Μόσχου Λαγκουβάρδου
Σε πολλά σημεία της Γραφής αναφέρεται η ζωή της ευχαριστίας. Μάλιστα σε κάποιο σημείο στην επιστολή του προς Κολασσαείς, ο Απόστολος Παύλος συνιστά με βεβαιότητα, να είμαστε ευχάριστοι. Ο Ιησούς στην Προσευχή του Πάτερ ημών καταλήγει με τα λόγια "άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών.
Για να έχουμε σε όλα πνεύμα ευχαριστίας και να ακολουθούμε την Εντολή του Θεού "εν παντί ευχαριστείν", στα πάντα να ευχαριστούμε πρέπει να δεχόμαστε τη ζωή μας, ως δώρο του Θεού!
Η ευχαριστία είναι το δώρο . Δεν κάναμε τίποτε προσδοκώντας διάφορο. Δεν ενεργούμε με κίνητρο τις σατανικές επιθυμίες και τους δουλικούς φόβους. Διώχνουμε το σαρκικό πνεύμα το γένημα αυτό του διαβόλου μέσα μας.
Σε άλλο σημείο για την ευχαριστία , στην προς Ρωμαίους επιστολή, οΑπόστολος γράφει:" τον δε ασθενούντα τη πίστει προσλαμβάνεσθε, να δέχεστε δηλαδή όποιοον έχει ασθενική πίστη χωρίς να επικρινετε τις απόψεις του, ας κάνει ο καθένας ό,τι νομίζει σωστό. Κανένας άλλωστε δε ζει για τον εαυτό τοιυ και κανένας δεν πεθαίνει για τον εαυτό του. Γιατί όταν ζούμε ζούμε για τον Κύριο κι όταν πεθαίνουμε, πεθαίνουμε για χάρη του Κυρίουο.Είτε ζούμε είτε πεθαίνουμε ανήκοκυμε στον Κϋριο. . Όλοι μας θα σταθούμε μπροστά στο Χριστό για να δώσουμε λόγο. Ζω εώ λέγει Κύριος ότι εμοί κάμψει παν γόνυ και π άσα γλώσσα εξομολογήσεται τω Θεώ.
Το πιο μεγάλο μυστήριο της Εκκλησίας ονομάζεται Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, διότι Η Θεία Ευχαριστία, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, είναι το κέντρο της ζωής για έναν Ορθόδοξο Χριστιανό. Το γνώρισμα της ζωής του ορθοδόξου είναι η ζωή της ευχαριστίας. "πάντες εις εν πνεύμα εποτίσθημεν".
Επιγραμματικά αναφέρουμε εδώ στίχους από τα ευαγγελικά και αποστολικά αναγνώσματα που αφορούν την ευχαριστία στη ζωή του ορθοδόξου. " Επίρριψον επί Κύριον την μέριμνάν σου... ότι Αυτό μέλει περί ημών...ως τέκνα Θεού ενδυθείτε σπλάχνα οικτιρμών..."
Ο Θεός μας χάρισε τον αρραβώνα του Πνεύματος. .. Είναι έμφυτη η κραυγή μας "Αββά, ο Πατήρ". .. Η ζωή μας είναι δώρο. .. Ο Θεός γέννησε μέσα μας το πνευματικό μας σώμα χωρίς να κουραστούμε να το αποκτήσουμε...Ο εαυτός μας είναι το αρεστό στο Θεό "είναι" μας... το αγαθό, το ευάρεστο, το τέλειο."
Μέσα μας να στέλνουμε διαρκώς το νου μας και να διώχνουμε το σαρκικό φρόνημα. Του Ιησού το όνομα, κολληθήτω στην πνοή μας και τίποτε άλλο να προστεθεί στ' αυτό. Δεν είναι ακαταστασίας ο Θεός, αλλά ειρήνης.
Σε κάποιον γνωστό μου που παραπονιόταν, γιατί ο πατέρας του δεν προσφέρει πια τίποτα, του είπα, δεν προσφέρει τον εαυτό του, για να τον αγαπάς και να τον ευχαριστείς για ό,τι έκανε για να σε μεγαλώσει; Δεν ειναι προσφορά αυτή να σου δίνει τη δυνατότητα να νιώθεις ευχαριστία και ευγνωμοσύν και να τον αγαπάς;
Η εποχή που ζούμε είναι δύσκολη όχι μόνο γιατί δεν αγαπάμε αλλά και γιατί δεν υπάρχει ευχαριστία και ευγνωμοσύνη. Δεν την νιώθει κανείς , αν δεν βλέπει τη ζωή του ως δώρο του Θεού. Δεν είναι η εποχή μας της ευχαριστίας και της ευγνωμοσύνης. Όλα είνα εμπόρευμα;
"Ο Απόστολος Παύλος , το στόμα του Χριστού, μας άφησε μια παραγγελία, παραγγελία πνευματική: αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε. Τούτο γαρ είναι το θέλημα του Θεού εις ημάς."
(Μια ευλογία του Γέροντος Εφραίμ της Αριζόνας, προς τους προσκυνητές της Μονής)
