Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Αυτό που θυμάμαι απ' τον παππού μου, Αγγελάκη, είναι ότι ήθελε να αρέσει στο Θεό. Η ευχή του ήταν πάντα "στο θεό ν' αρέσει". Ήξερα κάποιον, που όταν έπινε καλό κρασί, ευχόταν "στην πέτρα να φυτρώσει". Ο παππούς μου ευχόταν πάντα, όταν κάτι τον ευχαριστούσε, να είναι ευάρεστο στο Θεό. Ένιωθε ευχαρίστηση, όταν κάτι γινόταν αφορμή να θυμάται το Θεό.
Έτσι έκανε και ο ερυθρόδερμος εκείνος, που έλεγε πως όταν έβλεπε κάτι ωραίο, έγραφε για το αιώνιο στοιχείο. "Βλέπω σε κάτι συνηθισμένο, π.χ. σε ένα δέντρο, το αιώνιο στοιχείο και γράφω για το αιώνιο στοιχείο.
Ο ποιητής Ρόμπερτ Λαξ, έλεγε πώς αγαπάει το ωραίο στις κοινές στιγμές. Δεν ήξερα τί είναι ωραίο στις κοινές στιγμές, ώσπου το έμαθα μόλις τώρα, ύστερα από αναζήτηση που κράτησε χρόνια. Το ωραίο στις κοινές στιγμές είναι το ανεπανάληπτο. Αλλά πρέπει να το αναζητήσεις. Πρέπει να ξέρεις τί ζητάς.
Εμείς , στην Ορθόδοξη Παράδοση, δεν αναζητάμε αυτό που δεν ξέρουμε, δεν κάνουμε αναζήτηση για την αναζήτηση. Ξέρουμε τί αναζητάμε, Η Ορθόδοξη Παράδοση είναι νηπτική. Ο ορθόδοξος χριστιανός "αγρυπνά, δεόμενος εν παντί".
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου