ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ

-Όταν κάνεις άσκηση δεν πρέπει να μιλάς, για να μη διασπάται η προσοχή. Πρέπει να έχεις το νου σου εκεί όπου είσαι και σ’ αυτό ου κάνεις.

-Δηλαδή, η άσκηση θεραπεύει και τη φλυαρία;.

-Και βέβαια. Ο αθλητής σε οποιοδήποτε άθλημα πρέπει να ξέρει να σωπαίνει και να συγκεντρώνει το νου του. Στη σωματική άσκηση δε γυμνάζεται μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα. Αν είσαι δρομέας και τρέχεις χωρίς προσοχή κινδυνεύεις να τραυματιστείς. . Ο στίβος π.χ. με τις φωνές και τις κραυγές και με το ένα άθλημα πάνω στο άλλο και τους αθλητές να μην έχουν ένα χώρο να αναπαύονται και να ανήκουν λίγες στιγμές στον εαυτό τους για περισυλλογή, δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για τα αθλήματα. Δεν ήταν αυτό το αρχαίο πνεύμα. Δεν έχει θέση στο στιβο, το εμπόριο και ο ωφελιμισμός. Ο αθλητισμός όπως και η μουσική και το ωραίο είναι ανιδιοτέλεια.

¨Οταν στο αρχαίο σταδιο εισήλθαν γέροι, πολλοί κάνχασαν. οι Σπαρτιάτες σηκώθηκαν όλοι όρθιοι από σεβασμό και τους παραχώρησαν τις θέσεις τους. Για τους Σπαρτιάτες όλη η ζωή τους ήταν άσκηση.

-Εγώ δεν θα μπορούσα τόση ώρα να μη μιλάω.

-Ακόμα κι όταν περπατάς έξω στη φύση, είναι καλύτερα να είσαι μόνος και να επικοινωνείς με το περιβάλλον και με τον εαυτό σου. Αν έχεις παρέα, μπορεί να περπατήσεις όλο το βουνό και να μην έχεις φύγει απ΄το δωμάτιό σου. Όταν θελήσεις να σκεφτείς το περπάτημά σου στο βουνό, θα έχεις το μυαλό σου ένα κενό.

-Το να περπατάς έξω στη Φύση μόνος, μπορούσες να το κάνεις πριν να χαθεί το αίσθημα της ασφάλειας .