Ο αυτοπεριορισμός της εξουσίας

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

" Οταν γαρ λέγωσιν, ειρήνη και ασφάλεια, τότε αιφνίδιος αυτοίς εφίσταται όλεθρος."  (1Θεσ.5,3)

Ο αυτοπεριορισμός της εξουσίας, δεν είναι μόνον προς όφελος  των υπηκόων, αλλά και της ίδιας της ανεξέλεγκτης εξουσίας.  Η κατάχρηση της εξουσίας  δε βλάπτει μόνο τους υπηκόους αλλά και την ίδια.  Η εξουσία δίδεται άνωθεν και ασκείται σε αναφορά στην πηγή κάθε εξουσίας: "Δε θα είχες εξουσία, αν δεν σου είχε δοθεί άνωθεν", λέει στον Πόντιο Πιλάτο ο Κύριος Ιησούς.   

Ο άνθρωπος είναι κύριος της Γης, όχι βιαστής. της Τα δώρα του Θεού,όπως το νερό και ο αέρας  με την συνεχή κατάχρηση, κάποτε δε θα είναι κατάλληλα για τον άνθρωπο.  Η στιγμή αυτή , με τα μέσα καταστροφής που κατασκευάζει ο τεχνικός "πολιτισμός", με την σκευωρία Επιστήμης, Βιομηχανίας και Εμπορίου,δεν είναι μακριά.

Όταν η εξουσία δεν αναφέρεται στην πηγή, δε ζει με τη Φύση, αλλά εναντίον της Φύσης.  Βιάζει τον άνθρωπο και τη Φύση.  Αγνοεί ότι ΄το πόσιμο ύδωρ, όπως και ο καθαρός αέρας είναι δώρα του Θεού. 

Ήδη ο σύγχρονος άνθρωποσ  ζει ολοένα πιο  "μηχανιστικά", και γεμίζει άγχος. Το μοντέλο το αγγλοαμερικανικό τείνει να γίνει παγκόσμιο. Γινόμαστε μάρτυρες της "βουλησαρχίας"  του. Η δύναμη για τη δύναμη είναι σαν το χαλασμένο θερμοστάτη. Αυτό που θα συμβεί προβλέπτεται στη Γραφή. Όταν ετοιμάζονται να θριαμβεύσουν παθαίνουν πανωλεθρία. Η δύναμη όταν φτάνει στο απόγειό της και δεν έχει άλλο περιθώριο για να αυξηθεί , καταστρέφει τον εαυτό της. 

Ο άνθρωπος όταν ζει σύμφωνα με τη θεϊκή εντολή  δεν κάνει κατάχρηση του κόσμου. Αυξηθείτε και κυριεύσατε τη Γη, λέει η Γραφή. Να είστε κύριοι της Γης. Να σας υπακούει όλη η πλάση, αλλά χωρίς να κάνετε κατάχρηση του κόσμου. Όταν ρώτησαν έναν μοναχό, τί κάνουν στο μοναστήρι, ο μοναχός απάντησε, "δεν κάνουμε κατάχρηση του κόσμου". Όταν η Εκκλησία δίωχθηκε άφησε τις πόλεις και κατέφυγε στην έρημο. Στην Ορθοδοξία η υπερβολή (κατάχρηση)  είναι αμαρτία.".