Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Περιπέτεια χωρίς τέλος είναι η νοερά προσευχή, όπως λέγεται η νοερή επικοινωνία της ψυχής με το Θεό. Από τότε που αρχίζεις την νοερά προσευχή ή αλλιώς την νοερά επίκληση του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, η νοερά προσευχή θα αποτελεί ένα αγώνα που δεν τελειώνει ποτέ.
Το 1968 ο Ρόμπερτ Λαξ μου έμαθε να επικαλούμαι με το νου το όνομα του Ιησού και μου συνέστησε τα βιβλία που έπρεπε να διαβάσω για να μάθω να προσεύχομαι με το νου.
Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά έργων των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας, των αποκαλουμένων 'Νηπτικών", όπως είναι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, ο άγιος Μακάριος ο Αι γύπτιος και φυσικά οι άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες της Φιλοκαλίας.
Το πρώτο και ίσως το σπουδαιότερο που μαθαίνουμε τηρώντας την νοερά προσευχή, είναι ότι δεν γίνεται χωρίς ταπείνωση. Και μόνο το γεγονός ότι επαναλαμβάνουμε την λιγόλογη προσευχή Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού ελέησόν με, προϋποθέτει ταπείνωση. Αν έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, δεν θα το κάνουμε. Απαραίτητη προϋπόθεση για την προσευχή είναι να είμαστε ταπεινοί. Χωρίς ταπείνωση δε γίνεται. Η ταπείνωση είναι το ανίκητο όπλο κατά του εχθρού του ανθρωπίνου γένους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου