'Αν δεν υπήρχε αιωνία συνείδηση μέσα στον άνθρωπο, αν για θεμέλιο των πάντων βρισκόταν μια άγρια δύναμη που ελισσομένη μέσα στα σκοτεινά πάθη δημιουργούσε τα πάντα, τα ασήμαντα και τα μεγάλα, αν ένα απύθμενο και ακόρεστο κενό κρυβόταν κάτω απ΄ το παν, τί θά 'τανε, λοοιπόν, άλλο η ζωή από απόγνωση;" (Κίρκεγκωρ)
"Ήρα τους οφθαλμούς μου εις τα όρη,
όθεν ήξει η βοήθειά μου.
Η βοήθειά μου παρά Κυρίου
του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.
Μη δώης εις σάλον τον πόδαν σου,
μηδέ νυστάξη ο φυλάσσων σε."
Ψαλμός 120
Άραγε πώς ένιωθε ο Δανός φιλόσφος Κίρκεγκωρ, όταν έγραψε αυτές τις σκέψεις του ή πώς ένιωθε ο Δαβίδ, όταν έγραφε αυτούς τους στίχους; Νομίζω ένιωθαν κι οι δυο τους ταπεινοί. Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ, ένιωθε τόσο ταπεινός , "θέτειν εαυτόν υπό κάτω πάντων" και "επιγράφεσθαι τω Θεώ πάντα τα χαρίσματα."
Άραγε δεν υπήρχε κανείς να τον αγαπάει περισσότερο απ΄ τον εαυτό του. Μόνο ο Κύριος που κατοικεί εις τα όρη και τα βουνά, τον αγαπούσε περισσότερο απ΄ τον εαυτό του. Σ' αυτόν πίστευε ότι δεν θα τον ξεχάσει ποτέ και θα είναι πάντα ο βοηθός του.
Μήπως αυτό είναι το συναίσθημα του κάθε ανθρώπου, χωρίς ψευδαισθήσεις;
Στην Ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, το μόνο όπλο που έχει ο καθένας από εμας, για να αντισταθεί στις επιθέσεις του διαβόλου είναι η ταπείνωση.
Πώς αποκτά κανείς την ταπείνωση; Για να αποκτήσουμε την ταπείνωση πρέπει να ακολουθούμε τον αρχηγό και τελειωτή της πίστεως Ιησούν και να έχουμε επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού. Επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού σημαίνει ότι γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας.
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου