Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Μη με ρωτάς, πως είναι η ζωή σε συνθήκες κοιλιάς του κήτους του Ιωνά. Δεν μπορώ να σου τις περιγράψω. Μόνο αν έζησες μέσα σε τέτοιες συνθήκες γνωρίζεις πώς είναι.
Αυτό που μπορώ να σου πω είναι το έντονο αίσθημα να βγεις από εκεί μέσα το ταχύτερο. Ευτυχώς υπάρχει δυνατότητα να βγεις, εκτός από το βγάλσιμο χωρίς προσπάθεια, οπως έγινε με τον προφήτη Ιωνά,που τον ξέρασε το κήτος στην ακτή, χωρίς να τον ρωτήσει.
Αλλά δεν είναι αυτή η περίπτωσή μας. Ο Ιωνάς είχε μια αποστολή και δεν την είχε ξεχάσει. Εμείς δεν έχουμε αποστολή ή έχουμε και την ξεχάσαμε. Έτσι σε μας υπάρχει άλλος τρόπος να βγούμε. Δεν ισχύει όμως διότι ο τρόπος να βγούμε με τη θέλησή μας είναι να πιστέψουμε στο Χριστό και να καλέσουμε το Χριστό να μας βοηθήσει. Να πιστέψουμε όπως έκανε ο Ενώς. Είναι ο μόνος ύστερα από χιλιάδες χρόνια απιστίας, που πίστεψε ότι ο Θεός βοηθάει τον άνθρωπο και άρχισε να καλεί το Θεό σε βοήθεια.
Με τον Ενώς αρχίζει η ανθρωπότητα να προσεύχεται. Το να αρχίσει να προσεύχεται ο Ενώς αυτό έγινε με τη θέλησή του. Ο Ενως δε ζήτησε αποδείξεις, όπως έκανε εκείνη η γενιά των Εβραίων της εποχής του Χριστού, για την οποία ο Χριστός ειπε "γενεά πονηρή και μοιχαλίδα, θαυματουργικό σημάδι ζητάει αλλά δεν θα της δοθεί ει μη το σημάδι του Ιωνά του προφήτη."
Με άλλα λόγια η γεννιά εκείνει ήθελε μηχανικά να βγει απ΄την κοιλιά του κήτους, όπως έγινε με τον προφήτη Ιωνά, αλλά ο Ιωνάς ήταν απεσταλμένος και δεν ξέχασε την αποστολή του.
Και τώρα η ανθρωπότητα είναι ένας φυλακισμένος στα πάθη, στην κοιλιά του κήτους και δε ζητάει απ΄ το Χριστό, το σωτήρα του κόσμου , να τη σώσει.
Ο Χριστός καλεί την ανθρωπότητα να έλθει κοντά Του και να την ελευθερώσει από τη δουλεία των παθών, που είναι η δουλεία στην κοιλιά του κήτους του Ιωνά.
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου