Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
"Ας μεταχειριστεί , λοιπόν, το λαό μου με δικαιοσύνη και ειλικρίνεια, γιατί στους νεκρούς δε λείπει η δύναμη." ( Αρχηγός Ινδιάνων Σηάτλ προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ που ζητεί ν' αγοράσει τη γη της φυλής του))
Σε όλη μας τη ζωή ζούμε σ' αυτές τις δυο πνευματικές καταστάσεις της γης και του ουρανού. Πριν φύγουμε απ' τη γη και πάμε, όπως πιστεύουμε, στον ουρανό, γνωρίζουμε ακόμα πώς θά 'ναι ο ουρανός, όταν βρεθούμε εκεί με το πνευματικό μας σώμα, μετά το θάνατο του φυσικού σώματος.
Το πνευματικό σώμα είναι γέννημα του Πνεύματος του Θεού. Το πνεύμα αυτό μας το έδωσε ο Θεός, ως αρραβώνα της μελλοντικής ζωής μας στον ουρανό. Είναι άξιο απορίας, γιατί επιτρέπουμε να μας διαμορφώνει το περιβάλλον και να αγνοούμε το πνευματικό μας σώμα. Το περιβάλλον δεν είναι άλλο τίποτε ,παρά φόβος και πάθος. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, ότι έχουμε πνευματικό σώμα και πνευματικές αισθήσεις. Ακόμα και στον πιο πνευματικά ακαλλιέργητο υπάρχει μέσα του ίχνος ελευθερίας!
Μου διηγήθηκε κάποτε ένας φίλος μου κάτι που συνέβη στο θάνατο της μητέρας του, που τον έκανε να απορεί. Η μητέρα του πέθανε για λίγα λεπτά και κατόπιν με τις φωνές των θυγατέρων της, επανήλθε στη ζωή και μάλωσε τα παιδιά της που τη γύρισαν πίσω. Αυτό συνέβη στο χωριό τους, ένα μικρό ορεινό χωριό της Θεσσαλίας, στο Αμούρι, από όπου κατάγεται ο φίλος μου και συνάδελφος στην υπηρεσία.
Η μάνα του, τον μάλωσε επειδή τη διέκοψε από την μουσική που άκουγε σ' ένα καταπράσινο λιβάδι κι ο φίλος μου απόρησε όταν την άκουσε να μιλάει για μουσική. Του φάνηκε αυτό αρκετά παράξενο. Ο Πλάτων το είχε πει, ότι ο ουρανός είναι όπως η γη, αλλά τέλειος. Όλα είναι όπως εδώ στη γη είχε πει, αλλά είναι τέλεια, εννοώντας όλα τα δημιουργήματα του Θεού. "Ανω και κάτω μία γραμμή και η ωυτή".
Με την ικανότητα της αναλογίας που μας χαρίζει το πνεύμα του Θεού, μπορούμε να βλέπουμε και τα μη βλεπόμενα, τα ανώτερα, τα πνευματικά, αυτά που δεν μετριούνται με τη μεζούρα ούτε ζυγίζονται σε καμιά πλάστιγγα. Ένας άλλος φίλος μου , ο Αμερικανός φίλέλλην ποιητής και φίλοσοφος ο Ρόμπερτ Λαξ πίστευε, όπως όλοι οι χριστιανοί, ότι ο θάνατος δεν είναι εξαφάνιση και πώς μετά το θάνατο αρχίζει η αληθινή ζωή!
Ο θετικισμός και ο άθεος υπαρξισμός, θεωρούν τον άνθρωπο "ον προς θάνατον". Ο άνθρωπος δεν έχει άλλο σκοπό , απ΄ το θάνατο. Αλλά για να αρνηθούν την ύπαρξη του Πνεύματος. πρέπει να μη δέχονται τίς πνευματικές αισθήσεις και το πνευματικό σώμα που έχει ο άνθρωπος από εδώ ακόμα. Ο άνθρωπος ζει τον ουρανό εδώ στη γη.
Μπροστά στην αδυναμία τους αυτήν, ορίζουν το πνευμα ως σκέψεις και αγνοούν το αληθινό κέντρο του ανθρώπου. Είναι πράγματι περίεργο πώς αφήνουμε το περιβάλλον, δηλαδή το φόβο και το πάθος να μας διαμορφώνει.
Το πρώτο βήμα στην χριστιανική πίστη είναι η ταπείνωση. Η υπερηφάνεια μας απομακρύνει απ΄ το Θεό. Όταν δούμε το βδέλυγμα της ερημώσεως, που είναι η υπερηφάνεια, να είναι στη θέση του Θεού μέσα μας, τότε να αφήσουμε κάθε άλλο ενδιαφέρον και να το διώξουμε. Ο Θεός την υπερηφάνεια τη βδελύσεται. Η υπερηφάνεια έριξε του αγγέλους του Θεού στο σκότος και τους μετέτρεψε σε σκοτεινές δυνάμεις, με μίσος για τον άνθρωπο.
Ποιός διαμορφώνει την προσωπική μας ζωή, αυτό που λέμε "η πραγματικότητα; Στην πραγματικότητα είμαστε πάντοτε παρόντες. Δε γίνεται να λείπουμε από αυτήν. Με μοναδική εξαίρεση την "πραγματικότητα " του Ιησού. Ο Ιησούς επεκτείνει την δική του πραγματικοτητα στη δική μας. Σ' Αυτόν αναφέρουμε οι πιστοί τη ζωή μας. Αυτός είναι το εσώτατο κέντρο της προσωπικής μας ζωής.
Αυτό δεν μπορεί κανείς να το καταλάβει, αν δεν πιστεύει στο Χριστό. Η πίστη μας στο |Χριστό είναι πίστη στο Χριστό μέσα μας. Δε γίνεται να πιστεύουμε στο Χριστό και ο Χριστός να λέπει από την καρδιά μας. Ο Χριστός είπε γι' αυτούς που τον αποκαλούν "Κύριο" και η καρδιά τους απέχει από αυτόν. "Υποκριταί! Καλώς προεφήτευσε περί υμών ο Ησαϊας λέγων : εγγίζει μοι ο λαός ούτος τω στόματι αυτών και τοις χείλεσι με τιμά, η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ' εμού.Μάτην δε σέβονταί με, δίδασκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων." (Ματθ. 15,7)
Η απομάκρυνση απ΄ το Θεό αποτελεί βλασφημία κατά του αγίου Πνεύματος η οποία δεν συγχωρείται. Τα πάντα συγχωρούνται και κάθε βλασφημία εκτός από την βλασφημία του αγίου Πνεύματος. Δεν απορούμε γιατί δεν συγχωρείται η βλασφημία του αγίου Πνεύματος. Αυτός που ακολουθεί το δρόμο της ασέβειας δεν θα φτάσει ποτέ στην ευσέβεια. Πρέπει να αφήσει το δρόμο αυτόν και να πάρει το δρόμο της ευσέβειας για να τον οδηγήσει στην ευσέβεια του Θεού!
mlvardospot,blogspot.com
