Πέμπτη 31 Αυγούστου 2023

ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ
Ποιοι είμαστε ως άνθρωποι; Αν είμαστε, όπως νόμιζαν οι αρχαίοι «περιουσία», θα ξέρουμε ακριβώς ποιοι είμαστε, Από αυτήν την άποψη πολλοί άνθρωποι βασανίζονται με πράγματα που δεν τους ανήκουν. Οι στωικοί φιλόσοφοι, με την ιδέα ότι ο εαυτός τους είναι περιουσία, δίδαξαν ότι δεν πρέπει να μας βασανίζουν τα πράγματα που δεν είναι στη δύναμή μας. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να μας βασανίζουν τα πράγματα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε.
Ο Επίκτητος ο σπουδαιότερος από τους στωικούς φιλοσόφους, έλεγε για τον εαυτό του, ότι είναι το ον, που μπορεί να κάνει πράγματα που το γεμίζουν με νόημα. Έλεγε επί λέξει, αν ήμουν πουλί, θα κελαηδούσα. Είμαι άνθρωπος και προσεύχομαι. Ο Επίκτητος αγαπούσε την προσευχή. Είχε γνωρίσει το Χριστό, πριν την ενανθρώπισή Του!
Μ’ αρέσει αυτή η αυτογνωσία του Επίκτητου. Οπωσδήποτε δεν σκέφτηκα ποτέ ότι μπορεί να είναι ο άνθρωπος περιουσία. Ο Επίκτητος άλλωστε ήταν δούλος και ως περιουσία ήταν ανύπαρκτος, αφού οι δούλοι δεν είχαν κανένα περιουσιακό ή άλλο δικαίωμα ούτε για τη ζωή τους. Η αντίληψη των αρχαίων για τον εαυτό ως περιουσία θα ικανοποιούσε σήμερα κάποιον που διακρίνεται για την φιλοκτημοσύνη του. Αυτός δεν θα κινδύνευε να καταβάλει φόρους για ξένα πράγματα. Έχει πάντοτε ακριβή γνώση των πραγμάτων που του ανήκουν.
Αν αντί αυτογνωσία ο άνθρωπος είναι οι αισθήσεις του σώματος και οι ιδιότητές του, θα έλεγε κανείς ότι είναι η ευλυγισία του σώματος. Για το γέρο πράγματι είναι ένας θάνατος η απώλεια της ευλυγισίας του σώματος και της αντοχής στο τρέξιμο. Από αυτήν άποψη ο άνθρωπος που δεν μπορεί να τρέξει δε ζει. Αν σκεφτόμαστε έτσι ο θάνατος θα είναι για μας ολοκληρωτική καταστροφή και εξαφάνιση.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όχι μόνο το σώμα μας ως σάρκα με τις αισθήσεις του, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε και να ζούμε με το «πνευματικό σώμα». Το πνευματικό σώμα είναι γέννημα του πνεύματος του Θεού μέσα μας. Με αυτό ζούμε τις πνευματικές χαρές και τις αρετές του ανθρώπου. Αυτό σημαίνουν τα λόγια ζωή «εν πνεύματι», που σημαίνει να ζούμε με το «πνευματικό μας σώμα». Αυτό είναι το σώμα που θα ενδυόμαστε στο Θεό. Δεν θα μένουμε γυμνοί όταν πάμε στον ουρανό. Ο Κύριος είπε: «Εν τω οίκω του πατρός μου πολλά μοναί εισί», δηλαδή στο Θεό λαβαίνουμε την καινούρια κατοικία μας.
Ας αρχίσουμε από τώρα να ζούμε με το πνευματικό σώμα. Υπάρχουν πάμπολλες χαρές του πνεύματος. Είναι κρίμα , οι πλούσιοι που χρησιμοποιούν τον πλούτο τους, για να υποτάξουν την ανθρωπότητα, ούτε οι ίδιοι πιστεύουν στο πνεύμα ούτε τους άλλους αφήνουν να πιστεύουν. Αλλά το πνεύμα νικάει πάντα. Κανένας δεν επιλέγει συνειδητά την κακή ποιότητα.
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023

ΤΕΛΕΙΟΙ ΑΣΥΡΜΑΤΟΙ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μια καλή συνήθεια είναι να συνδέουμε τους φίλους μας με τα λόγια τους. Το ίδιο και με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Μαζί με τη μορφή τους έρχεται στο νου μας και ένας καλός λόγος που ταυτίζεται με αυτούς. Έτσι η ανάμνησή τους γίνεται πάντα ένα ζωντανό μήνυμα σε μας. Ο παπα Ηλίας, που στο στρατό ήταν ασυρματιστής, έλεγε πως οι άνθρωποι είμαστε σπασμένοι ασύρματοι. Δύσκολα συλλαμβάνουμε τα μηνύματά τους. Ο Ρόμπερτ έλεγε ότι γράφουμε για τον εαυτό μας, επειδή δεν ξέρουμε άλλον τόσο καλά , όσο τον εαυτό μας. Οι Πατέρες της Εκκλησίας έλεγε, γράφουν πάντα τις πνευματικές τους εμπειρίες. Ο Σασών έλεγε πως όταν πηγαίνεις κάπου, να στέλνεις πριν τον άγγελο του Θεού. Ποιος είναι ο άγγελος του Θεού; Τον ρώτησα. Ο άγγελος του Θεού είναι ο λόγος του Θεού, είπε. Ο Σασών ήταν ένας Εβραίος μανάβης, στη Λάρισα, κοντά στο Φρούριο. Είχε τα μάτια του πάντα δακρυσμένα. Έτσι συμβαίνει με τους φίλους: Λαβαίνεις τα μηνύματά τους, με το πνεύμα του Θεού που είναι παντού και μας συνδέει μεταξύ μας.
Είμαστε πράγματι σπασμένοι ασύρματοι, επειδή η επαφή μας με το πνεύμα του Θεού μέσα μας, διακόπτεται συχνά, από τις παρεμβολές του κόσμου. Τα μηνύματα με το πνεύμα του Θεού, φτάνουν όμως πάντοτε νέα. Μ’ αρέσει ο ύμνος που ψάλλουν στην Θεία Λειτουργία,όταν τελειώνει: Είδομεν το φως το αληθινόν. Ελάβομεν πνεύμα επουράνιον. Εύρομεν πίστιν αληθή, αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες. Αύτη γαρ ημάς έσωσεν. Το μεγάλο μυστήριο της Εκκλησίας είναι το μυστήριο της πίστεως, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριός μας και ο Θεός μας. Αυτός τας ασθενείας μας έλαβε και τας νόσους μας εβάστασε, όπως προφητεύει ο Προφήτης Ησαϊας.
Ένα ερώτημα που πρέπει να κάνουμε συχνά στον εαυτό μας είναι, αν συλλαμβάνουμε πάντα τα μηνύματα του Πνεύματος του Θεού. Αν έχουμε ορθή θρησκευτική συνειδητοποίηση. Η μη ορθή πίστη, λέει ο Γιούγκ είναι η αιτία όλων των ασθενειών. Η μαρτυρία αυτή έχει ξεχωριστή βαρύτητα επειδή στις μέρες μας, ο κόσμος ακούει περισσότερο την επιστήμη παρά του αγίους.
Έτσι συμβαίνει με τα μηνύματα των ανθρώπων, πόσο μάλλον με τα μηνύματα των αγγέλων, των αγγελιοφόρων αυτών του Θεού, που ο Θεός τους δημιούργησε πριν τη δημιουργία του ανθρώπου, για την εξυπηρέτησή του. Αν έχουμε την προσοχή μας στραμμένη στα μηνύματα του Πνεύματος του Θεού, τα μηνύματα της σωτηρίας. Αυτή είναι η προοπτική μας, να γίνουμε τέλειοι ασύρματοι, για να συλλαμβάνουμε τα μηνύματα του Θεού προς εμάς. Αμήν

Συνέχεια στο "Πρόσωπο και Διάκριση"

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Συνέχεια στο «Πρόσωπο και τη Διάκριση»

Αυτοί που δεν πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού δεν πιστεύουν ούτε στην επιβίωση του ανθρώπου, επειδή δεν πιστεύουν και αγνοούν να το διακρίνουν. Δεν φαντάζονται τον τρόμο τους, αν έβλεπαν πως είναι ο άνθρωπος χωρίς το πνεύμα. Αυτοί δεν πιστεύουν στο πνεύμα και στην αφέλειά τους, εξαπατούν τους άλλους όσο και τον εαυτό τους. Και ένας απλός φοιτητής της Νομικής κατανοεί τη διάκριση ανάμεσα στο γράμμα του νόμου και στο πνεύμα του νόμου.
Αυτό που εννοούν ως πραγματικότητα είναι η φτωχή εικόνα που έχουν για την πραγματικότητα. Είναι αξιολύπητοι όσοι από αυτούς διαβάζουν το ευαγγέλιο κατά γράμμα. Ο Απόστολος Παύλος γράφει πως το γράμμα σκοτώνει, ενώ το πνεύμα δίνει ζωή.

Ο Όμηρος ονομάζει αυτούς που δε διακρίνουν το πνεύμα «νήπιους» που η ζωή τους είναι ζωή προς θάνατον. «Νήπιοι γαρ απώλοντο» γράφει για τους συντρόφους του Οδυσσέα, που η ζωή τους δεν είχε πνευματική προοπτική και χάθηκαν. Αυτοί κατηγορούσαν τον Οδυσσέα ότι είναι σκληρός με τον εαυτό του και με αυτούς. Σε κάθε τόπο όπου πήγαιναν ήθελαν να μείνουν εκεί, επειδή δεν είχαν το «νόστο» (το πνεύμα) του Οδυσσέα. Αλλά ο Όμηρος γι’ αυτό έδωσε ο όνομα Οδυσσέας στον ήρωά του, που σημαίνει ότι το Πνεύμα λύει τους δισσούς, της ζωής χωρίς πίστη στο πνεύμα του Θεού και χαρίζει την ελευθερία του πνεύματος.

Αυτό το πνεύμα της πίστης στο Θεό και στην ελευθερία είχαν οι αγωνιστές του Εικοσιένα. Αυτοί μπορούσαν να κατανοήσουν τι σημαίνουν τα λόγια «Ελευθερία ή θάνατος» ότι σημαίνουν «ζωή χωρίς ελευθερία είναι θάνατος».

Ποιος θα διδάξει το νόημα αυτό στους σημερινούς πλούσιους που οδηγούν τον κόσμο σαν πρόβατα στην αυτοκτονία; Ποιος θα διδάξει τον κόσμο, αυτό που δεν κατανοούν ούτε οι δάσκαλοι. Γι’ αυτό έλεγε ο Απόστολος Παύλος. «Δασκάλους πολλούς έχουμε. Πατέρες δεν έχουμε.»

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2023

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ
Ρώτησε κάποτε ένας προσκυνητής στο Άγιο Όρος ένα μοναχό, τί κάνουν μόνοι στα βουνά. Δεν κάνουμε κατάχρηση του κόσμου, απάντησε ο μοναχός.
Τί σημαίνει αυτό, ξαναρώτησε ο προσκυνητής.
Σημαίνει ότι έχουμε διάκριση, και σεβασμό στα πράγματα. ΌΛα για μας είναι του δώρα του Θεού.
Τα λόγια αυτά του μοναχού, έρχονται συχνά στη μνήμη μου. Ίσως η λύπη και η μοναξιά που νιώθουμε έξω στον κόσμο, να οφείλεται στο ότι δεν έχουμε διάκριση και δεν βλέπουμε τίποτε ως μοναδικό.
Κι όμως είναι απλό. Ό,τι κι αν δούμε, και ένα απλό φυλλαράκι στο δρόμο, αν το κοιτάμε με αγάπη, γίνεται για μας μοναδικό. Κάποιος είναι πως τα πράγματα είναι μοναδικά επειδή δεν επαναλαμβάνονται!
Κανένα άλλο πράγμα δεν μπορούμε να το διακρίνουμε ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα ομοειδή πράγματα, παρά μόνο το ανθρώπινο πρόσωπο, λόγω της έκφρασής του!
Ούτε σώμα του ανθρώπου ούτε μέλη, όσο ωραίο κι αν είναι, χάνεται μέσα στην απροσωπία του.
Κι όμως είναι τόσο μικρή η διαφορά ανάμεσα στα πρόσωπα! Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η διαφορά του ενός προσώπου από το άλλο δεν είναι υλική, αλλά είναι πνευματική. Είναι διαφορά σ' αυτό που ονομάζουμε έκφραση.
Οι δημιουργοί της Τέχνης μπορούν δίνοντας έκφραση μπορούν να κάνουν και ένα αντικείμενο να έχει πρόσωπο και να το ξεχωρίζουμε ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα ομοειδή πράγματα ή ζώα. π.χ. ένα άλογο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου ξεχωρίζει από όλες τις ζωγραφιές αλόγων του κόσμου!
Σήμερα κοίταζα με προσοχή την έκφραση των προσώπων που συνάντησα στο δρόμο. Η διάκριση είναι η σπουδαιότερη ίσως αρετή στη ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία. Θέλει ησυχία για να λειτουργήσει. Στην κίνηση του δρόμου δε λειτουργεί.

Σάββατο 26 Αυγούστου 2023

ΕΝΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 ΕΝΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Σήμερα πήγα πρωί πρωί στην καφετέρια. Δεν είχε ανοίξει ακόμα και γύρω ήταν ήσυχα. Δεν είχε αρχίσει η κίνηση και οι οικοδομικές εργασίες στο διπλανό οικόπεδο. Αλλά και με το θόρυβο έξω είναι καλύτερα. Λες και γεννήθηκα φορώντας αθλητικά παπούτσια.
Όι πιστοί στο Χριστό πρέπει να έχουμε επίγνωση ότι ο Χριστός είναι μέσα μας, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε σοβαροί με το σώμα μας, δηλαδή με τη νηστεία, την ευσέβεια και την προσευχή, ιδίως τις νύχτες, εξαιτίας του σκότους του αρνητικού ασυνειδήτου. Γρηγορείτε και προσεύχεσθε λεγει ο Κύριος.
Ο νους μας «εν εγρηγόρσει» προσέχει που βρίσκεται και τι κάνει. Προσέχουμε τον εαυτό μας. Με την προσοχή μας οδηγεί το πνεύμα και ο Θεός μας φυλάει . «Εγγύς ο Θεός πάσι τοις επικαλουμένοις αυτόν, πάσι τοις επικαλουμένοις αυτόν εν αληθεία, λέει ο Δαβίδ.

