Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Θυμήθηκα το λαϊκό τραγούδι της δεκαετίας του '60, "έξω απ' άδικο κι από κακή γυναίκα". Αυτό δεν είναι απλό λαϊκό τραγούδι, αυτό είναι τροπάριο της Εκκλησίας. Γιατί το λέω αυτό. Δείτε τί γράφει το κα΄,12 -19 του Λουκά: "Προσέχετε από των ανθρώπων. Επιβαλούσι γαρ εφ' υμάς τας χείρας αυτών και διώξουσι, παραδιδόντες εις συναγωγάς και φυλακάς αγομένους επί βασιλείς και ηγεμόνας, ένεκεν του ονόματός μου. Αποβήσεται δε υμίν εις μαρτύριον."
"Αποβήσεται υμίν εις μαρτύριον". "Κι έχω καεί, αχ, κι έχω καεί", λέει ο λαϊκός τραγουδιστής. Θέλετε να δείτε την ανάμιξη της κακής γυναίκας στο μαρτύριο; Κάντε μια βόλτα στην Τέχνη του κινηματογράφου, στην ποίηση και στη λογοτεχνία. Μάνα, λέει ο Ισπανός ποιητής Αντόνιο Ματσάδο. Πολλοί χάθηκαν στα ναυάγια της θάλασσας, αλλά πιο πολλοί χάθηκαν στη θάλασσα που λέγεται "κακή γυναίκα".
Μ' αρέσει το τραγούδι και νιώθω ότι απηχεί το πνεύμα της Ορθοδοξίας, με το στίχο "καλή καρδιά". Το ίδιο λέει κι η Γραφή, "δι' υπομονής τρέχουμε τον προκείμενο αγώνα". Κάνουμε υπομομή. "Ο υπομείνας είς τέλος σωθήσεται". Και ποιά είναι η σωτηρία; Η σωτηρία είναι η ελευθερία. Χωρίς ελευθερία δεν ζούμε."
Δεν είμαι μισογύνης. Αγαπώ το ωραίο φύλο. Αλλά ακολουθώ τη συμβουλή του ποιητή Παπαδίτσα, "να γράφεις ακόμα και γελώντας". Αυτό κάνω. Ξέρω ότι οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη διαίσθηση από εμάς και το νιώθουν, ποιός τις αγαπάει και ποιός όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου