Τίς ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή κίνυνος ή μάχαιρα; καθώς γέγραπται ότι ένεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής."
Ο λαός μας, που τηρεί την ορθόδοξη νηπτική παράδοση, το "αεί νήφοντες", όπως το λέει η Εκκλησία, ζει το υπέροχο μυστικό, δε γράφει φιλοσοφίες.Όταν π.χ. ο λαός λέει "κάνε το καλό και ρίξ' το σστο γιαλό", δηλαδή τήρησέ το μυστικό, αυτό ακριβώς εννοεί. Ότι δεν υπάρχει χαρά που διαρκεί για πάντα, όπως είναι η χαρά να ζεις το υπέροχο μυστικό. Ο Θεός με ξέρει άκουσα κάποιον να λέει. Δεν άκουσα ποτέ πιο χαρούμενη φωνή. Ήταν ένας απλό άνθρωπος που μιλούσε στον εαυτό του.
Όλα τα πράγματα στη φύση γίνονται για την εξυπηρέτηση του ανθρώπου. Ακόμα και το σύμπαν έγινε για τον άνθρωπο. Είναι υπέρ του ανθρώπου η βιομηχανία με τον ανταγωνισμό στην κατασκευή ολοένα και πιο καταστρεπτικών όπλων;
Σκέφτομαι τα εργαλεία που κατασκευάζονται στην εποχή μας: Ωφελούν την ψυχή; Ωφελεί την ψυχή και το σώμα η ρύπανση που προκαλούν και ο μισητός θόρυβος που εκπέμπουν; Πρέπει να μελετούμε την ιστορία για να βλέπουμε πόσο τα πράγματα αλλάζουν και προς ποιά κατεύθυνση. Πόσο τα πράγματα αλλάζουν. Παράδειγμα το αυτοκίνητο. Ποιός λατρεύει τώρα το αυτοκίνητό του σα θεό; Όσο κι αν οι διαφημίσεις συνδέουν την ύπαρξή του με την ψυχή. Έχει αξία για την ψυχή η μηχανή;
Αυτό που με φοβίζει και που σκιάζει κάθε μου χαρά, αυτό τον δύσκολο καιρό, είναι η σκέψη για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα: Άραγε δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ζούμε την κάθε μέρα μας υπερβαίνοντας τις ανάγκες μας; Οι ανάγκες θα μας καταπιέζουν όσο θα ζούμε στον μάταιο και πονηρό αυτό κόσμο; Ο πόθος να υπερβούμε τις ανάγκες μας και να ζούμε ελεύθεροι από αυτές είναι έμφυτος στον κάθε άνθρωπο. Σ' αυτό διαφέρουμε από τα ζώα που δεν νιώθουν ποτέ τον πόθο να υπερβούν τις ανάγκες τους. (Τα ζώα είναι ευχαριστημένα όταν ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Δεν νιώθουν τον πόθο να τις υπερβούν. Να είναι ανώτερα από αυτές με το να τις έχουν υπό τον έλεγχό τους). Στον άνθρωπο είναι έμφυτος ο πόθος του να γίνει όμοιος με τον Θεό, με το μόνο Ον που είναι ανώτερο από τις ανάγκες και από τον κτιστό αυτόν κόσμο.
Στο βιβλίο του Ιβάν Ίλιτς με τίτλο «Για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα», Εκδόσεις Νησίδες, στο κεφάλαιο «βιομηχανικά ή συμβιωτικά εργαλεία», ο ξεχωριστός αυτός φιλόσοφος γράφει: Ο άνθρωπος παύει ν' αναγνωρίζεται ως άνθρωπος, όταν δεν μπορεί πια να διαμορφώνει τις ανάγκες του χρησιμοποιώντας λιγότερο ή περισσότερο επιδέξια τα εργαλεία που του παρέχει η κουλτούρα του.
Στο οπισθόφυλλο του ίδιου βιβλίου, διαβάζουμε τα εξής: Η κρατούσα ιδεολογία σήμερα ταυτίζει την πρόοδο με την αφθονία. Ο καταναλωτής αντικαθιστά της ανάγκες που νιώθει με τις ανάγκες που του επιβάλλονται. Με το κυνήγι των αναγκών μας ως να είναι πράγματα, σε εποχές σαν τη δική μας σήμερα, ξεχνάμε ότι έχουμε εσωτερικό κόσμο, που χρειάζεται την προσοχή μας περισσότερο από τα πράγματα και τις επιθυμίες τους. Έχουμε αφαιρέσει την προσοχή μας ακόμα και από αυτούς που αγαπούμε, τα παιδιά μας και τους γέρους μας.
Η αγάπη δεν έχει τόπο να σταθεί, σ΄ ένα κόσμο που τα αντικείμενα απορροφούν ολοκληρωτικά την προσοχή μας, σε σημείο να ξεχνάμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Ο υιός του ανθρώπου, δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι, λέει ο Κύριος Ιησούς για τον εαυτό ΤουΔεν βρίσκω πουθενά τόπο να ακουμπήσω την καρδιά μου, γράφει ο Αλμπέρ Καμύ στον «Ξένο» του.
Το να διατηρούμε τον εσωτερικό μας κόσμο καθαρό δεν είναι απαίτηση του Θεού. Δεν έχει ανάγκη ο Θεός από την καθαρότητα του εσωτερικού μας κόσμου κι από την ελευθερία μας. Εμείς θέλουμε την εσωτερική καθαρότητα για να μην εμποδίζεται η χάρη του Θεού να μείνει μέσα μας. Η καρδιά του ανθρώπου είναι ο ναός του Θεού, καθαρή από ιδιοτέλεια.
Η επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού, μας ενώνει με το Θεό. Έχοντας το Θεό μέσα μας, το Δημιουργό του παντός, ισχύει το του Αποστόλου "τίποτε δεν έχω και τα πάντα κατέχω".
Εκείνο που θυμάμαι από τα χρόνια που έζησα στην Κάλυμνο είναι ο υπαίθριος στιλβωτής στο λιμάνι της Πόθιας, που με χαιρετούσε πάντα με αυτά τα λόγια: "Χαίρετε και αγάλλεσθε, ότι ο μισθός ημών πολύς εν τοις ουρανοίς."
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου