Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Πώς περνώ τη μέρα μου; Με χαρά ή πλήττοντας;
Είτε κάνοντας κάτι είτε όχι, δεν περιμένω να χαρώ από αυτό που κάνω ή δεν κάνω. Γιατί άραγε;
Αν δεν περιμένω να χαρώ από αυτό που κάνω ή δεν κάνω, από τί περιμένω να χαρώ; Δεν ξέρω από τί περιμενω να χαρά. Αλλά οπωσδήποτε περιμένω να χαρώ από κάτι άλλο, πέρα από τα κοινά καθημερινά πράγματα, όπως είναι να διπλώσω τις κουβέρτες μου και να τίς κάνω έναν όμορο "γιούκο", που μοιάζει με τον Παρθενώνα, με τις πτυχώσεις που δημιουργούνται με το κάλυμμά του. Κανένα από τα κοινά, καθημερινά πράγματα δε μου δίνει χαρά ούτε περιμένω να μου δώσει.
Αλλά με ποιο πράγμα θα χαιρόμουν πραγματικά, έτσι που είμαι ένας αισθητικός τύπος; Οπωσδήποτε με κάτι όμορφο, ,που αγαπώ. Ο Λόρκα αγαπούσε το πράσινο. Θα βάλω όταν τελειώσω αυτό το μικρό δοκίμιο, το τραγούδι, με βάση το ποίημά του 'Πράσινο που σ' αγαπώ, πράσινο
πράσινο αγέρι, πράσινα κλαδιά
Άρα το μυστικό να χαιρόμαστε είναι η αγάπη. Η αγάπη είναι ο Θεός. Πάνω από όλα η αγάπη του Θεού είναι υπερέχουσα. Πρωταρχική. Ό,τι αγαπάμε με την αγάπη του Θεού, δηλαδή χωρίς ιδιοτέλεια, "Η αγάπη δεν ζητεί τα εαυτής'. Με την αγάπη και το παραμικρό πράγμα , ακόμα και το πλύσιμο των δοντιών μπορεί να είναι μοναδικό και όχι όπως είναι μια μηχανική επανάληψη. Μην περιμένεις να χαρείς να ζεις μηχανικά. Η αίσθηση της επανάληψης είναι η αιτία της κακής διάθεσης, που σκοτώνει τη χαρά.
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου