Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Όταν η συνείδηση είναι καθαρή και το πνεύμα ευθές μέσα μας, το πρόσωπό μας λάμπει, από ένα εσωτερικό φως ακόμα και στο σκοτάδι. Αυτό το φως λέει η Γραφή ότι είναι νύχτα πιο φωτεινή από μέρα.
Για τη σκοτεινή νύχτα, ο Απόστολος Παύλος γράφει "η νυξ προέκοψεν η δε ημέρα ήγγικε. Αποθώμεθα ουν τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός."
Όταν οι Έλληνες λέμε, θέλουμε να έχουμε το πρόσωπό μας καθαρό, δεν εννοούμε να έχουμε την όψη μας καθαρή, αλλά εννοούμε την συνείδησή μας, ή την καρδιά μας. Θέλουμε να έχουμε καθαρή τη συνείδησή μας , καθαρή, την καρδιά μας και το πνεύμα μας ευθές απέναντι στην Πατρίδα και στο Θεό. 'Αρα το πρόσωπό μας είναι η συνείδηση ή η καρδιά του ανθρώπου.
Αυτοί που δεν έχουν συνείδηση ούτε καρδιά απέναντι στο Θεό και στην Πατρίδα δεν έχουν πρόσωπο.
Πράγματι το "σαρκικό φρόνημα" του ανθρώπου που είναι γέννημα της αμαρτίας δεν ειναι πρόσωπο,, όπως και ο πατέρας του ψεύδους, ο διάβολος δεν είναι πρόσωπο απέναντι στο Θεό και στην πατρίδα. και προδίδει και Θεό και πατρίδα. Πρόσωπα είναι το Πνεύμα του Θεού και και το "πνευματικό σώμα" του ανθρώπου,, που είναι γέννημα του Πνεύματος του Θεού.
Οι εκφράσεις "μέσα μου", "τα σπλάχνα μου" κ.ά. δεν εννοούμε το "σαρκικό ωρόνημα" το "σαρκικό φρόνημα" και το πνεύμα της αμαρτίας. Άλλωστε και τα δύο αυτά αμαρτωλά πνεύματα είναι κρυμμένα στο σκοτάδι και απαφεύγουν το φως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου