Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2025

Νικώντας με τη δύναμη της πίστης στο Χριστό

 

 Τουι Μόσχου Λαγκουβάρδου


Αυτός είναι ο νικών. Αυτός που πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο υιός του Θεού. Κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο στη ζωή του από αυτό που υπάρχει, ο Ιησούς Χριστός. 

 

Πώς θα βοηθήσουμε τον κόσμο να αγωνιστεί για την ελευθερία του; Θα τον βοηθήσουμε αν γίνουμε εμείς ένα παράδειγμα ελευθέρου ανθρώπου.. Δεν χρειάζοντας ομιλίες ούτε επιχειρήματα. Πρέπει να το δουν στον άλλον και να νιώσουν ζήλο γι' αυτό. Και πως θα το δουν; Η Γραφή λέει πώς πρέπει να είναι εμφανίσιμο. Μιλάει για ένδυση ως εκλεκτών του Θεού. 

Ποιό είναι το  ένδυμα των εκλεκτών του Θεού; Ο στίχχος στο τροπάριο του βαπτίσματος, λλέει "Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε Χριστόν ενεδύσαστε, αλληλούϊα. Όταν έχουμε το Χριστό μέσα μας, είμαστε υιοί του φωτός. Τα ενδύματά μας λάμπουν και το βλέπουν όσοι είναι από το Θεό ορισμένοι να πιστέψουν στο Χριστό. Δεν είναι για όλους η πίστη και δεν μεταμορφώνονται όλοι, παρά μόνο όσοι είναι από το Θεό το ζήλο της Πίστης και της καθαρότητας. Μόνο καθαροί από τα πάθκη ενδυόμαστε το Χριστό. 

Δεν συσχηματιζόμαστε με τον αιώνα αυτόν. Αλλά μεταμορφωνόμαστε με την ανανέωση του νου, η οποία γίνεται  δοκιμάζοντας τί είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν, το ευάρεστον, το τέλειον. "Το μυστήριο το αποκεκρυμμένον  από των αιώνων και των γενεών, νυνί εφανερώθη εν τοις αγίοις  οις ο Θεός ηθέλησε γνωρίσαι τίς ο πλούτος της δόξης του μυστηριου τούτου εν τοις έθνεσιν, ος έστι Χριστός εν ημίν, η ελπίς της δόξης. " (Κολ.1,26)

Μεγάλο εμπόδιο στην ένωση με το Θεό είναι η ανθρωπαρέσεκια. Πολλοί τον πλούτο εμίσησαν, την δόξαν κανένας. Δεν πρόκειται για τη δόξα, που ελκύει μερικούς άνθρώους, με ικανότητες που του διακρίνουν από τους πολλούς. Η δόξα αυτή που είναι σε όλους είναι η ανθρωπαρέσκεια. Όλοι θέλουν να είναι αρεστοί στο περιβάλλον, διότι η ανθρωπαρέσκεια συνδέεται και με την παρόμρηση της αυτοσυντήρησηςκαι όλοι με το ένστικτό μας θέλουμε να νιώθουμε ασφάλεια και ειρήνη, γιατί φοβόμαστε τις αρρώστιες και το θάναατο.

Ο Κάρλ Γιούγκ γράφει υποστηρίζει ότι η αιτία για όλες τις αρρώστιες είναι  η μη ορθή θρησκευτική συσνειδητοποίηση, Στους στιχους τους ο Δαβίδ, προφητεύει τη δικαιοδύνη και τη χαρά ως την οδό, η οποία μας οδηγεί στο να βλέπουμε το Θεό. Με αυτή την έννοια κάποιος Άγιος της Φιλοκαλίας, λέει τόσο απλά, πως ο προορισμός του ανθρώπου είναι η ενατένιση. Εννοείται πως η ανώτερη από όλες είναι η ενατέλιση του Θεού. 

Μερκοί στίχοι ενατένισης είναι "Ευφρανθήσονται δίκαιοι εν Κυριω", "Εμνήσθην του Υψίστου και ευφράνθην", "Χαίρετε και αγαλλιάσθε ότι ο μισθός πολύς εν τοις ουρανοίς". "Η βασιλεία του Θεού είναι δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν πνεύμαατι αγίω". Ασαε τω Κυρίω άσμα καινόν." ?Εξηγ΄'ρθητι ψαλτήριον καικ κιθάρα" κ.ά. 

Με αυτό το πνεύμα της χαράς ο Απόστολος  Παύλος γράφέι: στην επιστολή του προς τους Κολασσαείς Γ΄, 12-16, "Ενδύσασθε ως εκλεκτοί του Θεου σπλάχνα οικτιρμών (...) καθώς και ο Χριστός  εχαρίσατο υμίν, ούτε και υμείς (...) Ο λόγος του Θεο΄ενοικήτωεν υμίν, πλουσίως εν πάση σογία διδάσκοντες και νουθετούντες   ε  α υ  τ ο ύ ς  ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς εν χάριτι άδοντες εν τη καρδία υμών τω Κυρίω."

Οι ορθόδοξοι πρέπει να ευχααιστούμε διαρκώς το Θεό για τις ευεργρσίες τις οποίες επιδαψιλεύει στο Γένος μας. Ο Θεός μας χαρίζει τον πλούτο της επίγνωσης του Χριστούκ εντός μας. Οι ορθόδοοξοι έχουμε τρία μεγάλα χαρίσματα του Θεού, την Ορθοδοξία, την αλήθεια και το κάλλος. 

Η Εκκληκσία αγιάζει τον κόσμο και φυλάει την κοινή αισθητική βάση, η οποία μας συνδέει τους Έλληνες. Το ωραίο, λέει ο άγιος Διουνύσιος ο Αρεπογίτης, δημιουργεί τις ενώσεις. Πρέπει να είναι κοινή συνείδηση σε όλους η μνήμη του Θεού. Και για να έχουμε μνήμη του Θεού, να έχουμε νικήσει την ανθρφπαρέσκεια και να αποκτήσουμε ταπείνωση. 

Ζωντανό παράδειγμα νίκης της ταπείνωσης είναι οι νησιώτες, που περαπτο΄κυν ξκυπόλυτοι, ντύνονται απλά, αρνούνται κάθε περιττό. Αν δεις την τάξη που επικρατεί στις βάρκες θα θέλεις να βάλεις κι εσύ τάξη στη ζωή σου. Στην Κάλυμονο, όπου υπηρετησα στο Ειρηνοδικείο ως ειρηνοδικών γραμματεύς, ένιωθα θαυμασμό για τη ζωή τους. Μπορούσες να δεις τον χτυπημένο από τη νόσο των δυτών, να έχει τέτοια αξιοπρέπεια, που δεν πιστεύεις ότι έχει τόση δύναμη να νικάει την ανθρωπαρέσκεια. Στην Κάλυμνο, μου είπε κάποιος νησιώτης, όταν πρωτοπήγασ, κλαις όταν πηγαίνεις και όταν φεύγεις. Τους Καλύμνους τους έχω παραδειγμα σε όλη μου τη ζωή. Είναι πρότυπο για μένα η ευλάβειά τους της ζωής. 

Ζώντας  στην Κάλυμνο, ανάμεσάστους  Καλύμνιους, η χαρά μου ήταν η μελέτη της Γραφής και οι περίπτατοι στη θάλασσα, όπου δε χόρταινα να κοιτάζω τις βάαρκες την παραλία. Τις δυσκολίες προσπαθούσα να τις ξεπεράσω με την αναγωγή μου στην εν Χριστώ ζωή. Πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι περιφέροντες, ίνα και η ζωή του Ιησού φανερωθεί εν τω σώματι ημών." 

Τελείωσε για πάντα η ζωή όπου ο κόσμος αναζητούσε τους ηγέτες,  σαν το Μωυσή που οδήγησε τους Εβραίους, ως ποίμνιο αδυνάτων ανθρώπων, στη γη της επαγγελίας. Η Κάλυμνος είναι γεμάτη εκκλησίες, που δείχνουν ότι οι Καλύμνοι είναι οι νικώντες με τη δύναμη της ππίστεως στο Χριστό. Δεν περιμένουμε οι Έλληνες και όλος ο κόσμος από τους ηγέτες να μας οδηγήσουν σαν άβουλα πλάσματα.. Δεν είχαμε ποτέ κληρονομικούς άρχοντες. Άρχοντας είναι ο καθένας, που κυβερνάει τον εαυτό του. 

Δι' υπομονής τρέχομε τον προκείμενον ημίν αγώνα αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν και επιγνώσκοντες εην ενοίκησιν του Χριστού. Αυτό είναι το κρυμμένο μυστήριο. Το μυστήριον το αποκεκρυμμένον από των αιώνων και των γενεών, που τώρα φανερώθηκε στους αγίους στους οποίους ο Θεός θέλησε να γνωρίσουν ποιός είναι ο πλούτος του μυστηρίου τούτου, ο οποίος είναι ο Χριστός μέσα μας, η ελπίς της επίγνωσης. 

Αυτός είναι ο νικών. Αυτός που πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο υιός του Θεού. Κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο στη ζωή του από αυτό που υπάρχει, ο Ιησούς Χριστός. 

mlvartospot.blogspot.com 

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2025

Εσφαλμένη η στάση της Ιεραρχίας

Καλούμαστε να βγούμε απ΄ το σκοτάδι

 

Καλούμαστε να βγούμε απ΄ το σκοτάδι

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"O Θεός ο ειπών εκ σκότους φως λάμψαι , ος έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού. Έχομεν τον θησαυρόν τούτον εν οστρακίνοις σκεύεσιν, (2Κορ.4,6)

Όταν ήμουν παιδί στο χωριό μου, στη Δεσκάτη Γρεβενών, άκουγα με προσοχή τους μεγάλους να μιλούν για τους Άγγέλους του Θεού!  Διψούσα να μάθω για το Άγιο Πνεύμα. Διάβαζα όποιο βιβλίο βρισκόταν μπροστά μου. Οι ορθόδοξοι διδασκόμαστε από τους βίους των Αγίων της Εκκλησίας και από την ίδια τη ζωή. 

Στο φοιτητικό μου δωματιο ήταν αναρτημένη η επιγραφή  "αγρυπνείτε και προσεύχεσθε στο κάθε τί, για να τη βλέπω και να τη θυμάμαι πάντα.  

Το πνευματικό κέντρο της ζωής του ορθοδόξου είναι η πνευματική εμπειρία. Να δίνουμε βαρύτητα σε ό,τι μας διδάσκει η εμπειρία. Τί έμαθα, τί έπαθα έλεγε ο παπα-Ηλίας. Ο θυμόσοφος αυτός μακαρίτης φίλος , έλεγε πως ρωτούσε το μπαστούνι του, αν δεν είχε ζωντανό σύμβουλο στην υλική και πνευματική αταξία της ζωής.  Μελετούσε κι αυτός διαρκώς. Έλεγε ότι στη μελέτη βόσκει ασταμάτητα. 

Καλούμαστε να βγούμε απ΄ το σκοτάδι των λογισμών. Χθες το βράδυ έβαλα κάτω από το προσκέφαλό μου την εικόνα του Κυρίου, για να μελετώ πνευματικα ακόμα και την ώρα του ύπνου. Οι άγιοι της Εκκλησίας μας λένε ότι μπορούμε να προσευχόμαστε νοερά ακόμα και την ώρα του ύπνου. Η ζωή  με την προσευχή είναι μια διαρκής αυτοξέταση! 

Ακόμα και στον ύπνο είμαστε πνευματικά σε εγρήγορση. Το πνεύμα του Θεού μέσα στον άνθρωπο δεν κοιμάται ποτέ. Μας φυλάει άγρυπνο απ' τους εχθρούς που επιβουλεύονται τη ζωή μας και την ελευθερίας. Όπου είναι το Αγιο Πνεύμα η λαμπάδα που άναψε με το βάπτισμά μας δε σβήνει ποτέ, ακόμα κι όταν το αρνούμαστε.

 Ο Τόμας Μέρτον γράφει στο βιβλίο του 'Ο Καινούριος Κόσμος", στο κεφάλαιο "καλούμαστε να βγούμε από το σκοτάδι τα εξής: ""Η βασιλεία των Ουρανών , λέει ο Ιησούς, θυμίζει την περίπτωση των δέκα παρθένων που πήραν τις λαμπάδες τους και πήγανε να συναντήσουν τον Νυμφίο.(Ματθ.25, 1). Αυτή η παραβολή μας λέει τί πρέπει να είναι η ζωή του χρστιανού - και η ζωή της Εκκλησίας- σ΄αυτό τον κόσμο.  Ο μυστηριακός φωτισμός του Βαπίσματος άναψε τη λαμπάδα του είναι μας, δηλαδή το   π  ν  ε  ύ  μ α. Ωστόσο η ζωή μας είναι  ακόμα ζωή αναμονής μέσα στο σκοτάδι. Η επαγρύπνησή μας είναι , με την οποία οφείλουμε να αναμένωμε την "άφιξη του Νυμφίου", είναι η διαρκής ετοιμότητά μας να επικυρώνουμε την πνευματική εκλογή που κάναμε στο Βάπτισμα.  

Η νύχτα "αυτού του κόσμου' είναι η σύγχυση, η ρουτίνα, η μετριότητα και η νωθρότητα της καθημερινής ζωής και οι πειρασμοί της. Όταν ο Χριστός μας λέη ότι η επαγρύπνηση και η ετοιμότητα είναι βασικό καθήκον του χριστιανού, μας λέει ότι η επαγρύπνησα και η ετοιμότητα είναι βασικό καθήκον του χριστιανού., μας λέει με άλλα λόγια, ότι πρέπει να διατηρούμε την ελευθερία μας σε κατάσταση επαγρύπνησης, έτοιμη να ξεπεράσει σε κάθε στιγμή την αποβλακωτική συμβατικότητα της συνηθισμένης καθημερινής ζωής, με αποφάσεις μας που στερεώνουν την εσωτερική πνευματική μας ταυτότητα παιδιών του Θεού." 

mlvardospot.blogspot.com 

 

 

 

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2025

Αγαπημένα καλά βουνά της πατρίδας μου!

 Αγαπημένα καλά βουνά της πατρίδας μου!

Στη μνήμη του Νίκου Κύρκου

Επί των ποταμών Βαβυλώνος, εκεί εκαθίσαμεν και

εκλαύσαμεν εν τω μνησθήναι ημάς της Σιών». Ψαλμός

136

Αγαπημένα καλά βουνά της Πατρίδας ! Στα βουνά οι

πρόγονοί μας χτίζουν κάστρα και φυλάγουν το γένος

μας στις επιδρομές των βαρβάρων. Τα βουνά δύσκολα

πατάει ο εχθρός και πολλά βουνά της πατρίδας μένουν

απάτητα στους αιώνες . Τα βουνά σε σχέση με τους

κάμπους είναι όπως τα δυνατά στήθη, σε σχέση με τις

ευάλωτες πλάτες . Όλα τα πλάσματα της γης τρέμουν

τον άνθρωπο, χάρις στην όρθια στάση του!

Στην αρχή η Ελληνική Οικογένεια το σχολείο, οι

κυβερνήσεις μίσησαν την αστυφιλία. Αργότερα οι

κυβερνήσεις πρώτα κι ύστερα το σχολείο και η ίδια η

οικογένεια στράφηκαν τις ευκολίες του κάμπου και των

πόλεων ακολουθώντας αυτό που μίσησαν στην αρχή.

Το ίδιο που έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν οι

λαοί που δεν έχουν παράδοση.

Οι λαοί περιμένουν από τους Έλληνες να αντισταθούν

στην ανελευθερία. Θα τους διαψεύσουν άραγε οι

Έλληνες; Θα πέσει εις όλους σαν βροχή η επιθυμία της

ελευθερίας, όπως έλεγε ο μέγιστος των αγωνιστών της

ελευθερίας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης;


Αίσθηση της ενέργειας του Θεού. Στην ορθόδοξη

παράδοση νιώθουμε την ενέργεια του Θεού.

Αποδίδουμε όλα τα χαρίσματα στο Θεό, όλες τις

αμέτρητες ευεργεσίες Του. Νιώθουμε την παρουσία

Του μέσα μας, Είμαστε ταπεινοί .Αποδίδουμε όλα τα

χαρίσματα στο Θεό. 

Ο Ιησούς τας νόσους μας έλαβε και τας ασθενείας μας

εβάστασε. (Ησαϊας) Η υγεία είναι ενέργεια του Θεού. Οι

αιρετικοί δε διακρίνουν την ουσία και την ενέργεια του

Θεού και δεν γνωρίζουν την ένωση με την ενέργεια του

Θεού (Θέωση). Με την ταπείνωση γινόμαστε ένα με το

Θεό!  

Πώς να ζούμε το πνεύμα

Σ’ ένα μοναστήρι ψηλά στο βουνό ένας εργάτης που

δούλευε εκεί, απευθυνόμενος στο μοναχό είπε : όλη

μέρα προσεύχεστε, ψάλλετε, ακόμα και τις νύχτες.

Εμείς εδώ δουλειά, δουλειά… Ο μοναχός του είπε:

μπορείς κι εσύ να προσευχηθείς κι ας μη δουλεύεις και

του έδειξε τον ναό ,για να κάνει μισή ώρα προσευχή. Σε

λίγα λεπτά ο εργάτης βγήκε απ΄ το ναό και πήγε στο

μοναχό: καλύτερα δουλειά, είπε, παρά προσευχή.

Μια φορά οι υπάλληλοι μιας υπηρεσίας αρνήθηκαν

να συνεργαστούν με τον συνάδελφό τους, που

κρυβόταν και απέφευγε τη δουλειά. Η τιμωρία ήταν

τόσο βαριά που ο υπάλληλος προσπαθούσε κατόπιν να

κερδίσει την εκτίμηση των συναδέλφων του. Δεν την


άντεχε την απομόνωση. Αν δεν ξέρουμε πώς να ζούμε

το Πνεύμα, μοιάζουμε με τον εξόριστο, που δε θέλει

κανείς τίποτε από αυτόν.

Σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία ο

Θεός είναι μέσα στον άνθρωπο όχι ανάμεσα στους

ανθρώπους, όπως λανθασμένα μεταφράζουν οι

αιρετικοί. Ο Χριστός λέει καθαρά, η βασιλεία του Θεού

είναι μέσα σας. Ο άνθρωπος είναι κατοικία του

Χριστού. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Αποστόλου

Παύλου «επιγιγνώσκοντες την ενοίκησιν του Χριστού»

2Κορ. 13,5

Αγαπημένα καλά βουνά της Πατρίδας μου σας

θυμάμαι πάντα με αγάπη και νοσταλγία! Σύμβολα των

ηρώων της ελευθερίας και των αγίων της αγαπημένης

Ορθοδοξίας. Παντού οι τάφοι των αγίων και των

ηρώων της ελευθερίας καθαγιάζουν τον ευλογημένο

τόπο μας!

Οι νέοι μας δε διδάσκονται Ιστορία. Η ιστορία

διδάσκεται χωρίς σεβασμό για την αλήθεια των

ιστορικών γεγονότων ! Στη νέα εποχή δεν έχουν

σημασία τα γεγονότα, αλλά οι απόψεις επάνω στα

γεγονότα. Πρόκειται για την αγγλο-αμερικάνικη

φιλοσοφία του πραγματισμού η οποία πρεσβεύει τη

διαρκή αλλαγή και τον μηδενισμό. Κατά την άποψη

αυτή δεν είναι η αλήθεια καθολική. Δεν ισχύει για

όλους και σε κάθε εποχή. Η αλήθεια είναι εποχιακή,


ανάλογα με τα οικονομικά συμφέροντα των κραταιών

της γης.

Η ελληνική οικογένεια και οι δάσκαλοι ας θυμηθούν

την πίστη και την αγωνιστικότητα του λαού μας κι ας

διδάξουν στους νέους την αγάπη της ελευθερίας! Να

μη δείχνουμε τις πλάτες στους εχθρούς της ελευθερίας

. Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ!

mlvardospot.blogspot.com

Για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

 
Αυτό που με φοβίζει και που σκιάζει κάθε μου χαρά, αυτό τον δύσκολο καιρό, είναι η σκέψη για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα: Άραγε δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ζούμε την κάθε μέρα μας υπερβαίνοντας τις ανάγκες μας; 
Οι ανάγκες θα μας καταπιέζουν όσο θα ζούμε στον μάταιο και πονηρό αυτό κόσμο; Ο πόθος να υπερβούμε τις ανάγκες μας και να ζούμε ελεύθεροι από αυτές είναι έμφυτος στον κάθε άνθρωπο. Σ' αυτό διαφέρουμε από τα ζώα που δεν νιώθουν ποτέ τον πόθο να υπερβούν τις ανάγκες τους. (Τα ζώα είναι ευχαριστημένα όταν ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Δεν νιώθουν τον πόθο να τις υπερβούν. Να είναι ανώτερα από αυτές με το να τις έχουν υπό τον έλεγχό τους). 
Στον άνθρωπο είναι έμφυτος ο πόθος του να γίνει όμοιος με τον Θεό, με το μόνο Ον που είναι ανώτερο από τις ανάγκες και από τον κτιστό αυτόν κόσμο. Η ιδέα ότι κι ο Θεός υπακούει στις ανάγκες είναι η ιδέα του αθεϊσμού ή της πολυθεΐας, που είναι το ίδιο. 
Στο βιβλίο του Ιβάν Ίλιτς με τίτλο «Για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα», Εκδόσεις Νησίδες, στο κεφάλαιο «βιομηχανικά ή συμβιωτικά εργαλεία», ο ξεχωριστός αυτός φιλόσοφος γράφει: Ο άνθρωπος παύει ν' αναγνωρίζεται ως άνθρωπος, όταν δεν μπορεί πια να διαμορφώνει τις ανάγκες του χρησιμοποιώντας λιγότερο ή περισσότερο επιδέξια τα εργαλεία που του παρέχει η κουλτούρα του. 
Στο οπισθόφυλλο του ίδιου βιβλίου, διαβάζουμε τα εξής: Η κρατούσα ιδεολογία σήμερα ταυτίζει την πρόοδο με την αφθονία. Ο καταναλωτής αντικαθιστά της ανάγκες που νιώθει με τις ανάγκες που του επιβάλλονται. Με το κυνήγι των αναγκών μας ως να είναι πράγματα, σε εποχές σαν τη δική μας σήμερα, ξεχνάμε ότι έχουμε εσωτερικό κόσμο, που χρειάζεται την προσοχή μας περισσότερο από τα πράγματα και τις επιθυμίες τους. Έχουμε αφαιρέσει την προσοχή μας ακόμα και από αυτούς που αγαπούμε, τα παιδιά μας και τους γέρους μας.
 Η αγάπη δεν έχει τόπο να σταθεί, σ΄ ένα κόσμο που τα αντικείμενα απορροφούν ολοκληρωτικά την προσοχή μας, σε σημείο να ξεχνάμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Ο υιός του ανθρώπου, δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι, λέει ο Κύριος Ιησούς για τον εαυτό ΤουΔεν βρίσκω πουθενά τόπο να ακουμπήσω την καρδιά μου, γράφει ο Αλμπέρ Καμύ στον «Ξένο» του. 
Να διατηρούμε τον εσωτερικό μας κόσμο καθαρό δεν είναι απαίτηση του Θεού. Δεν έχει ανάγκη ο Θεός από την καθαρότητα του εσωτερικού μας κόσμου κι από την ελευθερία μας. Εμείς θέλουμε την εσωτερική καθαρότητα για να μην εμποδίζεται η χάρη του Θεού να μείνει μέσα μας. Η σκηνή στην οποία ο Κύριος διώχνει τους εμπόρους του ναού, είναι και μια παραβολή. Η καρδιά του ανθρώπου είναι ο ναός του Θεού, καθαρή από ιδιοτέλεια.  
Τα περιστέρια έχουν διαφορετικούς στόχους: Τα θηλυκά έχουν στόχο την τροφή. Τα αρσενικά έχουν κύριο μέλημά τους τη συνεύρεσή τους με τα θηλυκά και παρεπιμπτόντως ασχολούνται με την εξεύρεση της τροφής.

Στο κέντρο όμως των Αθηνών και τα αρσενικά περιστέρια καπνισμένα, βρώμικα, ζαλισμένα απ΄τους θορύβους και την κίνηση στους δρόμους, αφήνουν τον κύριοστόχο τους - ας πάει στα κομμάτια κι η συνεύρεση - και καταγίνονται κι αυτά, όπως τα θηλυκά, με την τροφή.

Μόνο τις ώρες του απογεύματος που κάποιος βόρειος άνεμος φρεσκάρει την ατμόσφαιρα στο κέντρο, τα αρσενικά περιστέρια ξαναθυμούνται τη φύση τους, το αιώνιο κυνήγι των θηλυκών, κι αρχίζουν να φουσκώνουν πάλι τα φτερά τους, να φέρνουν γύρους γύρω από τον εαυτό τους, να τεντώνονται και να σκύβουν επιθετικά για να δείξουν όλη τη δύναμη, την ορμητικότητα και την αυτοσυγκράτηση του αρσενικού.

Κι όταν αποτυγχάνουν - τις περισσότερες φορές - φέρονται σαν να μη συνέβη τίποτα. Δεν πέφτουν σε μαρασμό, σε κατάθλιψη, σε αυτολύπη. Δεν τραγουδούν τραγούδια σαν αυτά των ανθρώπων, που όταν εγκαταλείπονται θρηνούν και οδύρονται: " Αχ, δίχως εσένα θα πεθάνω".

Τα περιστέρια και η εξουθένωση του αρσενικού

   

 

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Τα περιστέρια έχουν διαφορετικούς στόχους: Τα θηλυκά έχουν στόχο την τροφή. Τα αρσενικά έχουν κύριο μέλημά τους τη συνεύρεσή τους με τα θηλυκά και παρεπιμπτόντως ασχολούνται με την εξεύρεση της τροφής.

Στο κέντρο όμως των Αθηνών και τα αρσενικά περιστέρια καπνισμένα, βρώμικα, ζαλισμένα απ΄τους θορύβους και την κίνηση στους δρόμους, αφήνουν τον κύριοστόχο τους - ας πάει στα κομμάτια κι η συνεύρεση - και καταγίνονται κι αυτά, όπως τα θηλυκά, με την τροφή.

Μόνο τις ώρες του απογεύματος που κάποιος βόρειος άνεμος φρεσκάρει την ατμόσφαιρα στο κέντρο, τα αρσενικά περιστέρια ξαναθυμούνται τη φύση τους, το αιώνιο κυνήγι των θηλυκών, κι αρχίζουν να φουσκώνουν πάλι τα φτερά τους, να φέρνουν γύρους γύρω από τον εαυτό τους, να τεντώνονται και να σκύβουν επιθετικά για να δείξουν όλη τη δύναμη, την ορμητικότητα και την αυτοσυγκράτηση του αρσενικού.

Κι όταν αποτυγχάνουν - τις περισσότερες φορές - φέρονται σαν να μη συνέβη τίποτα. Δεν πέφτουν σε μαρασμό, σε κατάθλιψη, σε αυτολύπη. Δεν τραγουδούν τραγούδια σαν αυτά των ανθρώπων, που όταν εγκαταλείπονται θρηνούν και οδύρονται: " Αχ, δίχως εσένα θα πεθάνω".

Αυτό που με φοβίζει και που σκιάζει κάθε μου χαρά, αυτό τον δύσκολο καιρό, είναι η σκέψη για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα: Άραγε δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ζούμε την κάθε μέρα μας υπερβαίνοντας τις ανάγκες μας; Οι ανάγκες θα μας καταπιέζουν όσο θα ζούμε στον μάταιο και πονηρό αυτό κόσμο; Ο πόθος να υπερβούμε τις ανάγκες μας και να ζούμε ελεύθεροι από αυτές είναι έμφυτος στον κάθε άνθρωπο. Σ' αυτό διαφέρουμε από τα ζώα που δεν νιώθουν ποτέ τον πόθο να υπερβούν τις ανάγκες τους. (Τα ζώα είναι ευχαριστημένα όταν ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Δεν νιώθουν τον πόθο να τις υπερβούν. Να είναι ανώτερα από αυτές με το να τις έχουν υπό τον έλεγχό τους). Στον άνθρωπο είναι έμφυτος ο πόθος του να γίνει όμοιος με τον Θεό, με το μόνο Ον που είναι ανώτερο από τις ανάγκες και από τον κτιστό αυτόν κόσμο. Η ιδέα ότι κι ο Θεός υπακούει στις ανάγκες είναι η ιδέα του αθεϊσμού ή της πολυθεΐας, που είναι το ίδιο. Στο βιβλίο του Ιβάν Ίλιτς με τίτλο «Για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα», Εκδόσεις Νησίδες, στο κεφάλαιο «βιομηχανικά ή συμβιωτικά εργαλεία», ο ξεχωριστός αυτός φιλόσοφος γράφει: Ο άνθρωπος παύει ν' αναγνωρίζεται ως άνθρωπος, όταν δεν μπορεί πια να διαμορφώνει τις ανάγκες του χρησιμοποιώντας λιγότερο ή περισσότερο επιδέξια τα εργαλεία που του παρέχει η κουλτούρα του. Στο οπισθόφυλλο του ίδιου βιβλίου, διαβάζουμε τα εξής: Η κρατούσα ιδεολογία σήμερα ταυτίζει την πρόοδο με την αφθονία. Ο καταναλωτής αντικαθιστά της ανάγκες που νιώθει με τις ανάγκες που του επιβάλλονται. Με το κυνήγι των αναγκών μας ως να είναι πράγματα, σε εποχές σαν τη δική μας σήμερα, ξεχνάμε ότι έχουμε εσωτερικό κόσμο, που χρειάζεται την προσοχή μας περισσότερο από τα πράγματα και τις επιθυμίες τους. Έχουμε αφαιρέσει την προσοχή μας ακόμα και από αυτούς που αγαπούμε, τα παιδιά μας και τους γέρους μας. Η αγάπη δεν έχει τόπο να σταθεί, σ΄ ένα κόσμο που τα αντικείμενα απορροφούν ολοκληρωτικά την προσοχή μας, σε σημείο να ξεχνάμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Ο υιός του ανθρώπου, δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι, λέει ο Κύριος Ιησούς για τον εαυτό ΤουΔεν βρίσκω πουθενά τόπο να ακουμπήσω την καρδιά μου, γράφει ο Αλμπέρ Καμύ στον «Ξένο» του. Το να διατηρούμε τον εσωτερικό μας κόσμο καθαρό δεν είναι απαίτηση του Θεού. Δεν έχει ανάγκη ο Θεός από την καθαρότητα του εσωτερικού μας κόσμου κι από την ελευθερία μας. Εμείς θέλουμε την εσωτερική καθαρότητα για να μην εμποδίζεται η χάρη του Θεού να μείνει μέσα μας. Η σκηνή στην οποία ο Κύριος διώχνει τους εμπόρους του ναού, είναι και μια παραβολή. Η καρδιά του ανθρώπου είναι ο ναός του Θεού, καθαρή από ιδιοτέλεια. Μόσχος Λαγκουβάρδος

Νικώντας με τη δύναμη της πίστης στο Χριστό

   Τουι Μόσχου Λαγκουβάρδου Αυτός είναι ο νικών.  Αυτός που πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο υιός του Θεού. Κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θε...