Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η ανθρώπινη φύση πιστεύει στο Θεό. Από καταβολής κόσμου ο άνθρωπος προσεύχεται και ζητάε τη βοήθεια του Θεού. (Γένεσις. 4,26)
Ο Δαβίδ, αν και βασιλιάς, δεν έγραψε για τα βασιλικά θέματα, αλλά για τις εκδηλώσεις της ψυχής του καθημερινού ανθρώπου. Αυτό θέλει να πει, ότι η ανθρώπινη φυση δεν είναι μόνο αυτών που κατέχουν αξιώματα.
Η ανθρώπινη φύση κράζει προς τον Κύριο. Κύριε και Θεέ μου, πιστεύω στη βοήθεια του Θεού. Μη μ' αφήσεις να πεθάνω.
Αναρίθμητα περιστατικά δείχνουν, πως η φωνή του ανθρώπου, μπροστά στον ξαφνικό κίνδυνο, βγαίνει από τα βάθη της ψυχής του. Ο άνθρωπος κράζει το Θεό.
Το ακόλουθο περιστατικό συνέβη πραγματικά. Στο κέντρο μιας σύγχρονης μεγαλούπολης, δυο άνθρωποι περπατούν στο δρόμο. Ακούγεται ένας πυροβολισμός κι ο ένας από αυτούς πέφτει κάτω νεκρός. Ο άλλος δίπλα του κραυγάζει δυνατά: "Παναγία"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου