Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Κάθε φορά που μπαίνω στη "χρεία", έτσι έλεγε το "μέρος" ο μακαρίτης ο παππούς μου Αγγελάκης, έρχεται στο νου μου ο σεισμός, με μια κοπέλα, που είμαστε μαζί στο δρόμο, τη νύχτα του σεισμού, στη Λάρισα και μου αφηγούνταν ότι την βρήκε ο σεισμός την ώρα που έκανε μπάνιο.
Στον ανελκυστήρα, που σπανίως τον χρησιμοποιώ, μόλις ανοίγω την πόρτα, θυμάμαι αυτόν που τον έπιασε ο σεισμός ενώ βρισκόταν μέσα στο κουβούκλιο και χοροπηδούσε, σαν παγάκι στο μίξερ.
Τέτοιες αναμνήσεις πρέπει να έχουν οι πολιτικοί όταν περνούν την πόρτα της Βουλής, μήπως συνέρθουν, επειδή νομίζουν ότι αυτοί θα ζήσουν χίλια χρόνια ή θα πάρουν μαζί τους και αξίωμά τους.
Δε διαβάζουν τί λέει το Ευαγγέλιο "ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον, ος ου καταλυθήσεται" (Ματθ. 24:2) Δε διαβάζουν ούτε τους επιστήμονες, που λένε ότι ο κόσμος θα καταστραφεί, θα καεί ή θα παγώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου