ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Στις λατρείες του απολύτου το ανθρώπινο σώμα είναι εχθρός του πνεύματος. Συνδέουν το σώμα με την αμαρτία και επιδίδονται σε εξαντλητικές ασκήσεις για να νεκρώσουν το σώμα και να μην αμαρτάνουν. Αλλά η αμαρτία δεν τελείται με το σώμα, αλλά με το πνεύμα. Δεν έχει αξία να αποφεύγει κανείς το κρέας, επειδή δεν του αρέσει και γενικά το να αποφεύγει κανείς να κάνει το κακό, επειδή δεν μπορεί να το κάνει, αλλά όταν μπορεί και δεν το κάνει.
Σημασία έχει η αυτοσυγκράτηση για την αμαρτία., για να μην αμαρτάνουν. Δεν είναι το σώμα εχθρός του πνεύματος. Αν και εμποδίζει το πνεύμα δεν είναι εχθρός. Εχθρός του πνεύματος είναι το πάθος. Η Ορθοδοξία δεν είναι σωματοκτόνος αλλά παθοκτόνος.
Στις λατρείες του απολύτου συνδέουν την αγιότητα με την φυσική αντίδραση χωρίς την ψυχική και πνευματική αντίδραση. Αυτός είναι ο λόγος που πιστεύουν ότι το πάθος θεραπεύεται με το θάνατο του σώματος.
Προκειμένου να ανακηρυχθεί κάποιος άγιος υποβάλλεται αποκλειστικά σε σωματικές δοκιμασίες. Αλλά όπως δεν είναι ένοχος αυτός που τελεί μια άδικη πράξη, χωρίς δόλο, επειδή δεν έχει συνείδηση των πραττομένων, έτσι δεν είναι αμαρτία η μόνη φυσική αντίδραση του σώματος όταν γίνεται , χωρίς πονηρία.
Ο Απόστολος Παύλος περιγράφει την αμαρτία με φυσικές, ψυχικές και πνευματικές ιδιότητες. Παραθέτω μια σχετική παράγραφο επιστολής του, σε μετάφραση):
«Φοβάμαι ακόμα μήπως όταν έλθω δεν σας βρω όπως σας θέλω κι εσείς δε με βρείτε όπως με θέλετε. Φοβάμαι μήπως υπάρχουν ανάμεσά σας έριδες, ζηλοτυπίες, φιλονικείες, διαπληκτισμοί, αλληλοκατηγορίες, διαβολές, εγωισμοί, αναστατώσεις.
Φοβάμαι ακόμα , μήπως, όταν έρθω πάλι, με ταπεινώσει ο Θεός μου απέναντί σας και πενθήσω για πολλούς απ΄ αυτούς που αμαρτησαν προηγουμένως και δε μετάνιωσαν για την ακαθαρσία, την πορνεία και την ασέλγεια που διέπραξαν.» ( Β΄Κορ. ιβ΄20-21).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου