Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
«Και προσκαλεσάμενος
τους δώδεκα μαθητάς αυτού έδωκεν αυτοίς εξουσίαν πνευμάτων ακαθάρτων ώστε
εκβάλλειν αυτά και θεραπεύειν πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. (…)
Τούτους τους δώδεκα
απέστειλεν ο Ιησούς παραγγείλας αυτοίς λέγων.
Εις οδόν εθνών μη απέλθητε και εις πόλιν Σαμαρειτών μη εισέλθητε.
Πορεύεσθε μάλλον προς τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ. (…) Εις ην δ’ αν πόλιν ή κώμην εισέλθητε,
εξετάσατε τις εν αυτή άξιος εστί, κακεί μείνατε έως αν εξέλθητε. Εισερχόμενοι
δε εις την οικίαν ασπάσασθε αυτήν λέγοντες. Ειρήνη εν τω οίκω τούτω. Και αν μεν
η οικία αξία, ελθέτω η ειρήνη υμών επ΄αυτήν. Εάν δε μη η αξία, η ειρήνη υμών
προς υμάς επιστραφήτω. Και ος εάν μη δέξητε υμάς μηδέ ακούση τους λόγους υμών, εξερχόμενοι έξω της οικίας ή της πόλεως εκείνης
εκτινάξατε τον κονιορτόν των ποδών υμών.» (Ματθ. ι΄, 1-14)
Το Άγιο Πνεύμα έρχεται στην καρδιά, που είναι δεκτική,
ανοιχτή, με όλη τη δύναμη του θαυμασμού, του αυθορμητισμού, της ειλικρίνειας, της φιλίας, της ανυστεροβουλίας, όχι του
υπολογισμού, του τι έχω να κερδίσω. Όχι με εμπόδια, όχι με μισή καρδιά, όχι με
φιλοκέρδεια, με ιδιοτέλεια. Καρδιά που ζητεί το Χριστό. Όχι όπως ο κόσμος όπου «οι
πάντες τα εαυτών ζητούσι και κανείς δε ζητεί το Χριστό.»
Στην Ορθόδοξη Παράδοση
του ελληνικού λαού, όταν κάτι δεν το κάνουμε σωστά, λέμε «δεν το κάνουμε με την καρδιά» ή με όλη την καρδιά, αλλά το κάνουμε με μισή
καρδιά, αγγαρεία, με υστεροβουλία ακόμα και το πιο απλό πράγμα, π.χ. όταν
προσφέρουμε ένα ποτήρι νερό. Αυτό λέμε συνήθως όταν κάνουμε δώρα με κρύα
καρδιά, από υποχρέωση ή από υπολογισμό. Στον κόσμο «οι πάντες τα εαυτών ζητούσι,
ουδείς ζητεί το Χριστό.» Η μόνη αληθινή έλλειψη είναι όταν λείπει ο Χριστός.
«Ειρήνην την εμήν
δίδωμε υμιν, ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν. Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτωηκούσατε ότι εγώ
είπον υμίν, υπάγω και έρχομαι προς υμάς.»(Ιω.14.27). «Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος
εάν τον κόσμον όλον κερδίσει την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή ή τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού; (Ματθ.16.26). «Ος
γαρ εάν επαισχυνθή με και τους εμούς
λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο υιός του ανθρώπου
επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τη δόξη του πατρός αυτού μετά των αγγέλων
των αγίων.»(Μάρκ.8.38)
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου