) και δεν πιστεύουν ότι είναι Θεός.

Δεν πιστεύουν στο Θεό. Λένε ότι πιστεύουν στο Θεό, αλλά δεν πιστεύουν στον Ιησού Χριστό. Αλλά δεν πιστεύουν στο Θεό. Αν πίστευαν στο Θεό, θα πίστευαν ότι ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα, ακόμα και να γίνει άνθρωπος.

Κι αφού δεν πιστεύουν στο Θεό είναι αναγκασμένοι να ανήκουν κάπου, αφού δεν ανήκουν στο Θεό. Πού ανήκουν; Στον εαυτό τους, ίσως. Αλλά δεν ανήκουν ούτε στον εαυτό τους, διότι κι ο εαυτός τους είναι ένα άγνωστο μυστήριο, όπως είναι κι ο Θεός. Τι απομένει να κάνουν; Αυτό που κάνουν, αντί να στείλουν τον νου τους μέσα τους, τον στέλνουν έξω. Και νους που διασκορπίζεται έξω, αυτός ο νους, λένε οι Άγιοι, από την πνευματική τους εμπειρία γίνεται δαιμονισμένος ή θηριώδης.

Και περιμένουν μαζί με το Σωκράτη, αν και ο Σωκράτης πίστευε στον ένα Θεό, ότι οι πολίτες θα αυτοπεριορίζονται και θα λειτουργήσει η δημοκρατία. Διότι η δημοκρατία δεν λειτουργεί, όταν οι πολίτες δεν αυτοπεριορίζονται. Αντί για αυτοπεριορισμό, τι βλέπουμε τώρα; Σχιζοφρένεια στη χειρότερη μορφή της, στον πόλεμο.

mlvardospot.blogspot.com

ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΓΝΩΡΊΖΟΥΙΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι δυνάμεις που κυβερνούν τον κόσμο δε γνωρίζουν το Χριστό. Αν τον γνωριζαν δεν θα τον σταύρωναν και δεν θα υκποτιμούσαν τους ανθρώπους και τους λαούς.

Πώς υποτιμούν τους ανθρώπους; Τους υποτιμούν με τον να στέλνουν τα παιδιά τους να σκοτωθούν στον πόλεμο.

Αν θέλουν πολέμους, να πάνε αυτές οι δυναμεις στην πρώτη γραμμή.

Παλιά αυτό γινόταν. Οι βασιλιάδες πολεμούσαν μπροστά.

Όταν έδωσαν στο Μεγαλεξανδρο νερό να πιει, ρώτησε άν ήπιαν οι πολεμιστές του κι όταν έμαθε ότι δεν ήπιαν δεν ήπιε κι αυτός.

Οι δυνάμεις που κυβερνούν τον κόσμο δεν πηγαίνουν στον πόλεμο. Στέλνοιυν τα παιδιά του ανθρώπου, γιατί υποτιμούν τον άνθρωπο.

Οι δυνάμεις που κυβερνούν τον κόσμο, όταν δεν λειτουργεί η δημοκρατία είναι φιλοπόλεμες.

Να καταλάβουν οι λαοί πότε δεν λειτουργοί η δημοκρατία και να αγωνιστούν για να λειτουργήσει ή να πάνε στην πρώτη γραμμή αυτές, όπως γινόταν παλιά και να μη στέλμνουν τα παιδιά του ανθρώπου να σκοτωθουν.

Πότε δεν λειτουγεί η δημοκρατία; Το είπε ο Σωκράτης, όταν οι πολίτες δεν αυτοπερίζονταιλ Άρα αν έχουμε φιλοοπόλελμες δυνάμεις να κυβεενούν φταίμε και οι πολίτες.

Από τους πολίτες ξεκινάει το κακό. Δεν ζούμε σαν τις δυνάμεις πουι κυβενούν τον κόσμο. Κανένας δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο άλλο, από αυτό που υπάρχει και που είναι

Ο Ιησούς Χριστός.

Οι δυνάμεις που κυβερνούν τον κόσμο δεν γνωρίζουν το Χριστό.

Αν τον γνώριζαν δεν θα τον σταύρωναν, ούτε θα έστελνα τα παιδιά του ανθρώπου να σκοτωθούν στην πρώτη γραμμή. Αν ήθελαν πόλεμο ας πήγαιναν οι ιδιες στην πρώτη γραμμή.

Για να δούμε ότι είναι ΄.ετσι, ας αναρωτηθούμε ποιοί ξεκινάνε τον πόλεμο και ποιοί τον τελειώνουν !

mlvardospot.blogspot.com

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Λένε πως του πολέμους του ξεκινάνε οι κυβερνήσεις και αυτές τους τελειώνουν. Ίσως να είναι έτσι, αλλά για ποιό λόγο. Μήπως οι λαοί΄ωθούν τις κυβερνήσεις στον πόλεμο ή μήπως μετέχουν κι οι λαοί στις αποφάσεις τους καθώς και ο κάθε πολίτης , με τον τρόπο που ζei; Είναι oι άνθρωποι και οι λαοί εκ φύσεως φιλειρηνικοί ή γίνονται, ύστερα από την διαρκή καλλιέργεια του φιλειρηνικού πνεύματος;

Οι αρχαίοι λόγιοι, οι δημιουργοί της Ελληνικής, πίστευαν ότι ο πόλεμος πρέπει να είναι σύντομος. Είναι διάχυτη η αντίληψη ότι οι πόλεμοι είναι οικονομικοί. Αυτό σημαίνει ότι τα οικονομικά συμφέροντα τους αρχινάνε και τα οικονομικά συμφέροντα τους τελειώνουν. Σ' αυτό το ζατρίκιο (σκάκι), ο μόνος παίχτης είναι ο μαμωνάς, ο θεός του χρήματος. |Αυτός κινεί και τα άσπρα και τα μαύρα πούλια.

 

mlvardospot.blogspot.com

 

 

ΠΛΗΞΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν πολλές αιτίες για να πλήττει κανείς. Η πιο συνηθισμένη είναι η απραξία. Όταν δεν έχουμε τί να κάνουμε ή μάλλον όταν δεν μας αρέσει να κάνουμε κάτι. Τότε έρχεται η πλήξη σαν τον ανεπιθύμητο επισκέπτη, που δεν πρέπει να τον αφήσεις να πλήξει μόνος του και πρέπει να τον προσέχεις διαρκώς και να ασχολείσαι μαζί του.

Το ίδιο γίνεται με τις σκέψεις σου που σε απασχολούν διαρκώς και δεν σ' αφήνουν στα δικά σου ενδιαφέροντα.

Λένε πως ο καλύτερος τρόπος να σε υπακούσει κάποιος είναι να του ζητήσεις να κάνει αυτό που θέλει.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε με τις σκέψεις που μας βαραίνουν, σαν τον ανεπιθύμητο επισκέπτη, είναι να τις αφήσουμε να κάνουν αυτό που τις αρέσει, δηλαδή να σκέφτονται τις σκέψεις τους και να μην περιμένουν από εμάς.

Πολλοί νομίζουν ότι οι σκέψεις είναι ζωή και πως όσο περισσότερο τις σκέφτονται τόσο πιο ζωντανοί είναι. .Ενώ συμβαίνει το αντίθετο. Οι σκέψεις είναι νεκρές. Απόδειξη ότι μπορεί να τις κάνει και ένα ρομπότ.

Ο στίχος ενός λαϊκού τραγουδιού κάνει τι διάκριση ανάμεσα στις νεκρές σκέψεις και στην καρδιά. "Μη μου ζαλίζεις το μυαλό/ εσένα μόνο αγαπώ".

Κάπως έτσι.

mlvardospot.blogspot.com

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 «Της Γραφής τα νοήματα, δια πράξεων αναγίγνωσκε» , προτρέπουν οι Άγιοι. Για να είναι δια πράξεων η ανάγνωση της Γραφής, πρέπει να τη συνδέσεις με τη ζωή σου. Για να μην είναι η ανάγνωση ψυχρή, χωρίς θέλγητρο, πρέπει να βρίσκεις τον εαυτό σου στα νοήματα της Γραφής. 

Με αυτόν τον τρόπο, η Γραφή θα σε τραβάει, να την έχεις πάντοτε μαζί σου και να μελετάς τα νοήματά της. Έτσι τα νέα του κόσμου δεν θα σε απορροφούν εντελώς. Πριν από τη γνώση του κόσμου θα είναι η γνώση του εαυτού, γνώση που συνδέεται με τη γνώση του Θεού και τη ζωή «εν Χριστώ». Ποια χαρά θα βρούμε στον κόσμο, αν δεν έχουμε τη χαρά του Θεού.

Ο Κύριος είπε στους Μαθητές Του: Προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων, ήτις εστιν  υπόκρισις.

-Ναι, Κύριε. Βοήθησέ με. Δεν ξέρω αν δίνω την προσοχή  που πρέπει στην υποκρισία μου. Δεν ξέρω αν είμαι ελεύθερος από την υποκρισία. Ξέρω μόνο, ότι δεν θέλω να υποκρίνομαι.. Ξέρω επίσης ότι δεν ψεύδομαι.

Παραθέτω σε μετάφραση των Καθηγητών του Πανεπιστημίου την παρακάτω περικοπή από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. 12 : 1-8 για την υποκρισία των Φαρισαίων

«Στο μεταξύ είχε μαζευτεί πλήθος κόσμου, έτσι που ο ένας να πατάει επάνω στον άλλον. Τότε ο Ιησούς άρχισε να λέει πρώτα προς τους Μαθητές του. «Προσέχετε απ΄ το προζύμι των Φαρισαίων, που είναι η υποκρισία τους. Δεν υπ0άρχει τίποτε σκεπασμένο που δε θα ξεσκεπαστεί και τίποτε κρυφό που δε θα μαθευτεί.  Ό,τι, λοιπόν, λέτε στο σκοτάδι θα ακουστεί στο φως, κι ό,τι ψιθυρίζετε σε κλειστό χώρο θ’ ανακοινωθεί στο φανερό.»

«Σ’ εσάς όμως, φίλοι μου, λέω: Νη φοβηθείτε αυτούς που σκοτώνουν το σώμα κι υστερα δεν μπορούν τίποτε περισσότερο να κάνουν. Να σας πω ποιόν να φοβηθείτε :το Θεό, που έχει την εξουσία να σας ρίξει στην κόλαση μετά το φυσικό θάνατο. Σας βεβαιώνω πως αυτόν πρέπει να φοβάστε. Τα πέντε σπουργίτια  δεν πουλιούνται για δύο μόνο ασσάρια; Κι όμως ο Θεός ούτε ένα απ΄ αυτά δεν ξεχνάει. Ο Θεός έχει μετρημένες ακόμα και τις τρίχες της κεφαλής σας. Μη φοβάστε, λοιπόν,  γιατί αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια.

«Σας βεβαιώνω πως όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σε μένα, το ίδιο θα κάνει γι’ αυτόν και ο Υιός του Ανθρώπου κατά την τελική κρίση. (Μετάφραση Καθηγητών Πανεπιστημίου)

mlvardospot.blogspot.com

Πρώτα το Όνομα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Η Θεία Λειτουργία αρχίζει με τις τρεις αυτές λέξεις: «Εις το

Όνομα» Πρώτα είναι το Όνομα.

Το αήττητο όπλο κατά του διαβόλου, έγραψε ο Ιωάννης Ρωμανίδης, Καθηγητής της Δογματικής, στο βιβλίο του «Δογματική και Συμβολική Θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας» είναι η συγκέντρωση όλων των νοημάτων, καλών και κακών στον εγκέφαλο.

Πώς συγκεντρώνονται όλα τα νοήματα; Με την ταπείνωση και την επίκληση του Ονόματος του Ιησού, (το «αδιαλείπτως προσεύχεσθαι»)

Πώς είμαστε ταπεινοί; Ταπεινοί είμαστε όταν βάζουμε τον εαυτό μας χειρότερο από όλους και να θεωρούμε όλα τα χαρίσματα του Θεού. Είναι αυτό που λέει κάποιος γερο μοναχός, «έγινα 98 χρονών και δεν συνάντησα κανέναν χειρότερο από μένα» και αυτό που γράφει ο Απόστολος, τί έχω που δεν το έλαβα και ότι «θα καυχηθώ μάλλον για τις ασθένειές μου και για το Χριστό και αυτόν εσταυρωμένον.»

Τι θα πει «συγκέντρωση των νοημάτων στον εγκέφαλο;» Θα πει ότι οι σκέψεις είναι στο μυαλό. Να μη βάζεις τις σκέψεις στην καρδιά. Να αφήσεις τις σκέψεις σου στο μυαλό να σκέφτονται τις σκέψεις τους. Η καρδιά σου είναι του Χριστού.

Η καρδιακή μνήμη του ονόματος του Ιησού είναι ένωση του πνεύματός σου με το πνεύμα του Ιησού. «Μην αφήνεις το γάμο για να πας στα πουρνάρια», θά ‘λεγε η λαϊκή παροιμία.

mlvardospot.blogspot.com

Σχόλιο στο παράδειγμα του χιονισμένου δρόμου

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στο παράδειγμα του χιονισμενου δρόμου, που άνοιγε ο παππούς μου στη Δεσκάτη,, αν κάνουμε την υπόθεση, πως αυτοί που περνούσαν , έβλεπαν μόνο τα ενεργήματα (το άνοιγμα του δρόμουο) και όχι τον παππού, μπορούμε να καταλάβουμε την πλάνη των χριστιανών που πιστεύουν στα ενεργήματα που τους διευκολύνουν και δεν πιστεόυουν στην ενέργεια.

Οι αιρέσεις δεν κάνουν τη διάκριση μεταξύ ενεργειών και ενεργημάτων και δεν θεωρούν την Ενέργεια Θεό και τα ενεργήματα "κτίσματα". Δεν θεωρούν τη Χάρη του Θεού άκτιστη, αλλά κτιστή, όπως τα ενεργήματα.

Δεν πιστεύουν στην ένωση του ανθρώπου με το Θεό (θέωση). Στην θέση του Θεού βάζουν τον άνθρωπο, π.χ. οι παπικοι βάζουν τον πάπα.

παράβαλε τη ρήση του Επίκουρου, "Ο Θεός έκτισε τον κόσμο, αλλά δεν ενδιαφέρεται γι' αυτόν." .

Οι αιρετικοί δεν πιστεύουν ενανθρώπιση του Θεού. Ο Χριστός ειναι μόνο Θεός, όχι άνθρωπος. Δεν πιστεύουν στον Θεάνθρωπο. Δεν έχουν ελπίδα σωητήρίας. Ο ουμανισμός δεν έχει λόγο παρά μόνο μέχρι το θάνατο.

Στην αρχαία επιγραμματική ανθολογία δεν υπάρχει ούτε ένα επίγραμμα, να μιλάει, τί γίνεται μετά το θάνατο. Βουβαμάρα μεγάλη! Σιωπή του τάφου!

Η αιτία όλων των ασθενειών

 .Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 «Η  αιτία όλων ασθενειών είναι η μη ορθή θρησκευτική συνειδητοποίηση»; Καρλ Γιουγκ  

  Οι ορθόδοξοι  χριστιανοί θεωρούμε την υπερβολή ως αμαρτία. Πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος είναι κατοικία του Αγίου Πνεύματος και του Ιησού Χριστού και για το λόγο αυτό θέλουμε να ζούμε λιτά, με επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού και με το Πνεύμα του Χριστού (νήψη)

 Η υπερβολή είναι αμαρτία κατά την Ορθόδοξη Χριστιανική Διδασκαλία, διότι απομακρύνει τον άνθρωπο απ΄ το Θεό, προκαλώντας σατανικές επιθυμίες  και δουλικό φόβο. «Δι’ υπομονής  τρέχομεν τον προκείμενον ημίν αγώνα   αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν (Εβρ. 12:1) (…)  επιγιγνώσκοντες την ενοίκησιν του Χριστού. (2Κορ. 13:5)

( ας τρέχουμε με υπομονή το αγώνισμα του δύσκολου δρόμου , που έχουμε μπροστά μας. Ας έχουμε τα μάτια μας προσηλωμένα στον Ιησού, που μας έδωσε την πίστη, την οποία και τελειοποιεί και ας «εξετάζουμε τον εαυτό μας , αν έχουμε επίγνωση  ότι ο Ιησούς Χριστός κατοικεί μέσα μας)

Κατά την Ορθόδοξη Χριστιανική Διδασκαλία η ζωή είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος του Θεού. Πιστεύουμε στο Άγιο Πνεύμα, το Κύριον, ,το Ζωοποιόν. Το Άγιον Πνεύμα είναι το Τρίτο Πρόσωπο της Μιάς Τριαδικής Θεότητος.

Ο άνθρωπος ενώνεται με τη χάρη του Θεού και γίνεται κατά χάριν  «θεάνθρωπος» όχι εκ φύσεως, αλλά με το θέλημα του Θεού και με τη δική του θέληση. Δεχόμαστε  τη ζωή ως  δώρο του Θεού, με την επίγνωση ότι μέσα μας κατοικεί ο Θεός. Το πνεύμα του ανθρώπου ενώνεται με το πνεύμα του Θεού και αποκτάει  «πνευματικό  σώμα», για να ζει με προσευχή και με νηστεία, αποδιώχνοντας την υπερβολή από τις πράξεις του, τις σκέψεις του και τα πράγματα. Η Ορθοδοξία, είπε ο Ιωάννης Ρωμανίδης, είναι η θεραπεία όλων των θρησκειών.

Ο άνθρωπος είναι «πνεύμα του Θεού», «πνευματικό σώμα» και σάρκα. Οι αιρετικοί δεν πιστεύουν ότι ο άνθρωπος ενώνεται με το Θεό (Θέωση) ούτε και το Χριστό πιστεύουν ως Θεάνθρωπο. Στην πραγματικότητα αρνούνται την σωτηρία του ανθρώπου, διότι δεν πιστεύουν ότι ο άνθρωπος ενώνεται με το Θεό (θέωση), και δεν έχουν ελπίδα σωτηρίας. Στη θέση της πίστης στο Χριστό βάζουν την πίστη στον άνθρωπο (ουμανισμός). Με την άρνησή τους, αρνούνται και τη θεραπεία τους από το «σαρκικό φρόνημα», το γέννημα της αμαρτίας και από το «πνεύμα της αμαρτίας».

 Η μη ορθή πίστη των αιρέσεων δεν θεραπεύει το «σαρκικό φρόνημα» και  το «πνεύμα της αμαρτίας», που είναι η αιτία όλων των ασθενειών. Παραθέτουμε την περικοπή του Ευαγγελίου για το θαύμα της θεραπείας της αιμορροούσης γυναικός: 

«Και ιδού γυνή, αιμορροούσα δώδεκα έτη, προσελθούσα  όπισθεν ήψατο του κρασπέδου του ιματίου αυτού. Έλεγε γαρ εν εαυτή, εάν άψομαι του ιματίου αυτού σωθήσομαι.  Ο δε Ιησούς επιστραφείς και ιδών αυτήν είπε. Θάρσει, θύγατερ. Η πίστις σου σεσωκέ σε και εσώθη η γυνή από της ώρας εκείνης.»(Ματθ. 9:20-22)

mlvardospot.blogspot.com

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΑΚΑΡΠΗΣ ΣΥΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΣΜΕΝΟ ΗΘΙΚΟ;

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η άκαρπη συκή είναι σύμβολο της ύπαρξης χωρίς νόημα, σύμβολο του ανθρώπου που δεν ξέρει γιατί ζει. Που είναι βάρος της γης. Η άκαρπη συκή διαθέτει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται για να κάνει καρπό, χώμα, ρίζες, κορμό, φύλλα κ.α. Τα έχει όλα κι όμως δεν κάνει καρπό ποτέ και γι΄αυτό κάποτε θα κοπεί και θα καεί. Δεν έχει νόημα να υπάρχει. Μπορεί το κάθε μέρος της να είναι εντάξει. Όλα μαζί όμως βρίσκονται σε αταξία. Δεν έχουν συνεργασία μεταξύ τους.

Το ίδιο και στον άνθρωπο με το πεσμένο ηθικό: δεν έχει καμιά οργανική έλλειψη. Τα όργανα του σώματος δεν έχουν καμιά αρρώστια. Ο συντονισμός τους δεν είναι καλός. Λείπει η χάρη που ενώνει όλα τα όργανα.

Για να είναι το ανοσοποιητικό σύστημα δυνατό, πρέπει να υπάρχει θέληση για τη ζωή. Στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των ολοκληρωτικών καθεστώτων επιβίωναν αυτοί που είχαν κάποιο σκοπό στη ζωή τους, για τον οποίο ήθελαν να ζήσουν.

Στις ασθένειες στα νοσοκομεία οι ασθενείς, που έχουν ανθρώπους, που τους αγαπούν και τους περιμένουν να γίνουν καλά για να τους έχουν κοντά τους έχουν καλύτερη και γρηγορότερη βελτίωση της υγείας τους, από εκείνους που δεν έχουν κανέναν κανέναν.

Κάποιος πέθανε , ενώ όλες οι ιατρικές εξετάσεις ήταν πολύ καλές. Ρώτησε τους γιατρούς γιατί πεθαίνει και του είπαν, ότι θέλει να πεθάνει. Τα λόγια των γιατρών εννοούσαν με τρόπο κομψό, την πικρή αλήθεια, ότι αυτός δεν ήθελε να ζει, για διαφόρους λόγους, από τους οποίους ο σπουδαιότερος, ήταν ότι δεν είχε κανέναν.

Ο Ελληνο-Αμερικανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου Ελία Καζάν, στην Αυτοβιογραφία του γράφει, πώς το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το Άγιο ΠΝεύμα μέσα στον άνθρωπο, όταν ο άνθρωπος θέλει να ζήσει και δεν απομακρύνεται από Αυτό!

ΣΤΩΙΚΟΙ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΟΙ ΣΤΩΙΚΟΙ

Ένας άνθρωπος να σε

υπηρετεί νιώθεις

βάρος. Σκεψου να σε

υπηρετούν

εκατό χιλιάδες. Όχι,

κάλλιο να μπορείς να

υπηρετείς

παρά να σε υπηρετούν.

Γι' αυτό οι στωικοί

θέλουν νά 'ναι φτωχοί,

για να ΄χουν λιγότερες

ανάγκες.

Πλούτος δεν ειναι για τους

στωικούς το χρήμα,

αλλά οι αρετές

της δικαιοσύνης και της

εσωτερικής

ελευθερίας. Εν δε

δικαιοσύνη,

έλεγαν, συλλήβδην

πάσα αρετή εστί.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πρέπει να ευχαριστούμε και να δοξάζουμε το Θεό. Εκφράζοντας την ευχαριστία και την ευγνωμοσύνη μας προς τον Θεό, δεν λαμβάνει τίποτε ο Θεός. Εμείς λαμβάνουμε.

Η αχαριστία και η αγνωμοσύνη είναι χρέος. Ευχαριστώντας και εγκυμονώντας το Θεό απαλλασσόμαστε από ένα χρέος.

Κάποτε δεν έλειπε από τα χείλη των ανθρώπων το "δόξα τω Θεώ"!

Τί σημαίνει ότι στην εποχή μας δεν θυμόμαστε να ευχαριστήσουμε το Θεό;.

Ο Τζων Κένεντυ είχε μιλήσει για τη μνήμη της πατρίδας. Είχε πει, μη ρωτάς τί έκανε για σένα η πατρίδα. Να ρωτάς, τί έκανες εσύ για την πατρίδα.

mlvardospot.blogspot.com

ΨΑΛΜΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 ΨΑΛΜΟΣ

Αν δεν μου δώσει θάρρος

ο Κύριος γίνομαι

σαν το μωρό. Σαν να μην

πέρασα ποτέ

δοκιμασίες.Σαν να μη

μ' έσωσε από βέβαιο

θάνατο ποτέ.

Ξεχνώ πως μου έδινε

θάρρος. Ο φόβος

δεν θα μ' άφηνε ούτε

μια νύχτα να κοιμηθώ,

αν δεν στήριζα

την ελπίδα μου σ' Αυτόν.

Παντοδύναμε

Κύριε στήριξέ με

αυτό το βράδυ που '

ανήσυχες σκέψεις

τριγυρίζουν στο μυαλό μου.

ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τα σύμβολα όταν είναι μυστικά, πρέπει να απευθύνονται σ' αυτούς που μετέχουν στον "αποκρυφισμό" αυτών που τα χρησιμοποιούν. Αν δεν απευθύνονται αποκλειστικά σ' αυτούς και απευθύνονται σε όλους, δείχνουν έλλειψη σεβασμού προς αυτούς, που δεν είναι σε θέση να τα ερμηνεύσουν. Είναι σαν να είσαι παρέα με άλλους δύο, οι οποίοι μιλούν μια γλώσσα, που εσύ την αγνοείς. Επόμενο είναι να φύγεις από την παρέα που δεν σε σέβεται, σαν μέλος της.

Ο αποκρυφισμός είναι μαγεία, δηλαδή χρήση του πνεύματος για ιδιοτελείς σκοπούς και είναι ξένη σε ελεύθερους λαούς, σαν τον ελληνικό λαό.

Οι ξένοι που έρχονται στη χώρα μας, αν σέβονται τον τόπο που τους φιλοξενεί, θα προσπαθήσουν να επικοινωνούν με τους Έλληνες με τη γλώσσα τους και με τα φανερά σύμβολά της.

Άτομα, σύνολα, οργανώσεις που θέλουν να φέρουν στον τόπο μας και να τα επιβάλουν ξένους τρόπους, που η δική μας ψυχοσύνθεση τους θεωρεί απαράδεκτους πρέπει να ενημερώνονται, είναι ευθύνη δική μας να το κάνουμε, για να επικοινωνούν ως ελεύθεροι άνθρωποι ανάμεσα σε ελευθέρους.

Ο αποκρυφισμός είναι φόβος που προκαλεί φόβο. Μετά το φόβο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, ο κόσμος ήθελε να ξέρει, πως όταν χτυπάνε στην πόρτα, είναι ο γαλατάς.

mlvardospot.blogspot.com

 

ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Θα ήμουν πολύ δυστυχισμένος, αν δεν είχα κανέναν ως πρότυπο, να ακούω τα λόγια του και να με ενθαρρύνουν, να με ενισχύουν, να μη παρηγορούν.

Είναι πολύ δυστυχισμένος αυτός που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από όλους. Ο υπερήφανος άνθρωπος νιώθει μόνος, ξένος προς όλους, ακόμα κι απ' τον εαυτό του. Ο εαυτός του υπερήφανου ζητάει κι αυτός τον άνθρωπο που του μοιάζει, αλλά δεν τον βρίσκει ούτε στη γη ούτε στον ουρανό. Η μοναξιά αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η Κόλαση.

Τόσο μας ενοχλούν οι άνθρωποι που δεν μας μοιάζουν, συμπεραίνει ο Σεφέρης διηγούμενος την ιστορία του λακού ζωγράφου Θεόφιλου, που του τράβηξαν τη σκάλα και έπεσε ψηλά από τον τοίχο την ώρα που ζωγράφιζε. Ο Θεόφιλος δεν έμοιαζε με κανέναν. Ήταν ντυμένος με την εθνική ενδυμασία των Ελλήνων, όταν οι πάντες την είχαν εγκαταλείψει, και ντυθεί με τα φράγκικα.

Η Γραφή λέει για τον υπερήφανο άνθρωπο ότι θα ταπεινωθεί και πράγματι ταπεινώνεται κάθε στιγμή. Δεν ζήτησε την ευλογία του Θεού και έμεινε ο οίκος του έρημος.

Η υπερηφάνεια μετέτρεψε σε διάβολο τον άγγελο του φωτός, τον εωσφόρο. Αυτό που είναι βδέλυγμα στο Θεό είναι η ανυπακοή του υπερηφάνου. Ο Απόστολος έγραψε στους Εφεσίους:

"Ήσαστανκι εσείς άλλοτε πνευματικά νεκροί εξαιτίας των πααπτωμέατων και των αμαρτιών σας. Ζούσατε τότε με τις απαιτήσεις αυτού εδώ του κόσμου, υπακούοντας στον άρχοντα των πονηρών δυνάμεων που βρίσκονται ανάμεσα σε ουρανό και γη, στο σατανικό πνεύμα που εξακολουθεί να εξουσιάζει όσους δεν υπακούν στο Θεό. Έτσι σαν κι αυτούς ζήσαμε κάποτε κι εμείς όλοι: είμασταν δούλοι στις επιθυμίες μας και κάναμε ό,τι ΄ήθελε το αμαρτωλό εγώ μας.

Τα λόγια αυτά δίνουν μια εικόνα του υπερηφάνου, ένα παράδειγμα προς αποφυγήν

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Δεν είναι δικό μας το πνεύμα του Θεού μέσα μας. Δεν το αποκτήσαμε χάρις στα καλά μας έργα ή χάρις στην διανοητική μας προσπάθεια.

Ούτε είναι δικό μας το πνευματικό μας φρόνημα, που είναι γέννημα του πνεύματος του Θεού. Δεν ανοίξαμε εμείς το δρόμο προς τη σωτηρία μας. Πρέπει να χρωστάμε ευγνωμοσύνη και να ευχαριστούμε το Θεό.

Πρέπει επίσης να είχαμε συνειδητοποιήσει τί σημαίνουν τα λόγια,

α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρ΄πωπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν'"

Αν δεν ανυπομονούσα όπως ανυπομονώ, να μάθω, αν αγαπώ πραγματικά το Θεό μου . Θα έλεγα για τον εαυτό μου, αυτό που έλεγε η γιαγιά μου Βασιλική γι' αυτούς που δεν έχουν 'πνεύμα Κυρίου" , ότι δεν τους "κόβει",

ΤΟ ΠΡΩΙ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το πρωί λένε πως εκείνος που δεν ξυπνάει νωρίς δεν ξέρει να ζει. Ωραίο είναι το πρωί, να διπλώνεις τις κουβέρτες σου, να ανοίγεις λίγο το παράθυρο, για να μπει δροσερός άέρας. Ύστερα να ρίξεις δροσερό νερό στο πρόσωπο και να πιες δυο ποτήρια νερό. Αμέσως εξαφανίζεται η κακή διάθεση και νιώθεις καινούριος άνθρωπος. Μαζί με αυτές τις κινήσεις έρχεται και η μνήμη του ονόματος του Θεού!

Λένε επίσης, πως όσο μεγαλώνουμε επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ιστορίες και τα ίδια αυτονόητα πράγματα , σαν να είναι καινούρια. Κι όμως έχουμε ανάγκη τους γέρους. Μια παροιμία, που μου την έλεγε ο μακαρίτης παπα-Ηλίας είναι η εξής; "Έχεις γέρο; Αγόρασε έναν."

Όπως ο πρωινός αέρας και το δροσερό νερό σε κάνουν καινούριο άνθρωπο , έτσι κι ο γέρος σε κάνει να νιώθεις σαν παιδί. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου η λέξη "γέρος" σημαίνει "σοφός". Η σοφία είναι των γέρων και η βασιλεία του Θεού είναι των παιδιών:

"και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον έστησεν αυτόεν μέσω αυτών και είπεν. αμήν λ΄γω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε εις παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών . όστις ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστιν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανων. και ος εάν δέξηται παιδίον τοιούτο εν επί τω ονόματί μου, εμέ δέχεται." (Ματθ. 18:2-5)

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στην Ανατολή σε μια θρησκευτική παράδοση η ανακήρυξη ενός αγίου ακολουθούσε την εξής διαδικασία. Ο υποψήφιος άγιος ξάπλωνε γυμνός ανάμεσα σε δύο γυμνές κοπέλες και η επιτροπή πααρακολουθούσε την αντιδραση της "φύσης" του.

Υπάρχει άραγε παρόμοια δοκιμασία για την εκλογή των αρχόντων; Και βέβαια υπάρχει. Την εφήρμοσε ο Κίτρινος Αυτοκράτορας της Κίνας. Είχε σύμβουλό του, αν δεν κάνω λάθος, το Κομφούκιο.

Ττην εποχή του Κίτρινου Αυτοκράτορα ζούσε ο ποιητής και ασκητής του Κρύου Βουνού Χαν Σαν, ο οποίος δεν επέτρεπε σε κανέναν να τον πλησιάσει.. Είχε πει, όταν ρωτούν ποιός δρόμος οδηγεί στο Κρύο Βουνό, να απαντάνε, κανένας δρόμος δεν οδηγεί στο Κρύο Βουνό.

Κάποτε ο αυτοκράτορας έστειλε απεσταλμένους του στον Χαν Σαν , και τον παρακαλούσε να αναλάβει την διοίκηση της αυτοκρατορίας της Κίνας.

Ο Χαν Σαν έδιωξε με τις κλωτσιές τους απεσταλμένους του αυτοκράτορα και πήγε στη πηγή να ξεπλύνει τ' αυτιά του. Εκείνη τη στιγμή πήγε στην πηγή το βόδι για να το ποτίσει κι όταν άκουσε τί είχε συμβεί , δεν άφησε το ζώο να πιεί.

Θα μου πείτε, ποιά είναι η διαδικασία για την επιλογή των αρχόντων της αυτοκρατορίας; Ήταν να μην κυνηγάει κανείς την εξουσία. Ν' αφήνει την εξουσία να τον κυνηγάει.,

mlvardospot.blogspot.com

Για την αγάπη του Θεού

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Ο αγαπών τον Θεόν εν αυτώ εστί" Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος

Στην επιστολή του προς τους Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος λέει να δοκιμάζουμε τον εαυτό μας, για να βεβαιωθούμε, αν πραγματιικά αγαπάμε το Θεό Αγαπάμε άραγε το Θεό; Πώς ξέρουμε ότι αγαπάμε το Θεό αληθινά; Στην αρχή θέλουμε να ξέρουμε, αν πιστεύουμε στο Θεό. Όλες μας οι αναζητήσεις στρέφονται γύρω από το να ξέρουμε αν πιστεύουμε στην ύπαρξη του Θεού, ή υποκρινόμαστε ότι πιστεύουμε, όπως πολλοί κατηγορούν τους πιστούς για υποκρισία. Δεν μας ενδιαφέρει να ξέρουμε αν πιστεύουμε αληθινά και αν είναι ορθή η πίστη μας.

Κάποτε ξεκινάμε μια άλλη αναζήτηση περί του Θεού, αν αγαπάμε το Θεό και μάλιστα πάνω από όλα ή δεν αγαπάμε πραγματικά το Θεό και οι γνώσεις μας είναι θεωρητικές, δηλαδή αποβλέπουν στο να ικανοποιήσουν την περιέργειά μας και στο να μας εντάξουν ανάμεσα στους πιστούς για διαφόρους λόγους.

Αν περάσαμε από αυτά τα στάδια και ποθούμε να μάθουμε, αν αγαπάμε το Θεό, θα ψάξουμε στην εμπειρία μας και στην εμπειρία του λαού Ο λαός από την εμπειρία του συνδέει γενικά την αγάπη με την μνήμη του ονόματος. Το πρώτο στην αγάπη είναι το όνομα. Αν έχουμε το όνομα αυτού που αγαπάμε στο νους και στα χείλη μας. Σχετική είναι η λαϊκή παροιμία «τόσο που σ’ αγαπούσα , άντρα μου, λησμόνησα και το όνομά σου». Αυτός που θυμάται διαρκώς αυτό που αγαπάει προχωρεί και στα έργα. Στη μνήμη του ονόματος του Θεού, έργα είναι η τήρηση των Εντολών του Θεού. Ο Κύριος μας λέει, ότι αυτός που μ’ αγαπάει τηρεί τας Εντολάς μου. «Ου πας ο λεγων με Κύριε, Κύριε ,ενώ η καρδιά του πόρω απέχει απ’ εμού, σωθήσεται ¨»

Αγαπάμε το Θεό, αν θυμόμαστε το όνομά του. Αν μνημονεύουμε συχνά το όνομά του. Ύστερα συνδέουμε το Θεό με τη ζωή μας και αποδίδουμε στο Θεό όλα τα χαρίσματα και τις ευεργεσίες του και του ζητάμε να μας φυλάει απ΄ το κακό. Είμαστε ευγνώμονες προς το Θεό και τον ευχαριστούμε για όλα τα καλά. Στηρίζουμε τις ελπίδες μας στο Θεό. Είναι ο σωτήρας μας και το καταφύγιό μας. Με το Θεό συνδέουμε την μνήμη των αγαπημένων μας στον ουρανό και προσευχόμαστε στο Θεό για την ανάπαυση των ψυχών τους.

Αν ‘εχουμε την καλή συνήθεια να διαβάζουμε την Αγία Γραφή, θα διαπιστώσουμε ότι οι Ψαλμοί είναι το βιβλίο που αναφέρεται αποκλειστικά στο Θεό. Ο πρώτος ψαλμός συνοψίζει όλους τους ψαλμούς που ακολουθούν και αναπτύσουν τον πρώτο ψαλμό, που αρχιζει με αυτόν τον στίχο: «Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισεν.»(Τρισευτυχισμένος και ευλογημένος από το Θεό είναι ο άνθρωπος εκείνος, που δεν επορεύθη ποτέ δρόμο σύμφωνα με τις σκέψεις και τα θελήματα των ασεβών ανθρώπων, και ούτε προς στιγμήν δεν εστάθη εκεί, όπου διέρχονται οι αμαρτωλοί, ούτε εκάθισε να λάβη μέρος εις συναναστροφάς ανθρώπων, που είναι διεφθαρμένοι και διαφθείρουν την κοινωνία) (ερμηνεία Ι.Θ.Κολιτσάρα).

ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ

 του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Απόστολος λέει να δοκιμάζουμε τον εαυτό μας, για να βεβαιωνόμαστε αν αγαπάμε το Θεό. Τώρα που γνωρίζετε το Θεό λέει στους Κορίνθιους ή καλύτερα τώρα που σας γνωρίζει ο Θεός (ο Θεός τους γνωρίζει από πάντα) δεν πρέπει να επιστρέφετε στην πίστη στα αστέρια και στα είδωλα, τα οποία είναι ασθενή στοιχεία σε σύγκριση με την πίστη σας στο Θεό.

Τώρα τους λέει, που έχετε επίγνωση ότι ο Θεός κατοικεί μέσα σας, πώς ζητάτε βοήθεια από τα ασθενή στοιχεία, όπως είναι τα άστρα και τα άψυχα είδωλα;

Είναι σαν να τους λέει ότι το να έχετε επίγνωση ότι κατοικεί μέσα σας ο Θεός είναι μεγάλη δύναμη και η πίστη στ’ άστρα και στα είδωλα είναι μηδαμινή μπροστά στην Παντοδυναμία του Θεού. Πώς συγκρίνεται η παντοδυναμία του Θεού με τα ασθενή στοιχεία των άστρων; .

Όταν είμασταν παιδιά πιστεύαμε στη δύναμη των γονέων μας. Ο πατέρας που μας έδινε και τη μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας, όλα μπορούσε να τα κάνει για μας. Απόδειξη το αίσθημα ανασφάλειας των ορφανών παιδιών.

Για μένα επείγει να γνωρίσουμε αν αγαπάμε το Θεό. Επειδή έτσι θα έρθει η δύναμή του σε μας, που την έχουμε ανάγκη, να τα βγάλουμε πέρα με τις δυσκολίες της ζωής. Με αμφιβολίες, αν δεν ξεπεραστούν αγνοούμε τη δύναμη του Θεού και αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες χωρίς το Θεό. Λέμε ότι πιστεύουμε στο Θεό, αλλά δεν τον νιώθουμε μέσα μας, να μας προστατεύει από κάθε κακό.

Είναι αληθινή αυτή η πίστη ή μήπως είναι μη ορθή και γι’ αυτό είμαστε ανυπεράσπιστοι σε όλες τις ασθένειες. Η αιτία όλων των ασθενειών είναι η μη ορθή θρησκευτική συνειδητοποίηση, έγραψε σε επιστολή του, το 1920 ο Καρλ Γιουγκ.

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, με ποιο τρόπο θα είμαι βέβαιος ότι αγαπώ το Θεό; Αν ανατρέξω στα παιδικά μου χρόνια, στη μεγάλη αυτή δεξαμενή της χαράς των παιδικών χρόνων μου, θα διαπιστώσω ότι οι αγαπημένοι μου είναι αυτοί τους οποίους εμπιστεύομαι.

Είμαι βέβαιος ότι η εμπιστοσύνη είναι συστατικό στοιχείο της αγάπης. Γι’ αυτό οι πληγές που δεχόμαστε στα παιδικά μας χρόνια είναι αθεράπευτες. Επειδή σκοτώνουν την εμπιστοσύνη που υπάρχει στην αγάπη. Οι σύζυγοι που χωρίζουν και κατηγορούν ο ένας τον άλλον στα παιδιά τους κάνουνε το μεγαλύτερο κακό! Έλεος!

mlvardospot.blogspot.com

ΔΙ' ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο δρόμος που περνούσε μπροστά από το σπίτι του παππού μου Αγγελάκη, στην ορεινή Δεσκάτη, οδηγούσε στην πόρτα της εκκλησίας των πολιούχων Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στην κεντρική πλατεία.

Το χειμώνα όταν έπεφτε πολύ χιόνι, έκλειναν οι αυλόπορτες στο δρόμο του παππού μου και σε όλες τις αυλόπορτες της μικρής πόλης. Ο παππούς μου ξυπνούσε πρωί και με το φτυάρι άνοιγε το δρόμο για να πάει στην εκκλησία. Έτσι ο δρόμος ήταν ελεύθερος και για αυτούς που είχαν τις κατοικίες τους στο δρόμο του παππού και σ’ αυτούς που έρχονταν από τους δρόμους που διασταυρώνονταν με το δρόμο του παππού.

Η σκηνή του παππού μου που ανοίγει το δρόμο είναι χαραγμένη μέσα στην ψυχή μου από τα παιδικά μου χρόνια και δεν την ξεχνώ ποτέ. Τυχαίνει το άνοιγμα του δρόμου του παππού να είναι μια εικόνα πώς με έναν άνθρωπο, σύμφωνα με τη Γραφή ανοίγει ο δρόμος της σωτηρίας του ανθρώπου,

Δι ενός ανθρώπου, του παλαιού ανθρώπου, του Αδάμ, εισήλθε η αμαρτία στην ανθρωπότητα και δι’ ενός ανθρώπου, του νέου ανθρώπου, του Θεανθρώπου Ιησού, ήλθε η σωτηρία στην ανθρωπότητα.

Επειδή κάθε στιγμή του χρόνου, μπορεί να είναι η τελευταία για την ανθρωπότητα, κάθε άνθρωπος, μπορεί να είναι ο τελευταίος άνθρωπος, αυτός που θα κλείσει την πόρτα του λεωφορείου, που μας πηγαίνει στον ουρανό.

Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Αυτός που έρχεται σε μένα δεν θα τον βγάλω έξω, λέει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Αυτός που ακολουθεί το Χριστό ,ανοίγει το δρόμο προς την εκκλησία, στην ανθρωπότητα. Αυτός σκέφτεται και πράττει όπως ο Χριστός. Η ενέργειά του είναι του Χριστού. Αυτός ενεργεί ως σύνολο και μαζί του η ανθρωπότητα ενεργεί ως σύνολο. Το πνευματικό του σώμα είναι το πνευματικό σώμα της ανθρωπότητας. Αν ένας άνθρωπος σκέφτεται ως σύνολο, όλη η ανθρωπότητα σκέφτεται ως σύνολο. Αν ένας άνθρωπος δεν σκέφτεται ως σύνολο, εμποδίζει την ανθρωπότητα να σκέφτεται ως σύνολο. Θα μου πείτε, πως την εμποδίζει, μήπως η ανθρωπότητα περνάει απ΄ το δρόμο του.

Κι όμως, θα σας έτυχε να ακούσετε πως το άδικο εναντίον ενός ανθρώπου είναι άδικο εναντίον της ανθρωπότητας. Κάθε άνθρωπος μπορεί να αδικείται με τον τρόπο που αδικείται ο ένας άνθρωπος. Και στη νομική επιστήμη κάθε άνθρωπος δικαιούται όταν αδικείται να καταφύγει στο δικαστήριο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλίμονο, αν περίμενε το δικαστήριο να αδικηθούν όλοι οι άνθρωποι στη γη , για να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν θα υπήρχε δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων .

mlvardospot.blogspot.com

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση