Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Εκ νυκρός ορκθρίζει το πνεύμα μου ο Θεός, ότι φως τα προστάγματά σου επί της γης (Δαβίδ). Ξυπνώ το πρωί με τα λόγια της Γραφής στο νου μου. Λένε πως όποιος δεν ξυπνάει νωρίς το πρωί δεν ξέρει να ζει.
Μ' αρέσει, λοιπόν που ξυπνάω το πρωί. Από παιδί με ξύπναγε το πρωί η γιαγιά μου: Δη μ' άφηνε στο κρεβάτι. Σήκω, έλεγε, "σε πλείασε ο ύπνος. Εγώ πάλι συνέδεσα τον ύπνο με την αρρώστεια. Μόνο όταν ήμουν άρρωστος έμενα στο κρεβάτι. Ο μακαρίτης ο παππούς μου Αγγελάκης και τις αρρώστιες τις περνούσε στην καρέκλα. Δεν έβγφζε ποτέ το τραγιάκο του.
Με τα λόγια αυτά ξυπνώ στις πέντε το πρωί. Μ' αρέσει να αρχίζω τη μέρα μου γράφοντας. Το γράψιμο είναι γλυκό. Δυσκολεύομαι να γράψω στο σκοτάδι και γράφω στον υπολογιστή. Γράφω τα κομμάτια από τη Γραφή και χαίρομαι βλέποντας πως συνδέονται το ένα με το άλλο. Ο νους μου τα συνδέει.
Με υπομονή τρέχομε τον προκείμενον ημίν αγώνα, λέει ο Απόστολος Παύλος, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγός και τελειωτήν Ιησούν, έχοντας δηλαδή ζωντανή την παρουσία Του μπροστά μας (...) επιγιγνώσκοντες την ενοίκησιν του Χριστού.(...)
Ο λύχνος του σώματος ο οφθαλμός εστι. Όταν ο οφθαλμός είναι σκοτεινός, όλο το σώμα μας είναι σκοτεινό. Αφορώντες στο Χριστό πορευόμαστε στο σκοτάδι του κόσμου. Δε ζω εγώ, λέει ο Απόστολος, ζει εν εμοί Χριστός." Αυτή είναι η "εν Χριστώ ζωή".που είθε να μας αξιώσει ο Κύριος να τη ζούμε από εδώ στη γη. Ο πνευματικός μου πάντα με συμβούλευε "μην εμποδίζεις τη χάρη του Θού να σ' επισκεφτεί".
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου