Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ε[ΙΓΝΩΣΗ
Θέλω να περπατώ με το πνευματικό μου σώμα που οδηγεί στη ζωή. Δεν θέλω να περπατώ με το "σαρκικό φρόνημα", που με οδηγεί στο θάνατο.
Πρέπει να προσέχω. Να μην πηγαίνω σαν κοιμισμένος. Και μόλις βλέπω ότι πάω με το σαρκικό φρόνημα, να αλλάζω πορεία.
Δε θέλω να γυρίσω πίσω, στην εποχή, που δεν γνώριζα ποιός είμαι και πού πηγαίνω.
Τέτοιες σκέψεις δεν κάνουμε συχνά. Μάλλον δεν κάνουμε καθόλου. Έχει χαθεί η ενότητα των πραγμάτων. Ενδιαφερόμαστε μόνο για ό,τι είναι χρήσιμο στις ανάγκες του σώματος. Αγνοούμε το πνεύμα και την ψυχή.
Και να, που διαπιστώνουμε τώρα, πως αν δεν έχουμε δυνατή ψυχή και πνεύμα ευθές, δεν έχουμε ούτε χαρά ούτε ζωή.
Ακόμα και η στατιστική επιστήμη βεβαιώνει, πως τα περισσότερα θύματα δεν είναι σ' αυτούς που δε θέλουν να εμβολιάζονται, αλλά σ' αυτούς που η ζωή τους δεν έχει νόημα.
Όλο και πιο συχνά θ' ακούμε για την ακινητοποίηση την οποία προκαλεί ο φόβος και η άγνοια του εαυτού.
Άμα θέλεις ν' αρρωστήσεις, θα μας λένε οι γιατροί, να κλείνεστε στα σπίτια σας και να μένετε στάσιμοι. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα βραχυκυκλώνεται τη χάρη του Πνεύματος , που τρέχει και δοξάζεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου