Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Της κλίνης και του ύπνου εξεγείρας με, Κύριε, τον νουν μου φώτισον και την καρδίαν και τα χείλη μου άνοιξον εις το υμνείν Αγία Τριάς, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς." (Προοιμιακή προσευχή)
Στην προσευχή μας στο Άγιο Πνεύμα, λέμε ότι είναι "Πανταχού Παρόν και τα Πάντα Πληρόν".
Είχα μια αντίρρηση γι' αυτό που δεν την έχω τώρα. Θα σας εξηγήσω παρακάτω.
Ο κυρ Πανάγος λέει πάντα ενδιαφέρουσες ιστορίες. Ξέρει ότι μ' αρέσουν να τις ακούω. Σήμερα είπε για κάποιον που διατηρούσε στο χωριό του "χοιροτροφείο άγριων χοίρων". Δεν μπορούσε να τους πλησιάσει, ,τόσο άγριοι, που τους σκότωνε και κατόπιν τους έβγαζε έξω από τη στάνη. Κάθε φορά που σκεφτόταν από την προηγούμενη μέρα να το κάνει, οι χοίροι αναστατώνονταν κι η αναστάτωση αυτή μεταδίδονταν και στα πουλιά.
Για το Άγιο Πνεύμα που είναι παντού παρόν, είχα μια αντίρρηση, ότι πως είναι δυνατόν να είναι και μέσα στους χοίρους, λόγω της ακαθαρσίας τους. ΟΙ χοίροι τρώνε ότι βρίσκουν μπροστά τους.
Μετά σκέφτηκα, ήρθε στο νου μου σαν αποκάλυψη, ότι το Άγιο Πνεύμα είναι φως και το φως δεν λερώνει με ό,τι αγγίζει. Το ίδιο το Άγιο Πνεύμα έρχεται και μέσα μας. Αυτό λέμε στην Προσευχή Του: "Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος". Άρα το Άγιο ΠΝεύμα κατοικεί μέσα μας ως φως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου