Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η ΔΙΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΧΑΡΗ
Η διάνοια είναι στον εγκέφαλο και η χάρη του Θεού είναι στην καρδιά.
Όσο οι σκέψεις , καλές και κακές, μένουν στη θέση τους στον εγκέφαλο, η χάρη του Θεού επισκέπτεται την καρδιά του ανθρώπου, η οποία είναι ναός του Θεού, ναός προσευχής. Η συγκέντρωση των σκέψεων στον εγκέφαλο είναι το αήττητο όπλο κατά του διαβόλου.
Η ενέργεια της διάνοιας στρέφεται πάντα προς τα έξω, προς το περιβάλλον, και επιδιώκει να διώξει τη Χάρη από την καρδιά, που είναι η θέση του Θεού για να καταλάβει τη θέση του Θεού, στην καρδιά του ανθρώπου. Από την εμπειρία μας όμως ξέρουμε ότι όταν ο άνθρωπος αγαπάει τα πράγματα με την αγάπη που ανήκει στο Θεό, ο άνθρωπος αυτός τρελαίνεται.
Ψες το βράδυ είπα σε έναν συμπατριώτη μου ότι κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η Δημιουργία έχει ένα δημιουργό και ότι ο δημιουργός νοιάζεται για το δημιούργημά του, όπως βλέπουμε ότι νοιάζεται ακόμα και για τα σπουργίτια, πόσο μάλλον για τον άνθρωπο.
-Ποιος είναι αυτός; Ρωτάει ο συμπατριώτης μου.
Καταλαβαίνω ότι ρωτάει από τις σκέψεις του, ενώ εγώ του μιλάω από την καρδιά μου, για τη χάρη του Θεού, που έχει κατοικία της την καρδιά του ανθρώπου.
-Ο Θεός, του λέω.
-Από πότε;
-Ο Θεός είναι αιώνιος, έξω από τις διαστάσεις της γης, μία απ’ τι οποίες είναι ο χρόνος.
Στο σημείο αυτό η κουβέντα με τον συμπατριώτη μου απ’ τη Δεσκάτη Γρεβενών, διακόπτεται από κάτι άσχετο. Κι εγώ αναρωτιέμαι για μια ακόμα φορά, αν κάνω καλά και μιλάω όλο για θρησκευτικά θέματα. Νιώθω όμως την ανάγκη να μιλώ γι’ αυτά τα θέματα. Ο Γιουγκ, έλεγε πως η αιτία για όλες τις αρρώστιες είναι η μη ορθή θρησκευτική συνειδητοποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου