Κάποιος έκανε ένα λάθος που τον λύπησε πολύ. Τόσο που ούτε την προσευχή του δεν μπορούσε να κάνει το βράδυ, πριν κοιμηθεί. Οι σκέψεις του είχαν κατεβεί από τον εγκέφαλο στην καρδιά και τον εμπόδιζαν να συγκεντρώσει το νου του στα λόγια της προσευχής. Έτσι παλεύοντας με τους σκόρπιους λογισμούς του, έμεινε άγρυπνος μέχρι αργά το βράδυ.
Στις δύο η ώρα μετά τα μεσάνυχτα, την ώρα που οι μοναχοί ξυπνούν, για να προσευχηθούν, τον πήρε ο ύπνος . Το ωραίο ήταν ότι για πρώτη φορά στη ζωή του , η νοερά προσευχή γινόταν μόνη της , στον ύπνο του!
Την άλλη μέρα η συνείδησή του ήταν εντελώς ήσυχη! Δεν υπήρχαν πια σκέψεις στην καρδιά για να τον ταράσσουν. Ήταν συγκεντρωμένες στη θέση τους στον εγκέφαλο, , που όπως γράφει στο βιβλίο του Συμβολική Θεολογία, ο Ιωάννης Ρωμανίδης, η συγκέντρωση όλων των σκέψεων, καλών και κακών, στον εγκέφαλο, είναι το ανίκητο όπλο κατά του διαβόλου.
Μ.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου