ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ !

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η χάρη του Θεού τρέχει και δοξάζεται. Τρέχει από τον έναν στον άλλον. Δοξάζεται δε σημαίνει ότι αποκτάει δόξα, φήμη, αλλά ότι πλουτίζει εσωτερικά αυτόν που τη δέχεται. Αυτός που δέχεται τη χάρη του Θεού, αποκτάει πνευματική εμπειρία, μάλλον αυξάνει την πνευματική του εμπειρία. Σ' αυτόν που έχει χάρη θα του δοθεί χάρη.

Από παιδί θυμάμαι ότι ένιωθα μέσα μου να με καίει η φλόγα, να μεταδώσω στους άλλους ό,τι καλό μάθαινα. Ίσως γι' αυτό ο παππούς μου με συμβούλευε να γίνω δάσκαλος και αργότερα κάποιοι φίλοι με ονόμαζαν στα αστεία δάσκαλο ή και παπά.

Η κλίση μου αυτή στην αναμετάδοση φαίνεται και στο μικρό δοκίμιο που μ' άρεσε να γράφω όλα μου τα χρόνια. Ευτυχώς υπήρξαν πολλοί που ασχολήθηκαν με αυτό το είδος της γραφής, από τα αρχαία χρόνια. Δεν έγραψα τίποτε καινούριο, έλεγε ο Βλάσιος Πασκάλ. Η διάταξη των πραγμάτων είναι καινούρια.

Όλα αυτά είναι εισαγωγή σ' αυτό που θέλω να πω για το πως καταλαβαίνω το στίχο του Δαβίδ "εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην". Όταν έχω κάτι χαρούμενο για μένα και με καίει η φλόγα να το πω, σκέφτομαι, γιατί να το πω, αφού ο Θεός το ξέρει. Γιατί να μην χαίρομαι που ο Θεός το ξέρει;

Πράγματι, όταν συμβαίνει αυτό, νιώθω τέτοια χαρά, που έχω ένα μυστικό, που το ξέρει μόνο ο Θεός και εγώ! Ο Τζώρτζ Ουάλας έγραψε ένα ωραίο βιβλίο γι' αυτό το μυστικό, που το ονομάζει "Το 'Υπέροχο Μυστικό"!

mlvardospot.blogspot.com