Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Το πνεύμα και το σώμα του ανθρώπου είναι δύο οντότητες που ζουν μαζί, πότε ήσυχα και πότε ταραγμένα. Είναι γνωστό πως το σώμα αντιμάχεται το πνεύμα. Έχουμε ανάγκη να κάνουμε κάτι με το σώμα να του δίνουμε κάτι για να ασχολείται, ώστε να αφήνει το πνεύμα ανεμπόδιστο στα ενδιαφέροντά του. Η ζωή χωρίς πνευματικά και σωματικά ενδιαφέροντα είναι άδεια. Ο άνθρωπος υποφέρει από ανία. Η ανεργία των νέων είναι φοβερή.
Το σώμα μας είναι μια οντότητα, που πλήττει εύκολα. Δεν έχει άλλα ενδιαφέροντα εκτός από την ικανοποίηση των αισθήσεων. Τις ώρες που δε μας τραβάει κανένα πνευματικό ενδιαφέρον , η διάθεσή μας εξαρτάται αποκλειστικά από τα σωματικά, τα οποία είναι μετρημένα, ύπνος, ξύπνος, τροφή, διαιώνιση του είδους…
Το πιο πρόσφορο ενδιαφέρον του πνεύματος είναι η εργασία και η προσευχή, ιδίως η νοερά προσευχή. Γι’ αυτό ο Πλάτων συνιστούσε στην Πολιτεία του την εργασία και την καλλιέργεια των μουσών. Είναι γνωστό το ρητό του «μουσικήν ποίει και εργάζου». Αλλά και στη νοερά προσευχή που είναι η κατ’ εξοχήν πνευματική απασχόληση, πρέπει να δίνουμε κάποιο ενδιαφέρον και για το σώμα, μια απασχόληση σωματική. Αυτό το σκοπό έχει το κομποσκοίνι και το λεγόμενο στη μοναχική ζωή «εργόχειρο», που είναι συνήθως κάποια χειρωνακτική , αγροτική ή μαστορική εργασία.
Για να δίνω μια απασχόληση στο σώμα την ώρα της προσευχής, συνδέω τα λόγια της Ευχής με το βήμα, στο περπάτημα ή με τις κινήσεις της άσκησης, την ώρα της γυμναστικής.
Πρέπει να ξέρουμε να οικονομούμε το σώμα μας, ώστε να μη γίνεται εμπόδιο στα πνευματικά μας ενδιαφέροντα.
Δε θα χρειαζόταν το κάπνισμα και το αλκοόλ ή άλλες βλαβερές συνήθειες, για να απασχολείται το σώμα, ώστε να είναι ελεύθερο το πνεύμα να απολαμβάνει τα ενδιαφέροντά του. Είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ποθητή ολοκλήρωση του ανθρώπου, να βρεί την ισορροπία ανάμεσα στο πνεύμα και στο σώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου