Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Θέλει νά 'χουμε θάρρος (παρρησία), να γνωρίσουμε το μυστήριο του Ευαγγελίου, γράφει ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Εφεσίους .
Γιατί άραγε χρειάζεται θάρρος να γνωρίσουμε το μυστήριο του Ευαγγελίου; Θα το γνωρίσουμε, γράφει, με την αδιάκοπη προσευχή μας με το πνεύμα.
Στην αρχή με έκαναν εντύπωση μερικά σημεία στο Ευαγγέλιο, όπως είναι εκείνο στο οποίο ο Κύριος ρωτάει, τους αρρώστους και τους έχοντες ανάγκη, αν θέλει να τους θεραπεύσει, όπως έκανε π.χ. στον παράλυτο, που τον ρωτάει τί θέλει να του κάνει και εκείνος "λέει την ιστορία της ζωής του".
Μήπως κάτι παραλείπεται εδώ και πρέπει να το βρούμε τί είναι. Στον παράλυτο είναι φανερό, ότι ο Κύριος θεραπεύει πρώτα την ψυχική και πνευματική παραλυσία και μετά τη σωματική. Ενώ ο τυφλός δεν έχει ψυχική και πνευματική παραλυσία και δε χρειάζεται θεραπεία. Μόλις τον ρωτάει, τί θέλεις να σου κάμω, εκείνος με ταχύτητα αστραπής, απαντάει: "Ίνα αναβλέψω". Θέλω να δω. Όχι μόνο ξέρει τί θέλει ο τυφλός, αλλά έχει και τη διάθεση , να κάνει κάτι για να δει.
Άρα η ερώτηση είναι Τί θέλεις να κάνεις, για να θεραπευθείς. Και η απάντηση του πάσχοντος από πνευματική και ψυχική παραλυσία είναι δε θέλω να κάνω τίποτε για να θεραπευτώ.
Μήπως και οι λαοί πάσχουν από ψυχική και πνευματική παραλυσία; Πώς εξηγείται ότι δέχονται παθητική την κατάσταση, όταν θα μπορούσαν ενεργώντας, να την αλλάξουν;
mlvardospot.blogspsot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου