Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η δίψα για την αιωνιότητα είναι δίψα για την αιωνιότητα που υπάρχει. Δεν είναι φανταστική δίψα για κάτι ανύπαρκτο, που το δημιουργεί η φαντασία του ανθρώπου ή οι ιδέες του μυαλού του.
Δεν είναι δίψα για κάποια γενική ιδέα. Το αιώνιο υπάρχει ως συστατικό στοιχείο του Πνεύματος καθώς και κάθε πνευματικής εμπειρίας, κάθε αρετής και κάθε αξίας. Αν πούμε δεν υπάρχει το αιώνιο, θα το φωνάξουν και οι πέτρες. "Λίθος ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες εγεννήθη εις κεφαλήν γωνίας." (Ματθ.21,42)
(Τους λέει ο Ιησούς, Ποτέ δε διαβάσατε στις Γραφές: Ο λίθος που τον πέταξαν σαν άχρηστο οι οικοδόμοι, αυτός έγινε αγκωνάρι. Ο Κύριος το έκαμε αυτό και είναι αξιοθαύμαστο στα μάτια μας).
Ο Κύριος μιλώντας στη Σαμαρείτισσα στην πηγή του Ιακώβ, από την οποία ζήτησε να δώσει νερό να πιή, λέει:
10."ει ήδεις την δωρεάν του Θεού, και τίς εστιν ο λέγων σοι, δος μοι πιείν, συ αν ήττησας αυτόν και έδωκεν αν σοι ύδωρ ζών. (...)
13.Πας ο πίνων εκ του ίδατος τούτου διψήσει πάλιν. 14. ος δ΄αν πίη εκ του ύδατος ου εγώ δώσω αυτώ, ου μη διψήση εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ ο δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον." (Ιω. δ' 10-14)
Η θεϊκή αρμονία στην Κτίση, δείχνει ότι έχουμε ανάγκες πραγματικές για πράγματα που υπάρχουν. Οι "ανάγκες" για φανταστικά πράγματα δεν είναι πραγματικές.
Ο φόβος των Μαθητών του Ιησού στη λίμνη Γενησαρέτ, που φοβήθηκαν επειδή νόμισαν ότι βλέπουν επάνω στα κύματα το φάντασμα του Ιησού, δεν είναι παρά φόβος από την φαντασία τους. Άλλωστε η ζωή υπερβαίνει τη φαντασία. Καμία ανθρώπινη διάνοια δεν είναι μεγαλύτερη από το Πνεύμα του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου