Χαρούμενη ορθόδοξη λατρεία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Χαρούμενη ορθόδοξη λατρεία

. «Να χαίρεστε που συμμετέχετε στα παθήματα του

Χριστού, γιατί έτσι θα γεμίσετε χαρά και αγαλλίαση ,

όταν αποκαλυφθεί η δόξα του. Μακάριοι είστε αν σας

ντροπιάζουν για το όνομα του Χριστού. Γιατί το Πνεύμα

του Θεού σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια και τη δύναμη

αναπαύεται πάνω σας. » (Α΄Πέτρ.12,14)

Μια ηλιόλουστη μέρα στην Ελασσόνα , μπήκα στον

ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου, στην κεντρική

πλατεία,.΄Ηταν μεσημέρι κι ο ναός ήταν άδειος. Μ’

αρέσει να είμαι μόνος στον άδειο ναό για να χαίρομαι

την ησυχία, καθώς ασπάζομαι τις εικόνες της «μικράς

δέησης», στο τέμπλο. Αυτή είναι για μένα η πρώτη

χαρά, η προσκύνηση των εικόνων στην ησυχία του

ναού. Νιώθω μέσα στην καρδιά μου την ευλογία και τη

χαρά της ορθόδοξης λατρείας.

Καθώς στεκόμουν μπροστά στην εικόνα του Κυρίου,

ήρθε ένας σεβάσμιος ιερέας και μου είπε: «πού την

βρήκες αυτήν την πίστη;» Κατόπιν έφυγε εντελώς

αθόρυβα , όπως είχε έρθει. Πιστεύω στα θαύματα και

θα μπορούσα να πω ότι ήταν ένα θαύμα, γιατί με

γέμισε χαρά. Η ζωή μου είναι γεμάτη θαύματα. Το ότι

ζω είναι ένα θαύμα. Πιστεύω ότι η ζωή είναι δώρο του

Θεού. Ο Θεός είναι άπειρα πάνω από εμάς και μαζί

είναι μέσα μας.

Δε θα μπορούσε να μου πει τίποτε πιο σπουδαίο που

περίμενα ν’ ακούσω. Σπανίως μας βεβαιώνει κάποιος

για την πίστη που τόσο πολύ λαχταρούμε να το

ακούσουμε. Οι γονείς μας έλεγαν πάντοτε ν’

ακούσουμε το καλό από τους άλλους. Να μη

βασιζόμαστε σ’ αυτά που μας λέει ο εαυτός μας.

Η Γραφή μας λέει όλα όσα έχουμε ανάγκη να

ακούσουμε για την πίστη. Είναι κρυμμένα από την

επιπόλαιη ανάγνωση, αν δεν συνοδεύονται από την

προσωπική μας εμπειρία. Η Γραφή λέει, πώς όταν

δεόμαστε τότε στεκόμαστε στην πίστη. Αυτός που δεν

έχει πίστη δεν έχει και δέηση, ως επικοινωνία με το

Θεό. Αυτός δεν προσεύχεται με επίγνωση ότι ο Θεός

είναι μέσα του και τον ακούει.

Η δέηση είναι το στοιχείο που μας συνδέει με τη χαρά

της ορθόδοξης λατρείας. Είναι η ίδια η χαρά, η χαρά της

δέησης, ως επικοινωνία με το Θεό. Τα άλλα δυο

στοιχεία της ορθόδοξης λατρείας που μας συνδέουν με

τη χαρά είναι η κοινωνία με τα παθήματα του Ιησού και

η επίγνωση του Θεού ως εσώτατου κέντρου της

προσωπικής μας ζωής.

Δε δίνεται χωρίς αγώνα η επίγνωση της ενοίκησης του

Ιησού μέσα μας. Με αγώνα δοκιμάζομε τον εαυτό μας.

«Δοξάσατε δη τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω

πνεύματι υμών, άτινα εστί του Θεού.» Πρέπει στις

δοκιμασίες να θεωρούμε τον εαυτό μας ως φυτεία του

Θεού. «Πάσα φυτεία ην ουκ εφύτευσεν ο Πατήρ μου ο

ουράνιος εκριζωθήσεται.» Η μόρφωση του Χριστού

μέσα γίνεται με την καλλιέργεια στις δοκιμασίες.

Τρεις συνδέσμους με τη χαρά έχει η ορθόδοξη λατρεία

έχει τη δέηση που είναι ή μετά χαράς επικοινωνία με

το Θεό, την κοινωνία με τα παθήματα του Χριστού, όταν

βλέπουμε στα παθήματα αυτά τα δικά μας. «Να

χαίρεστε που συμμετέχετε στα παθήματα του Χριστού,

γιατί έτσι θα γεμίσετε χαρά και αγαλλίαση , όταν

αποκαλυφθεί η δόξα του. Μακάριοι είστε αν σας

ντροπιάζουν για το όνομα του Χριστού. Γιατί το Πνεύμα

του Θεού σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια και τη δύναμη

αναπαύεται πάνω σας. » (Α΄Πέτρ.12,14)

Τρίτος σύνδεσμος της ορθόδοξης λατρείας με τη χαρά

είναι ότι στην ορθόδοξη λατρεία έχουμε επίγνωση ότι ο

Θεός κατοικεί μέσα μας και είναι Αυτός το εσώτατο

κέντρο της προσωπικής μας ζωής. «Έκαστος γλώσσαν

έχει. Ου γαρ έστιν ακαταστασίας ο Θεός, αλλ’ ειρήνης.»

mlvardospot.blogspot.com

EW Kenyon Explains: Why You Don’t Need to Pray for Healing

How To Talk To The Holy Spirit And Hear His Voice Clearly || E.W KENYON

Μείνον μεθ' ημών Κύριε,

 https://www.youtube.com/shorts/QNCUDpoL5Rk

Η αποικιοκρατία στην Ελλάδα 2

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η αποικιοκρατία στη σημερινή Ελλάδα. Μια αναφορά στην θλιβερή ιστορία της αποικιοκρατίας στον κόσμο, με αφορμή το διωγμό του μαθήματος των θρησκευτικών και της χριστιανικής πίστης στην Ελλάδα.

1. Η χριστιανική πίστη διώκεται απ΄ την αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό και τον δεσποτισμό, γιατί ο Χριστός κατήργησε τις διακρίσεις.

2. Θα κάνουμε μια αναδρομή στο σκοτεινό παρελθόν της αποικιοκρατίας , από όπου φαίνεται ότι η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι παρά μια νέα αποικιοκρατία με όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της αποικιοκρατίας σε όλο τον κόσμο και με τις καταστρεπτικές συνέπειες εις βάρος του ελληνικού λαού.

• 3. Η οδύνη μου, γράφει ο Ιβάν Ίλιτς στο βιβλίο του Ευτραπελία, είναι σχεδόν ανυπόφορη, όταν συνειδητοποιώ ότι το μόνο όπλο πού ’μεινε στα χέρια μας για ν΄ αποτρέψουμε την καταστροφή είναι οι λέξεις, ο λόγος που μας έχει παραδώσει η ιστορία μας. Κι όμως, μόνον ο λόγος μες στην αδυναμία του μπορεί να ενώσει την πλειονότητα των ανθρώπων να μετατρέψουν επαναστατικά την αναπόφευκτη βία σε ευτραπελική* ανασυγκρότηση.

  (Ιβάν Ίλιτς, Ευτραπελία,Εκδόσεις Κατσάνος/Δοκίμιο).

4. “Αποικιοκρατία, (colonialism, imperialism, doespolitical), είναι ένα σύστημα στο οποίο ένα κράτος επεκτείνει την κυριαρχία του στο έδαφος και στους ανθρώπους έξω από τα όρια του, για να διευκολύνει την κυριαρχία του επί των πόρων, επί της εργασίας και επί των άλλων αγορών.

5. Ο όρος αναφέρεται επίσης σε ένα σύνολο πεποιθήσεων, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την νομιμοποίηση ή την προώθηση του συστήματος αυτού, ιδιαίτερα στην πεποίθηση ότι τα ήθη των αποικιοκρατών είναι ανώτερα από εκείνα του λαών τους οποίους εκμεταλλεύονται.”

6. Η αποικιοκρατία υποκρίνεται ότι δήθεν συμβάλλει στην ανάπτυξη των οικονομικών και πολιτικών υποδομών που απαιτούνται για τον εκσυγχρονισμό και τη δημοκρατία , ενώ στην πραγματικότητα οδηγεί στην καθαρή μεταφορά πλούτου από τις αποικίες στον αποικιοκράτη, και αναστέλλει την επιτυχή οικονομική ανάπτυξη. Παράδειγμα η δήθεν οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα από τις χώρες της ενωμένης Ευρώπης και η αναστολή της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.

7. Μια παροιμία λέει πως πρώτα καταστρέφουν την πίστη και τον πολιτισμό ενός λαού και κατόπιν τον εκμεταλλεύονται και του παίρνουν τη γη του. Η παροιμία αυτή λέει επί λέξει: “Aυτό που κάνουν στον ποιητή σήμερα, θα κάνουν αύριο σε σένα”. Παράδειγμα ο εκμαυλισμός της ελληνικής κοινωνίας και ο διωγμός της Ορθοδοξίας και της Γλώσσας στην Ελλάδα.

8. Χαρακτηριστικά της αποικιοκρατίας:

   I. Η ξενοκρατία. Μια ηγεμονική εξουσία εναντίον του λαού.

   II. Εκπόλιτισμός. Ο αποικιοκράτης έχει μια αίσθηση εκπολιτιστικής αποστολής.

   ΙΙΙ. Οικονομία. Ο αποικιοκράτης εξισώνει την παρουσία του με την ανάπτυξη και γενικά την οικονομική πρόοδο.

   IV. Συνεχής χρήση μιας ποικιλίας των μορφών της βίας και της δύναμης για τον έλεγχο των άλλων.

9. Η βία μπορεί να πάρει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες μορφές:

α. Στρατιωτική στην οποία δημιουργεί μια γραφειοκρατία κατά φορείς,

β. πολιτιστική η οποία χαρακτηρίζεται από ηγεμονισμό όσον αφορά στις πνευματικές και κοινωνικές αξίες και στον πολιτισμό,

γ. οικονομική η οποία δημιουργεί εξάρτηση από τους αποικιοκράτες , ειδικά σχετικά με την εκμετάλλευση των άφθονων φυσικών πόρων που υπάρχουν στο έδαφος.

δ. Θρησκευτική η οποία χαρακτηρίζεται από την επιβολή ενός συστήματος σε ένα άλλο, και με την απαγόρευση του αρχικού συστήματος.

ε. Γεωγραφική. Χαρακτηρίζεται από την αναδιοργάνωση και την αστυνόμευση του χώρου και του χρόνου να διαιρέσει και να αποδομήσει τις υπάρχουσες κοινωνικές και πολιτικές δομές

10. Η φιλοσοφία του αποικιοκράτη είναι η φιλοσοφία του αγγλο-σαξωνικού πραγματισμού, σύμφωνα με την οποία δεν ισχύει η αλήθεια των πραγμάτων και των γεγονότων αλλά η ερμηνεία των πραγμάτων και των γεγονότων. Παράδειγμα η “ερμηνεία” των γεγονότων της Μικρασιατικής καταστροφής, η οποία , κατά την άποψη των “ιστορικών” της νέας εποχής, είναι πιο βάσιμη από τα ίδια τα γεγονότα.

11. Ο απώτερος στόχος της υποκατάστασης της αλήθειας των πραγμάτων από την ερμηνεία τους είναι η άγνοια και η σύγχυση των λαών, για να επωφελούνται οι λίγοι που κατέχουν την εξουσία και την ασκούν καταχρηστικά , κατά το “ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”. Παράδειγμα ο σημερινός οικονομικός λαβύρινθος και η άγνοια του λαού, με σκοπό την διάλυση της ενότητας και την χειραγώγησή του.

12. Η φιλοσοφία αυτή δεν είναι νέα. Είναι η ίδια η αρχαία ασιατική απολυταρχία, η οποία οδήγησε στην πλήρη περιφρόνηση της ζωής, στους λαούς που επικράτησε ή επικρατεί ακόμα. Ο κόσμος κατά την άποψη αυτή δεν έχει ουσία. Ο κόσμος είναι αυταπάτη (μαγια), όπως λέγεται στον ινδουισμό.

13. Ένα παράδειγμα από την Βελγική αποικιοκρατία στο Κογκό: Στο Κογκό επί βασιλιά Λεπόλδου του 2ου , οι νεκροί ξεπέρασαν το μισό πληθυσμό του. Ο πληθυσμός του Κογκό ανήρχετο σε τριάντα εκατομμύρια κατοίκους. Ο Λεοπόλδος ίδρυσε μια εταιρία εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Κογκό, και γρήγορα το μισό Κογκό ήταν ιδιοκτησία του. « Tην επιτάχυνση στην κατοχή των εδαφών ακολούθησε η βάναυση αλλαγή της πίστης των προγόνων των κατοίκων του Κογκό και του τρόπου της ζωής τους.” Το Κογκό πληρώνει ακόμα τις συνέπειες της αποικιοκρατίας με το συνεχιζόμενο πόλεμο.

    Φιλοσοφικό λεξικό:
    Δημοκρατία, εκ του “δαμάζω”. Δαμάζω την υπερβολή του πλούτου και την ανέχεια των φτωχών. Όχι άμετρος πλούτος και εξουθένωση του φτωχού. Αυτό δεν είναι δημοκρατία αλλά τυραννία.

 

Μικρά δοκίμια Μόσχου Λαγκουβάρδου 2: "Εν ημίν"

Μικρά δοκίμια Μόσχου Λαγκουβάρδου 2: "Εν ημίν":  Του Μόσχου Λαγκουβάρδου" "Μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε .Ο Θεός γαρ εστιν ο ενεργών εν υμίν  και το θέλε...