Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
"Διότι γνόντες τον Θεον ουχ ως Θεόν εδόξασαν ή ευχαρίστησαν , αλλ' εματαιώθσαν εν τοις λογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία . φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν." (Ρωμ. 1, 21-22)
Όταν δεν επικοινωνούμε με κανέναν , στην πραγματικότητα δεν έχουμε κανέναν δικό μας, ακόμα κι αν περιστοιχιζόμαστε από συγγενείς και φίλους!
Πώς νιώθουμε την επικοινωνία; Νομίζω ότι έχουμε τη βεβαιότητα της επικοινωνίας με κάποιον, όταν ανοίγουμε την καρδιά μας σ' αυτόν. Τόση εμπιστοσύνη πιστεύω ότι έχουμε μόνο στη μάνα μας. Είναι ο τελευταίος άνθρωπος, που μπορεί να μας προδώσει.
Όταν κάποιον γνωστός μου είπε, πως δεν έίχε εμπιστοσύνη ούτε στη μητέρα του, τον λυπήθηκα γιατί δεν είχε κανέναν δικό του και θα του ήταν πολύ δύσκολο να ζει. Πράγματι σε λίγο καιρό είδα το αγγελτήριο της κηδείας του κολλημένο στο στύλο της ΔΕΗ.
Με την έννοια αυτή της επικοινωνίας, μόνοι στον κόσμο δεν είναι μόνο αυτοί που δεν έχουν συγγενείς και φίλους γύρω τους. Είναι κι αυτοί που δεν επικοινωνούν ούτε με τους δικούς τους ούτε με τον ίδιο τον εαυτό τους. Τόσο μεγάλα ζημιά έκανε στον κόσμο ή τηλεόραση. Δίνει την ψευδαίσθηση ότι επικοινωνεί, με το να μαθαίνει μέσα από το "χαζοκούτι" τί γίνεται στον κόσμο.
Θα κλείσω αυτό το μικρό σχόλιο, κάνοντας ένα μεγάλο άλμα στη σκέψη μου, λεγοντας πως το μόνο αποτελεσματικό για αυτούς που δεν επικοινωνούν με κανέναν είναι να κλείσουν μέσα στην καρδιά τους το Χριστό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου