Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ποιός είναι ο τελευταίος καιρός; Ποιός ξέρει; Λέω τον καιρό αυτό τελευταίο, από το τέλος του ήσυχου ύπνου. Είναι καιρός που δεν έχω ήσυχο ύπνο ούτε θέλω τον ήσυχο ύπνο. Μένω όσο μπορώ ξάγρυπνος. Κάθε βράδυ κάτι θα βρεθεί να με ανησυχήσει. Τον τελευταίο καιρό έρχονται στο νου μου παραδείγματα ανθρώπων που καταστράφηκαν γιατί δεν είχαν κανέναν.
Τώρα όταν βγαίνεις στο δρόμο και σε αποφεύγουν από μακριά, πως δε θα νιώσεις μόνος. Να αποφεύγει ο ένας τον άλλον δεν είναι ευχάριστο. Δεν είναι ο τόπος μας αυτού του στυλ. Στο χωριό μου θυμάμαι χαιρετιούνται κι οι άγνωστοι στο δρόμο.
Αλλά ο Απόστολος Παύλος δεν ένιωθε μόνος. Έλεγε μάλιστα ότι στη μοναξιά και στις διώξεις και τα μέτρα του άρχοντα της εποχής του, νιώθει δυνατός. Ευδοκώ εν ασθενεία, έλεγε, δηλαδή χαίρομαι που αρρωσταίνω, για να επισκηνώσει πάνω μου η δύναμη του Χριστού.
Μακάρι ο Θεός να δώσει σε όλους μας τη δύναμη αυτή, που υποσχέθηκε στους Μαθητές Του: "Θα σας δώσω τη δύναμη να πατάτε επάνω σε όφεις, σε σκορπιούς και σε όλη τη δύναμη του εχθρού και να μη σας βλάφτει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου