Μόσχου Λαγκουβάρδου
Σε πολλά σημεία της Γραφής αναφέρεται η ζωή της ευχαριστίας. Μάλιστα σε κάποιο σημείο στην επιστολή του προς Κολασσαείς, ο Απόστολος Παύλος συνιστά με βεβαιότητα, να είμαστε ευχάριστοι. Ο Ιησούς υπήρξε ευχάριστος προς όλους, αφήνοντας οφειλήματά τους. Στην Προσευχή του Πάτερ ημών καταλήγει με τα λόγια "άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών.
Στην ευχαριστία ξεχνάμε τους οφειλέτες μας . Η ευχαριστία είναι το δώρο για τους οφειλέτες μας. Δεν κάναμε τίποτε προσδοκώντας διάφορο. Δεν ενεργούμε με κίνητρο τις σατανικές επιθυμίες και τους δουλικούς φόβους. Διώχνουμε το σαρκικό πνεύμα το γένημα αυτό του διαβόλου μέσα μας.
Σε άλλο σημείο για την ευχαριστία , στην προς Ρωμαίους επιστολή, οΑπόστολος γράφει:" τον δε ασθενούντα τη πίστει προσλαμβάνεσθε, με εις διακρίσεις διαλογισμών. (...) 'Εκαστος εν τω ιδίω νοί πληροφορείσθω.Ο φρονών την ημέραν Κυρίου φρονεί και ο μη φρονών την ημέραν Κυρίου ου φρονεί. Και ο εσθίων Κυρίω εσθίει , ευχαριστεί τω Θεώ, και ο μη εσθίων Κυρίω ουκ εσθίει και ευχαριστεί τω Θεώ.Ουδείς γαρ ημών εαυτώ ζει και ουδείς εαυτώ αποθνήσκει.Εάν γαρ ζώμεν τω Κυρίω ζώμεν εάν τε αποθνήσκομεν, τω Κυρίω αποθνήσκομεν Εάν τε ουν ζώμεν, εάν τε αποθνήσκωμεν , του Κυρίου εσμέν. Εις τούτο γαρα Χριστός και απέθανεν και ανέστη και έζησεν ίνα και νεκρών και ζώντων κυριεύση. (...) Άρα ουν έκαστος ημών περε εαυτού λόγον δώσει τω Θεώ. "
Δεν γνώριζα γιατί το ιερώτατο μυστήριο της Εκκλησίας ονομάζεται Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Δεν γνώριζα ούτε τη ζωή μου ως ζωή ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας. Την τρίτη της θ' εβδομάδος στη θεία λειτουργία στον Απόστολο ακούμε τα λόγια "πάντες εις εν πνεύμα εποτίσθημεν".
Σε ποιό πνεύμα , άραγε, ποτισθήκαμε; Επιγραμματικά θα αναφέρουμε εδώ στίχους από τα ευαγγελικά και αποστολικά αναγνώσματα: " Επίρριψον επί Κύριον την μέριμνάν σου... ότι Αυτό μέλει περί ημών...ως τέκνα Θεού ενδυθείτε σπλάχνα οικτιρμών..."
Ο Θεός μας χάρισε τον αρραβώνα του Πνεύματος. .. Είναι έμφυτη η κραυγή μας "Αββά, ο Πατήρ". .. Η ζωή μας είναι δώρο. .. Ο Θεός γέννησε μέσα μας το πνευματικό μας σώμα χωρίς να κουραστούμε να το αποκτήσουμε...Ο εαυτός μας είναι το αρεστό στο Θεό "είναι" μας... το αγαθό, το ευάρεστο, το τέλειο."
Μέσα μας να στέλνουμε διαρκώς το νου μας και να διώχνουμε το σαρκικό φρόνημα. Του Ιησού το όνομα, κολληθήτω στην πνοή μας και τίποτε άλλο να προστεθεί στ' αυτό. Δεν είναι ακαταστασίας ο Θεός, αλλά ειρήνης.
Σε κάποιον γνωστό μου που παραπονιόταν, γιατί ο πατέρας του δεν προσφέρει πια τίποτα, του είπα, δεν προσφέρει τον εαυτό του, για να τον αγαπάς και να τον ευχαριστείς για ό,τι έκανε για να σε μεγαλώσει; Δεν ειναι προσφορά αυτή να σου δίνει τη δυνατότητα να νιώθεις ευχαριστία και ευγνωμοσύν και να τον αγαπάς;
Η εποχή που ζούμε είναι δύσκολη όχι μόνο γιατί δεν αγαπάμε αλλά και γιατί δεν υπάρχει ευχαριστία και ευγνωμοσύνη. Δεν την νιώθει κανείς , αν δεν βλέπει τη ζωή του ως δώρο του Θεού. Δεν είναι η εποχή μας της ευχαριστίας και της ευγνωμοσύνης. Όλα είνα εμπόρευμα;
