Του Μόσχου Λαγκουβάρδου,
Το αντίδοτο στην ανησυχία είναι η επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού. Η επίγνωση ότι κατοικεί μέσα μας ο Χριστός λύνει και το μυστήριο της ανησυχίας Δε νιώθουμε την ενοχλητική ανησυχία, να μας βασανίζει.
Λένε ότι η ανησυχία αυτή , όπως η "θητεία που δεν τελειώνει πουθενά', εξαρτάται από τα παιδικά μας χρόνια. Στη φιλοσοφία η ανησυχία είναι από τα περιεχόμενα του ασυνειδήτου. Στην αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Ποσειδώνας, θεός της θάλασσας, που συμβολίζει το ασυνείδητο, είναι πάντα θυμωμένος.
"Έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς." λέει ο Ιησούς. Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας, να ενωθούμε με το Χριστό και να είμαστε βέβαιοι ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας. Όπου και να βρεθούμε, στο πιο φριχτό πεπρωμένο, ο Χριστός είναι μέσα μας.
Η πίστη ότι ο Χριστός ειναι μέσα μας είναι χάρισμα του Θεού. Είναι το πνευματικό σώμα, η πρόγευση του παραδείσου. Ο θησαυρός των αγαθών. Το πνεύμα της αλήθειας. Το μόνο που μας ανήκει, διότι είναι το μόνο που παίρνουμε μαζί μας όταν φεύγουμε από εδώ, ενώ όλα τα άλλα θα μείνουν εδώ.
Εκείνο που θυμάμαι από τον ερημίτη της Καλύμνου τον Πέτρο, κατά κόσμον Ρόμπερτο, είναι ότι δεν έχανε ποτέ την ειρήνη του. Την ειρήνη του Χριστού, που τον ακολουθούσε όπου κι αν βρισκόταν, επειδή είχε επίγνωση ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα του.
Το Άγιο Πνεύμα είναι πράγματι "π α ν τ α χ ο ύ π α ρ ό ν" επειδή είναι μέσα μας και μας κάνει να νιώθουμε παντού ότι είμαστε καλόδεχτοι. Η χάρη του Θεού τρέχει παντού και δοξάζεται, λέει ο Απόστολος Παύλος. Δόξα στη γλώσσα της Εκκλησίας σημαίνει υπέρτατη κατανόηση της πρώτης Εντολής της αγάπης του Θεού.
Η αίσθηση της αγάπης του Θεού στην εκκλησιαστική γλώσσα λέγεται "παρρησία", δηλαδή θάρρος να επικαλούμαστε τη βοήθεια του Θεού και να νιώθουμε οικείοι παντού, επειδή έχουμε το Χριστό μέσα μας.
Κάποτε αναλογίστηκα πώς ακολουθώ πάντα τον ίδιο δρόμο από το σπίτι στην πλατεία, προφανώς γιατί η ανησυχία των παιδικών μου χρόνων δεν έπαψε ποτέ. Δεν ένιωθα ποτέ ασφαλής παντού, όπως ο ερημίτης ποιητής, που είχε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια.
Ρομπέρτο, του είπα κάποτε: ξυπνώ τη νύχτα και φοβάμαι που είμαι μόνος. Κι εγώ ξυπνώ τη νύχτα και φοβάμαι, μήπως δεν είναι μόνος, είπε και γελάσαμε με τον το θαυμάσιο χιούμορ του. Η οικείωση σε μένα δεν ήταν παντού, όπως στον ήσυχο άνθρωπο και πιστό χριστιανό Ρομπέρτο.
Ο Απόστολος Παύλος λέει πώς η χάρη του Θεού τρέχει και δοξάζεται, πράγμα που σημαίνει ότι νιώθουμ τη χάρη του Θεού έχοντας επίγνωση ότι κατοικεί μέσα μας ο Χριστός.
Το ερώτημα, αν θα είμαστε ήσυχοι ακόμα και στον κίνδυνο, η απάντηση είναι ότι όπως πάντα στην Ορθοδοξία, η πνευματική εμπειρια της ζωής μας διδάσκει. Δεν είναι γνώση από τα βιβλία. Από την προσωπική μας πείρα γνωρίζουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί΄, όταν διατηρούμε το ηθικό μας. Η απώλεια του ηθικού καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα..
"Να εξετάζουμε τον εαυτό μας, αν έχουμε την πίστη. Να δοκιμάζουμε τον εαυτό μας. Να έχουμε επίγνωση, απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Ιησούς Χριστός κατοικεί μέσα μας." ( 2Κορ.13,5)
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου