Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΩΣ ΠΛΗΡΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Γίνεται προσευχή χωρίς ονόματα και χωρίς αιτήματα; Η προσευχή είναι δέηση. Γίνεται δέηση χωρίς ονόματα και χωρίς αιτήματα; Όταν συνηθίζουμε να προσευχόμαστε στο Θεό με ονόματα και αιτήματα,  μας φαίνεται παράξενο να  γίνεται  προσευχή, χωρίς αυτά.

Παράξενο όμως φαίνεται και όταν προσευχόμαστε με ονόματα και με αιτήματα, σαν να μην γνωρίζει ο Θεός τί έχουμε στην καρδιά μας. Άρα αυτό που είναι απαραίτητο σε κάθε είδους προσευχής είναι το περιεχόμενο της καρδιάς μας.  

Όταν επικαλούμαστε το Όνομα του Θεού, ζητάμε τη βοήθεια του Θεού με τον πιο δυνατό και άμεσο τρόπο. Παράδειγμα όταν κάποιον τον κυνηγούν σαράντα λυσσασμένα σκυλιά δε θα φωνάξει "βοήθεια". Θα έχει καιρό και διάθεση να εξηγήσει πως και τί του συμβαίνει, ενώ τρέχει να γλυτώσει; Οπωσδήποτε όχι. Η Επίκληση είναι αρκετή και φανερώνει ότι έχουμε εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Θεού.  

Άρα δεν θα αναρωτηθούμε,  γιατί να προσευχόμαστε αν δεν έχουμε τίποτε να ζητήσουμε από το Θεό; Υπάρχει η προσευχή χωρίς ονόματα και χωρίς αιτήματα.  Στην πραγματικότητα  υπάρχουν ονόματα και αιτήματα για να βοηθήσει ο Θεός. 

Πώς γίνεται αυτό; Γίνεται. Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας για τους Εβραίους λέει πως οι Εβραίοι έχουν ζήλο για το Θεό, αλλά δεν έχουν επίγνωση. Έχουν το Θεό στην καρδιά τους. Ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει πως έχει στην καρδιά του αγαπημένα πρόσωπα, χωρίς να τα έχει διαρκώς στο νου του ή στα λόγια του. 

Όταν δεν έχουμε κάτι στο νου μας, αλλά μπορούμε ανά πάσα στιγμή να το φέρουμε στο νου μας, αυτό δεν είναι λήθη ούτε άγνοια. Λήθη είναι όταν δεν μπορούμε να φέρουμε στο νου μας ονόματα, πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις. Όλα αυτά υπάρχουν φυλαγμένα στη μνήμη μας. 

Το στοιχείο της προσευχής που χωρίς αυτό δε γίνεται προσευχή είναι η επίκληση του ονόματος του Θεού. Οι παλιοί όταν παρακαλούσαν για κάτι, επικαλούνταν το όνομα του Θεού.  Με το όνομα του Θεού συνδέονται με το Θεό και μεταξύ τους.  

Με το  Όνομα του Θεού  οι Έλληνες στηρίζουμε τις αξίες για τις οποίες ζούμε με ελευθερία εν Χριστώ. 

(Συνεχίζεται) 

ΠΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πλησιάζοντας το τέλος, το φυτό "Μαϊντανός" εκπληρώνει δύο αποστολές. Η μία αφορά την παράταση του τέλους σ' αυτή τη γη κι η άλλη έχει πνευματικό περιεχόμενο: δεν αποβλέπει σ' αυτόν εδώ τον τόπο και σ' αυτόν τον χρόνο, αλλά στον μελλοντκό. 

Την παράταση του τέλους την πετυχαίνει εφαρμόζντας τη φιλοσοφία των στεϊκών. Η στωική φιλοσοφία εκφράζεται με τα λόγια του Αποστόλοιυ Παύλου: "εάν έχουμε διατροφές και σκεπάσματα, τούτοις ααρκεσθησόμεθα." 

Ο μαϊντανός όταν πλησιάζει το τέλος , παρατείνει τις μέρες του, περιορίζοντας την ενέργεια στα άκρως απαραίτητα, όπως είναι  η οικονομία στην ενέργεια. Καταργεί τους μίσχους στα φύλλα, και για να το επιτύχει μικραίνει τα φύλλα κατά τα δύο τρίτα του μεγέθους τους και  τα κάνει σπαθωτά, για να τα βλέπει ότο γίνεται λιγότερο ο ήλιος. 

Η οικονομία του μαϊντανού την εποσχή των εσχάτων έχει και έναν άλλο σκοπό εκτός από την επιβίωση για λίγο καιρό. Έχει ένα ανώτερο σκοποό, την νίκη κατά του Θενάτου, που κθυμίζει τη νίκη του Ιησού κατά του θανάτου. Ο μαϊντανός αποβλειει  στην μετά το θάνατο των σπόρων του , αναγέννησή του. Πεθαίνει ο παλιός για να γεννηθεί ο καινούριος. 

Θυμίζει επίσης τη Διδασκαλία τοιυ Ιησού που εκκφράζεται με αυτά τα λόγια: Αυτός που θέλει να κερδίσει τη ζωή του, θα την χάσει κι αυτός που θα χάσει τη ζωή του για μένα και για το Ευαγγέλιο, θα την κερδίσει.

mlvardospot.blogspot.com 

ΤΡΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΘΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τρία μεγάλα πάθη που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπό  είναι η λήθη, η άγνοια και η οκνηρία.