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2023

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΑΓΝΏΣΜΑΤΑ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου


 Από τα αναγνώσματα στην Εκκλησία την Παρασκευή της 9ης εβδομάδος

«Καλός έση, διάκονος Ιησού Χριστού, εντρεφόμενος τοις λόγοις της πίστεως και της καλής διδασκαλίας, ή παρηκολούθησας.

Τοις δε βεβήλοις και γραώδεις μύθοις παραιτού γύμναζε δε σεαυτόν προς ευσέβειαν. (…)

Η δε ευσέβεια προς πάντα ωφέλιμος εστίν, επαγγελίαν έχουσα ζωής, της νυν και της μελλούσης .

Έπεχε σεαυτόν και της διδασκαλίας. Επίμενε αυτοίς. Τούτο γαρ ποιών και σεαυτόν σώσεις και τους ακούοντάς σου.» (Τιμ, 4-8)

mlvardospot.blogspot.com


Πέμπτη 24 Αυγούστου 2023

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΙΣΜΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδοιυ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΙΣΜΟΣ
Δεν είναι ανάγκη αναχωρήσουμε στα βουνά, για να εμποδίσουμε την αυτοκτονία της ανθρωπότητας.
Αναχωρητές είμαστε και όταν δεν ζούμε με τον τρόπο, που μας επιβάλουν οι εχθροί της δημοκρατίας.
Εσωτερικοί αναχωρητές είναι ήδη οι χριστιανοί ορθόδοξοι.
Εσωτερικός αναχωρητής είναι αυτός που γνωρίζει ότι η επιλογή είναι μεταξύ του ασκητισμού και της σχιζοφρένειας, του να είμαστε άλλοι άνθρωποι την ημέρα και άλλοι άνθρωποι το βράδυ. Ασκητισμός τώρα είναι να μη βλέπουμε τηλεόραση και να γνωρίσουμε τί είναι δημοκρατία και γιατί ο Σωκράτης έλεγε πως όταν ο πολίτης δεν είναι ασκητής, κατά λέξη, δεν αυτοπεριορίζεται, η δημοκρατία δε λειτουργεί. Ποιά είναι αυτή η δημοκρατία που δε λειτουργεί χωρίς τον εσωτερικό ασκητισμό;

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ !
Οι καλύτεροι λόγοι είναι οι ενισχυτικοί, αλλιώς παρηγορητικοί. Παρηγορητικούς λόγους έγραψαν όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας. Οι παρηγορητικοί λόγοι επιδρούν ευεργετικά τόσο από μόνοι τους όσο και ανάλογα με την ευαισθησία αυτών στους οποίους απευθύνονται. Είναι εκπληκτική η διαφορά της δύναμης που μεταδίδουν στους αποδέκτες τους!
Σε κάποιους αποδέκτες οι παρηγορητικοί λόγοι μπορεί να κρατήσουν όλη μέρα ή όλο το χρόνο . Ανάλογα με την ευαισθησία, με το χαρακτήρα, ακόμα και με την ιδιότητα. Σε έναν έμπορο, ένας καλός λόγος μπορεί να τον βοηθήσει να πιάσει το σφυγμό της αγοράς και να αυξήσεις τους πελάτες του. Στον έμπορα η ενέργεια του καλού λόγου μπορεί να διαρκέσει μια εποχή. Σε έναν ποιητή, αν είναι στο τέλος της ζωής του, μπορεί να διαρκέσει ολόκληρη ζωή. Σε μένα π.χ. λόγω υπερευαισθησίας, ο λόγος που είπε κάποιος συμμαθητής μου, μπορεί να με ενισχύει όσο ζω! .
Παραθέτω εδώ τα καλά λόγια του συμμαθητή μου: «Αυτός σε όλη του τη ζωή συνθέτει ποιήματα», είπε. Φαντασθείτε τη δύναμη του λόγου του Θεού που διαρκεί αιώνια! Ο Λόγος του Θεού είναι αιώνιος!

Τετάρτη 23 Αυγούστου 2023

ΠΡΩΤΗ ΣΚΕΨΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΠΡΩΤΗ ΣΚΕΨΗ
"Τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;"
Ματθ.16,26
Ψαλμός 90 :
Ότι τοις αγγέλοις αυτού εντελείται περί σου,
του διαφυλάξαι σε εν πάσαις ταις οδοίς σου."
--
Η επιστήμη είναι γνώσεις. Η θέση τους είναι στον εγκέφαλο.
Πηγαίνω στην Εκκλησία για να συμμετέχω στα μυστήρια. Η ζωή μου είναι γεμάτη θαύματα!
Ο Ισπανός ποιητής και καθηγητής των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, γράφει στο ποίημά του "Η προσευχή ενός αθέου":
Κϋριε Ιησού Χριστέ, αν δεν υπήρχες
δεν θα ήμουνα αληθινός"
(Από το βιβλίο του με τίτλο:
"ANTOLOGIA".

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2023

ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΠΟΤΕ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΠΟΤΕ

Στην Αμερική υπήρχε κάποτε ο ανταγωνισμός για την κατάκτηση του περίφημου «αμερικανικού ονείρου».  Άλλοτε  κατακτούσαν την πρωτιά ως καλύτεροι γαμπροί οι δικηγόροι , άλλοτε οι μηχανικοί  κι άλλοτε οι γιατροί.  Υπήρξαν εποχές , όπως η σημερινή, που έπαθαν καθίζηση όλα τα επαγγέλματα και μαζί με αυτά και τα επαγγέλματα των δικηγόρων και των μηχανικών ή των γιατρών.

Έτσι κάπως γινόταν ο ανταγωνισμός στις ψυχές των πλούσιων κοριτσιών για τον καλύτερο γαμπρό. Όσο για τον ανταγωνισμό στις ψυχές των πλούσιων αγοριών ίσχυε και στην Αμερική, όπως ίσχυε παντού ο ανταγωνισμός του «πέπλου της αγελάδος».

Ο μύθος του «πέπλου της αγελάδος» μιλάει για κάποιον πατέρα που υποσχέθηκε στον υποψήφιο γαμπρό του, να του δώσει ως προίκα τη μοναδική αγελάδα που είχε. Και επειδή δεν την έδινε, ο υποψήφιος γαμπρός ανέβαλε κάθε φορά το γάμο του, με διάφορες προφάσεις, που τις πρόβαλε την τελευταία στιγμή, όταν επίκειτο η τέλεση του γάμου και είχαν γίνει οι σχετικές προετοιμασίες από την μεριά της νύφης.  

Κάποτε  ο δυστυχής πατέρας κατάλαβε την  αιτία των συνεχών αναβολών και οδήγησε τον υποψήφιο γαμπρό στο στάβλο με την αγελάδα. Σκέπασε μπροστά στον υποψήφιο γαμπρό ,το κεφάλι της αγελάδος με το πέπλο και είπε: «Πάρτην, εσύ αγελάδα θέλεις, δε θέλεις νύφη».

Η παραπάνω ιστορία μοιάζει με κωμωδία, αλλά είναι τραγωδία στις ψυχές των νέων, τόσο των κοριτσιών , όσο και των αγοριών. Οι ψυχές δεν είναι ούτε στάβλοι αγελάδων ούτε γραφεία «πολύφερνων γαμπρών». Αυθόρμητα έρχεται στην ψυχή η ιστορία της αποπομπής των εμπόρων με τα εμπορεύματά τους από τον ναό του Θεού. Ακούμε τα λόγια του Κυρίου προς τους εμπόρους, τους τραπεζίτες, τους κολυβιστές και τους άλλους που συχνάζουν στις εμποροπανηγύρεις, «εκάνατε τον ναό της προσευχής» οίκον εμπορίου.

Γιατί βογγούν οι λαοί; Γιατί στενάζουν τα έθνη; Αναρωτιέται ο ποιητής, στο άσμα του. «Ευλογείτε και μην καταράσθε», λέει ο Κύριος.  « Μην ψευδομαρτυρείτε». «Έλθετε προς με καγώ αναπαύσω υμάς. Πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία. Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ».  «Αυτός τας ασθενείας έλαβε και τας νόσους εβάστασε», γράφει ο Προφήτης Ησαϊας στην προφητεία του για το Χριστό.

Η αιτία όλων ασθενειών, γράφει ο Γιούγκ, είναι «η μη ορθή θρησκευτική συνειδητοποίηση». «Αν θέλετε να αρρωστήσετε, «να κάνετε αυτά τα δύο πράγματα: Να απωθείτε και να κατακρίνετε.» γράφει ο  Αυστριακός ιατρός και συγγραφέας Τζωρτζ Γκρόντεκ στο βιβλίο του με τον τίτλο «Εκείνο», εκδόσεις «Πύλη». Ένας Γάλλος φιλόσοφος υποστηρίζει, πως επιβάλλεται να τεθεί όριο στο εμπόρευμα. Ο Άγγλο-Αμερικανός ποιητής Τόμας Έλιοτ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και καλεί όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους, να αγωνιστούν, για να εμποδίσουν την αυτοκτονία της ανθρωπότητας στην οποία ωθείται με όλα τα ΜΜΕ και με τον πλούτο που διαθέτουν οι υπερπλούσιοι της γης.

mlvardospot.blogspot.com

 


Η ΚΛΙΣΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Η ΚΛΙΣΗ

Κλίση είναι κάτι παρόμοιο με αυτό που λέμε ένστικτο; Είναι κάτι ανεξίτηλα σημαδεμένο από την άρχή, όπως είναι π.χ. η κλίση στην αναζήτηση του ωραίου, που ωθεί αυτόν που την έχει στην Τέχνη ή στην αισθητική φιλοσοφία; ‘Ολοι διαθέτουμε κάποια κλίση, αν και δεν την ανακαλύπτουν όλοι, λόγω του ότι δεν την καλλιέργησαν. Η κλίση για να γίνει γνωστή, πρέπει να έχει την ανάλογη εσωτερική καλλιέργεια.
Η εσωτερική καλλιέργεια διακρίνεται από ΄όλους , στον άνθρωπο που καλλιέργησε τον εαυτό του . Όχι ότι οι άλλοι είναι διαφορετικοί και στερούνται την ικανότητα αυτή . Ο άνθρωπος γεννιέται για να γίνει προφήτης, ποιητής, μουσικός, ζωγράφος, ,τα πάντα. Ό,τι ποιείτε, προς δόξαν του Θεού ποιείτε. (Α΄.Κορ.)
Χθες, την Κυριακή, στην εκκλησία παρατηρούσα, πώς σταύρωνα τα χέρια μου, εντελώς αυθόρμητα. Διαπίστωσα ότι το αριστερό μου χέρι κρατούσε το δεξιό μου χέρι από τον καρπό. Δεν το θεωρώ τυχαίο, αφού στους περισσότερους ανθρώπους, το δεξί χέρι είναι το δραστήριο. Άρα κρατώντας ακίνητο το δεξί μου χέρι στην εκκλησία, δεν άφηνα το νου μου να τρέχει στα υλικά πράγματα. Αν θέλουμε να δώσουμε ένα συμβολισμό στα χέρια μας, οπωσδήποτε το δεξί χέρι, είναι το σύμβολο της εξωτερικής δράσης πάνω στα υλικά πράγματα και το αριστερό είναι το σύμβολο της σκέψης.
Τον ίδιο συμβολισμό διαπίστωσα αργότερα , στους βραχίονες και στα κάτω άκρα. Όταν σταυρώνουμε τα χέρια μας, διαπιστώνουμε ότι παίρνουν τη θέση τους ,αναλόγως με την ψυχική και πνευματική μας κατάσταση. Όταν προσευχόμαστε ο αριστερός βραχίοντας ακινητοποιεί τον δεξιό. Το ίδιο και στα πόδια. Το αριστερό πόδι ακουμπάει πάνω στο δεξί και το κρατάει ακίνητο.
Διαπιστώνουμε ότι τίποτε δεν είναι χωρίς νόημα και ότι ο Θεός εν σοφία τα πάντα εποίησε, είτε αφήνοντας ελεύθερο τον άνθρωπο είτε καθοδηγώντας κάθε αισθανόμενη ύπαρξη με τις κλίσεις της (ένστικτα).
Η γιαγιά μου Βασιλική έκανε αποσυμβολισμό της κότας που πίνει νερό: Η κότα πίνει νερό και κοιτάζει τον ουρανό, έλεγε. Βέβαια αυτός που δεν άγεται από το πνεύμα, θα πει ότι η κότα λόγω της κατασκευής πίνει νερό υψώνοντας το λαιμό της. Η γιαγιά μου όμως, αν και τρίτης τάξης του δημοτικού,(όταν το σχολείο μόρφωνε τους μαθητές και δεν τους μετέδιδε ξερές γνώσεις), γνώριζε πως «ό,τι υπάρχει είναι σύμβολο και ό,τι συμβαίνει είναι παραβολή», όπως έλεγε ο Πωλ Κλωντέλ, και όπως έλεγε ο Παπαδιαμάντης, πως το πράγμα είναι ο καλύτερος «οιωνός».
 

Κυριακή 20 Αυγούστου 2023

Μόσχος Λαγκουβάρδος: “Η αποικιοκρατία στην Ελλάδα

 

————

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αποικιοκρατία στη σημερινή Ελλάδα. Μια αναφορά στην θλιβερή ιστορία της αποικιοκρατίας στον κόσμο, με αφορμή το διωγμό του μαθήματος των θρησκευτικών και της χριστιανικής πίστης στην Ελλάδα.

  1. Η χριστιανική πίστη διώκεται απ΄ την αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό και τον δεσποτισμό, γιατί ο Χριστός κατήργησε τις διακρίσεις.

  2. Θα κάνουμε μια αναδρομή στο σκοτεινό παρελθόν της αποικιοκρατίας , από όπου φαίνεται ότι η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι παρά μια νέα αποικιοκρατία με όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της αποικιοκρατίας σε όλο τον κόσμο και με τις καταστρεπτικές συνέπειες εις βάρος του ελληνικού λαού.

  • 3. Η οδύνη μου, γράφει ο Ιβάν Ίλιτς στο βιβλίο του Ευτραπελία, είναι σχεδόν ανυπόφορη, όταν συνειδητοποιώ ότι το μόνο όπλο πού ’μεινε στα χέρια μας για ν΄ αποτρέψουμε την καταστροφή είναι οι λέξεις, ο λόγος που μας έχει παραδώσει η ιστορία μας. Κι όμως, μόνον ο λόγος μες στην αδυναμία του μπορεί να ενώσει την πλειονότητα των ανθρώπων να μετατρέψουν επαναστατικά την αναπόφευκτη βία σε ευτραπελική* ανασυγκρότηση.

    (Ιβάν Ίλιτς, Ευτραπελία,Εκδόσεις Κατσάνος/Δοκίμιο).

  1. Αποικιοκρατία, (colonialism, imperialism, doespolitical), είναι ένα σύστημα στο οποίο ένα κράτος επεκτείνει την κυριαρχία του στο έδαφος και στους ανθρώπους έξω από τα όρια του, για να διευκολύνει την κυριαρχία του επί των πόρων, επί της εργασίας και επί των άλλων αγορών.

  2. Ο όρος αναφέρεται επίσης σε ένα σύνολο πεποιθήσεων, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την νομιμοποίηση ή την προώθηση του συστήματος αυτού, ιδιαίτερα στην πεποίθηση ότι τα ήθη των αποικιοκρατών είναι ανώτερα από εκείνα του λαών τους οποίους εκμεταλλεύονται.”

  3. Η αποικιοκρατία υποκρίνεται ότι δήθεν συμβάλλει στην ανάπτυξη των οικονομικών και πολιτικών υποδομών που απαιτούνται για τον εκσυγχρονισμό και τη δημοκρατία , ενώ στην πραγματικότητα οδηγεί στην καθαρή μεταφορά πλούτου από τις αποικίες στον αποικιοκράτη, και αναστέλλει την επιτυχή οικονομική ανάπτυξη. Παράδειγμα η δήθεν οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα από τις χώρες της ενωμένης Ευρώπης και η αναστολή της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.

  4. Μια παροιμία λέει πως πρώτα καταστρέφουν την πίστη και τον πολιτισμό ενός λαού και κατόπιν τον εκμεταλλεύονται και του παίρνουν τη γη του. Η παροιμία αυτή λέει επί λέξει: “Aυτό που κάνουν στον ποιητή σήμερα, θα κάνουν αύριο σε σένα”. Παράδειγμα ο εκμαυλισμός της ελληνικής κοινωνίας και ο διωγμός της Ορθοδοξίας και της Γλώσσας στην Ελλάδα.

  5. Χαρακτηριστικά της αποικιοκρατίας:

    I. Η ξενοκρατία. Μια ηγεμονική εξουσία εναντίον του λαού.

    II. Εκπόλιτισμός. Ο αποικιοκράτης έχει μια αίσθηση εκπολιτιστικής αποστολής.

    ΙΙΙ. Οικονομία. Ο αποικιοκράτης εξισώνει την παρουσία του με την ανάπτυξη και γενικά την οικονομική πρόοδο.

    IV. Συνεχής χρήση μιας ποικιλίας των μορφών της βίας και της δύναμης για τον έλεγχο των άλλων.

  6. Η βία μπορεί να πάρει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες μορφές:

α. Στρατιωτική στην οποία δημιουργεί μια γραφειοκρατία κατά φορείς,

β. πολιτιστική η οποία χαρακτηρίζεται από ηγεμονισμό όσον αφορά στις πνευματικές και κοινωνικές αξίες και στον πολιτισμό,

γ. οικονομική η οποία δημιουργεί εξάρτηση από τους αποικιοκράτες , ειδικά σχετικά με την εκμετάλλευση των άφθονων φυσικών πόρων που υπάρχουν στο έδαφος.

δ. Θρησκευτική η οποία χαρακτηρίζεται από την επιβολή ενός συστήματος σε ένα άλλο, και με την απαγόρευση του αρχικού συστήματος.

ε. Γεωγραφική. Χαρακτηρίζεται από την αναδιοργάνωση και την αστυνόμευση του χώρου και του χρόνου να διαιρέσει και να αποδομήσει τις υπάρχουσες κοινωνικές και πολιτικές δομές

  1. Η φιλοσοφία του αποικιοκράτη είναι η φιλοσοφία του αγγλο-σαξωνικού πραγματισμού, σύμφωνα με την οποία δεν ισχύει η αλήθεια των πραγμάτων και των γεγονότων αλλά η ερμηνεία των πραγμάτων και των γεγονότων. Παράδειγμα η “ερμηνεία” των γεγονότων της Μικρασιατικής καταστροφής, η οποία , κατά την άποψη των “ιστορικών” της νέας εποχής, είναι πιο βάσιμη από τα ίδια τα γεγονότα.

  2. Ο απώτερος στόχος της υποκατάστασης της αλήθειας των πραγμάτων από την ερμηνεία τους είναι η άγνοια και η σύγχυση των λαών, για να επωφελούνται οι λίγοι που κατέχουν την εξουσία και την ασκούν καταχρηστικά , κατά το “ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”. Παράδειγμα ο σημερινός οικονομικός λαβύρινθος και η άγνοια του λαού, με σκοπό την διάλυση της ενότητας και την χειραγώγησή του.

  3. Η φιλοσοφία αυτή δεν είναι νέα. Είναι η ίδια η αρχαία ασιατική απολυταρχία, η οποία οδήγησε στην πλήρη περιφρόνηση της ζωής, στους λαούς που επικράτησε ή επικρατεί ακόμα. Ο κόσμος κατά την άποψη αυτή δεν έχει ουσία. Ο κόσμος είναι αυταπάτη (μαγια), όπως λέγεται στον ινδουισμό.

  4. Ένα παράδειγμα από την Βελγική αποικιοκρατία στο Κογκό: Στο Κογκό επί βασιλιά Λεπόλδου του 2ου , οι νεκροί ξεπέρασαν το μισό πληθυσμό του. Ο πληθυσμός του Κογκό ανήρχετο σε τριάντα εκατομμύρια κατοίκους. Ο Λεοπόλδος ίδρυσε μια εταιρία εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Κογκό, και γρήγορα το μισό Κογκό ήταν ιδιοκτησία του. « Tην επιτάχυνση στην κατοχή των εδαφών ακολούθησε η βάναυση αλλαγή της πίστης των προγόνων των κατοίκων του Κογκό και του τρόπου της ζωής τους.” Το Κογκό πληρώνει ακόμα τις συνέπειες της αποικιοκρατίας με το συνεχιζόμενο πόλεμο.

    Φιλοσοφικό λεξικό:
    Δημοκρατία, εκ του “δαμάζω”. Δαμάζω την υπερβολή του πλούτου και την ανέχεια των φτωχών. Όχι άμετρος πλούτος και εξουθένωση του φτωχού. Αυτό δεν είναι δημοκρατία αλλά τυραννία.

Η ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 


ΑΙΩΝΙΑ ΝΙΟΤΗ !

 Του Μόσχου Λαγκουββάρδου

Ποιοί συμβούλεψαν και ποιούς άκουσαν οι νέοι αυτοί, που μετατρέπουν τις νύχτες σε μέρες και τις μέρες σε νύχτες;
Μήπως τους συμβούλεψε η γενιά που το λεξιλόγιό της δεν ξεπερνάει τις εκατό λέξεις και που δεν ξέρει ούτε την ετυμολογία της λέξης "δημοκρατία";
Αλλά κι να την ήξερε την ετυμολογία της "δημοκρατίας", θα ήταν δώρο άδωρο, επειδή δεν θα την εφάρμοζε
Η νιότη δίδεται για όλη τη ζωή. Δε δίδεται για τα πρωτα χρόνια της ζωής για να ζούμε κατόπιν οι άνθρωποι, σαν τους γέρους;
Οι παλιοί δεν ήθελαν ως μέλη στις οικογένειές τους ξενύχτηδες, χαρτοπαίχτες, λάγνους, γυναικάδες, ψεύτες , κλέφτες, που είχαν το στίγμα των ανθρώπων της νύχτας.
H γνώση και η εφαρμογή των κανόνων της δημοκρατίας.
είναι απαραίτητο προσόν αυτών που επιδιώκουν δημόσια αξιώματα!
 

ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Οι γιορτές της Ορθοδοξίας, ιδίως η Εορτή των Εορτών και η Πανήγυρις των Πανηγύρεων, η Εο...