Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
"Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται"
Τις μέρες αυτές, που θα μπορούσε να τις ονομάσεις "μέρες του Νώε", όλοι μας πενθούμε. Δεν έχουμε διάθεση για τη χαρά. Όλα αυτά που μας έδιναν χαρά, έχουν δηληρητιαστεί. Στα χωριά μας , παλιά, όταν ένα σπίτι πενθούσε, σκέπαζε τους καθρέφτες . Αυτό το έκανε, επειδή οι καθρέφτες στα χωριά μας , συμβόλιζαν το ωραίο, την ομορφιά της ζωής. Αυτό είναι το πένθος. Η λέξη "πένθος" συνηχεί με τη λέξη "πάθος".
Οι παλιοί στα χωριά διατηρούν ακόμα την "νηπτική" παράδοση, που είναι το θάρρος να βλέπεις τη συμφορά και να μην την απωθείς στο ασυνειδητο. Η νηπτική Παράδοση είναι η ζωή της εγρήγορσης. Η Εντολή του Θεού "Γρηγορείτε" αυτό σημαίνει. "Γρηγορείτε και προσεύχεσθε (...) Είναι Εντολή να είμαστε σε αδιάλειπτη επίκληση του Θεού.
Όλα μπορούν να μας τα παρουν. Ένα μόνο δεν μπορούν, να μας χωρίσοιυν από την αγάπη του Θεού. Τίς ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; ; Θλίψις ή σστενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα. Καθώς γέγραπται ότι ενεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν. ελογίσθηεν ως πρόβατα σφαγής. αλλ' εν τούτοις πάσιν υπερνικώμεν δια του αγαπήσαντος ημάς.
Πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτα αρχαί ούτε δυμάμεις ούτε ενεστώτα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε κτίσις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών." (Ρωμ. Η΄35 -39)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου