Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Στην Ντίνα
Το καλό με το συγγραφέα είναι ότι δε χρειάζεται καλές κριτικές κάθε μέρα. Μια καλή κριτική για το έργο του διαρκεί σε όλη του τη ζωή.
Ένα άλλο καλό επίσης είναι ότι την καλή κριτική ο συγγραφέας την βλέπει με την πρώτη ματιά. Δε χρειάζεται αποδείξεις, αναλύσεις και επιχειρήματα. Τη δέχεται, όπως το μάννα εξ ουρανού.
Πώς την καταλαβαίνεις αμέσως την καλή κριτική; Την καταλαβαίνεις επειδή είναι από την καρδιά και απευθύνεται στην καρδιά. Όσο μεγάλη κι αν είναι η επιβράβευση του έργου σου, αν δεν είναι από την καρδιά, δεν συγκινεί τον συγγραφέα.
Έτσι πρέπει να κατανοήσουμε τη στάση του Τζακ Κέρουακ, όταν λέει, πως θα θυμάται πάντα τη νύχτα που κρύωνε , λαθρεπιβάτης στο φορτηγό τραίνο, και ένας άλήτης του έδωσε το αμπέχωνό του,για να ζεσταθεί, ενώ θα ξεχάσει τη βραδιά, που τον βράβευσαν στη σκηνή του Μπροντγουαίη, αν θυμάμαι καλά.
Τροφή για σκέψη τα κείμενά σας κ.Μόσχο. Πάντα με ωθούν να ψάχνω βαθιά μέσα στον εαυτό μου αλλά και να δείχνω κατανόηση ως προς τις πράξεις των άλλων.
ΑπάντησηΔιαγραφή