ΟΝΕΙΡΟ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΟΝΕΙΡΟ

Χθες μιλώντας για την μακαρίτισσα μητέρα μου, είπα ότι ήταν το μόνο πρόσωπο το οποίο με γνώριζε και στο οποίο είχα απόλυτη εμπιστοσύνη. Το σπουδαίο είναι ότι παρόλο που γνώριζε την υπερευαισθησία μου ,δεν μου έδινε συμβουλές.

Άλλωστε αυτό που με απασχολούσε σε όλη μου τη ζωή, ο φόβος του θανάτου και αυτό έψαχνα να βρω στα βιβλία, κι αυτό απασχολούσε και την ίδια και την έκανε να μη δίνει σημασία στις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής. Ήταν πάντοτε σιωπηλή, κι όπως κατάλαβα η σιωπή της ήταν νοερά προσευχή.

Ύστερα από τόσα χρόνια μελέτης του θανάτου, τώρα δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι νεκροί μας έχουν πλήρη διαύγεια και επικοινωνούν μαζί μας με το πνεύμα με σύμβολα και εικόνες, όπως είναι η επικοινωνία μέσω της Τέχνης. Ότι υιπάρχει στο όνειρο είναι σύμβολο κι ό,τι συμβαίνει είναι παραλλαγή, ΄έλεγε ο Γάλλος ποιητήκς Πωλ Κλεντέλ.

Ψες το βράδυ είδα τη μητέρα μου στο όνειρό μου. Η παρουσία της στο όνειρό μου ήταν μια καθαρή διδαχή περί του θανάτου. Η μητέρα μου με δίδασκε πως ο θάνατος είναι μια καθημερινή στιγμή, όπως οι άλλες της καθηερινής ζωής. Όπως δεν μας τρομάζει η καθημερινή ζωή κι ακολουθούμε τη ροή της ελεύθερα, χωρίς να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο που μας τρομάζει.

Η μητέρα μου καθόταν στη θέση της στο σαλόνι και μιλούσε με τις αδελφές μου για το στόλισμα του σπιτιού μας, γιατί περιμέναμε επισκέπτες. Κάποια στιγμή όταν ήταν μόνη είδα στο πρόσωπό της το χαμόγελο και θέλησα να της μιλήσω, αλλά δεν βγέηκε ο λόγος από το στόμα μου, γιατί κατάλαβα ότι είχε κοιμηθεί.

mlvardospot.blogspot.com