Η λήθη κυρίως η λήθη του Θεού και των θεϊκών πραγμάτων ειναι η αιτία που ο άνθρωπος δεν έχει το  θάρρος της ύπαρξης. Λήθη του Θεού σημαίνει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει πια αυτό που η Εκκλησία ονομάζει "Παρρησία", δηλαδή το θάρρος τουι ανθρώπου να απευθύνεται με το λόγο του στο Θεό. 

'Ετσι ήταν ο άνθρωπος στην αρχή του κόσμου, πριν αρχίσει να προσεύχεται, επειδή δεν πίστευε ότι ο Θεός βοηθάει τον άνθρωπο. Η ανθρωπότητα άρχισε να προσεύχεται όταν ο εγγονός του Αδάμ, ο Ενώς , ήκταν ο πρώτος άνθρωπος που επικαλέστηκε τη βοήθεια του Θεού.   Ο σύγχρονος άνθρωπος δε ζήτησε την ευλογία του Θεού και ο οίκοςτου  έμενε έρημος. Δεν υπάρχουν επίσης τα θεϊκά πνεύματα να πολεμούν τους εχθρούς μας και μείναμε αφύλακτοι σε κάθε κακό. 

Το πάθος της άγνοιας είναι επίσης ένα μεγάλο πάθος που βασανίζει τον σύγχρονο άνθρωπο.Η μεγαλύτερη άγνοια του συγχρόνου ανθρώπου είναι η άγνοια του Θεού. Αγνοεί το Θεό και δεν επικαλείται τη βοήθειά του. Κι αφού δε ζητάει τη βοήθεια του Θεού, δεν περιμένει τη  βοήθειά Του. Ζει σ' ένα κόσμο πραγμάτων που δεν συμφωνούν. Ο κόσμος είπε κάποιος συγγραφέας μοιάζει με βίδες που δε βιδώνουν πουθενά.  

Το πάθος της οκνηρίας,  τέλος , ενισχύει τα δύο προηγούμενα πάθη. Ο σύγχρονος άνθρωπος παραιτείται από τον αγώνα της ζωής, επειδή φοβάται να ζήσει. Στην εποχή μας αυτό που κυριαρχεί είναι ο φόβος παντού, ακόμα και ως μέσον πολιτικής χειραγώγησης. 

mlvardospot.blogspot.com 

ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ

 Τοιυ Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι δάσκαλοι είναι πολλοί. Όσοι είναι οι άνθρωποι, άλλοι τόσοι είναι και οι δάσκαλοι.  Βλέπεις άνθρωπο και δεν ξέρεις, αν αυτός θα είναι δάσκαλός σου. 

Αυτό σημαίνει να αγαπάμε όλοιυς τους ανθρώπους, σαν μελλοντικούς δασκάλους. Ίσως γι' αυτό είναι αγαπητοί οι δάσκαλοι. Δεν νομίζω να μην ένιωσες ποτέ αυτή την έμφυτη συμπάθεια για το επάγγελμα αυτό του δασκάλου.

Υπάρχουν πάμπολλες παροιμίες για το δάσκαλο. Μια παροιμία, που θέλει να πει να μην καταφρονούμε κανέναν, λέει; "Εκεί όπου λες δεν θα περάσω, εκεί θα γευματίσεις." 

 Οι δάσκαλοι είναι όσοι και τα μαθήματα. Μια άλλη παροιμία λέει, "όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο δάσκαλος θα παρουσιαστεί."

 Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι μεταδίδουν ο ένας στον άλλον το μήνυμά του είτε εν γνώσει  είτε εν αγνοία. 

mlvardospot.blogspot.com 

CLAUDIO VILLA - Stornelli romani a dispetto

Μετά φόβου Θεού

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδοιυ

Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσερχόμσστε στο  μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Αυτό σημαίνει ότι προσερχόμαστε στο μυστήριο ύστερα από προετοιμασία στην οποία πρέπει να έχουμε επίγνωση  ότι έχουμε φόβο Θεού, πίστη και αγάπη. Αν δεν έχοιυμε φόβο Θεο΄, πίστη και αγάπη, δεν προσερχόμαστε στο Μυστήριο της Ευχαριστίας απροετοίμαστοι. 

H ψυχή μας \ζητάει την προετοιμασία αυτή. Η ψυχή μας υποφέρει αν πάμε απροετοίμαστε και στην πιο απλή γιορτή, στην οποία μας καλούν να συμμετασχουμε. Δεν πάμε σ' ένα γάμο με τα ενδύματα της δουλειάς και με τα χέρια και των πρόσωπο ακάθαρτα. 

 Η νηστεία δεν είναι αυτοτιμωρία.  Είναι χαρά όταν έχουμε επίγνωση ποιόν καλούμαστε να δεχθούμε, το ίδιο το σώμα και το αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και μόνον η μνήμη του Ονόματος του Θεού μας γεμίζει χαρά.! Εμνήσθην του Ονόματος του Θεού και ευφράνθην, λέει ο Δαβίδ..

mlvardospost.blogspot.com 

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

 Λένε ότι οι γέροι ζουν με αναμνήσεις. Το ορθότερον είναι ότι οι γέροι μπορούν να ζουν με τις αναμνήσεις, επειδή μπορούν να θυμούνται τις αναμνήσεις τουςο.