Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ασκητισμός ή σχιζοφρένεια
Πριν από κάμποσα χρόνια έπεσε στα χέρια μου ένα ενδιαφέρον βιβλίο με τον τίτλο: Ασκητισμός ή σχιζοφρένεια. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες από το βιβλίο αυτό, αν και το διάβασα με μεγάλη προσοχή. Θυμάμαι μόνο αυτό που λέει ο ίδιος το τίτλος του βιβλίου, ότι αν δεν ακολουθούμε τον ασκητισμό θα αρρωστήσουμε από σχιζοφρένεια.
Για την σχιζοφρένεια επίσης δεν ξέρω σχεδόν τίποτε, πέραν ότι σχιζοφρενής δεν είναι ένας ακέραιος άνθρωπος, καλός η κακός. Είναι δυο άνθρωποι αντίθετοι ο ένας με τον άλλον, χωρίς να το ξέρουν. Ο ίδιος άνθρωπος είναι άλλος άνθρωπος την ημέρα, π.χ. και άλλος τη νύχτα. Ο άνθρωπος την ημέρα μπορεί να είναι συνειδητός, ενώ ο άνθρωπος της νύχτας δεν έχει συνείδηση των πραττομένων. Είναι σαν αυτόν που τελεί εν πλήρη μέθη και δε θυμάται, τί κάνεις τις νύχτες.
Ο Απόστολος Παύλος ονομάζει τον ασυνείδητο άνθρωπο νεκρό που τον κουβαλάμε μέσα μας και δεν υπάρχει κανείς να μας ελευθερώσει από αυτόν.
Είναι δυστυχισμένος, ,αυτός που σκοπεύει να ενώσει τους δύο τύπους ανθρώπων μέσα του, τον άνθρωπο της ημέρας, ,που σύμβολό του είναι ο ουρανός και τον άνθρωπο της νύχτας, που σύμβολό του είναι η κόλαση. Όποιος σκοπεύει να ενώσει τον ουρανό με την κόλαση είναι δυστυχισμένος, επειδή κι οι δύο τύποι είναι μέσα μας.
Μόνο η Εκκλησία δια των μυστηρίων της μπορεί να μας αγιάσει και να μας ελευθερώσει από την κόλαση που έχουμε μέσα μας.
Όταν η κόλαση που είναι γέννημα του διαβόλου και είναι μέσα μας, για να μας βασανίζει μας προσβάλει, πονάμε, γιατί έχουμε μέσα μας την κόλαση.
Τί κρίμα που δεν μπορούμε να πετάξουμε έξω την κόλαση, όπως έκανε ο Ιησούς τους εμπόρους απ΄ το ναό. Πώς θα θέλαμε να ζούμε μόνο με τον ουρανό ή αλλιώς με το πνευματικό μας σώμα, που ειναι γέννημα του Αγίου Πνεύματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου