Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Γιατί πολλές φορές θυμώνουμε ,όταν ζητούν τη γνώμη μας, αντί να χαιρόμαστε που μας δείχνουν την εκτίμησή τους προς το πρόσωπό μας και μας βάζουν στην ανώτερη θέση του δασκάλου, ενώ εκείνοι γίνονται μαθητές; Μήπως από ζήλεια; Στην πραγματικότητα ο μαθητής βρίσκεται σε ανώτερη θέση από το δάσκαλο; Ο μαθητής έχει μπροστά του απέραντες εκτάσεις γνώσης, ενώ ο δάσκαλος δεν έχει τίποτε άλλο να μάθει πια.
"Τι χαρά να μπαίνεις σε λιμένες πρωτοειδωμένους" λέει ο Καβάφης. Για το δάσκαλο ισχύει ο στίχος "δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό. Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ, σε όλη τη γη τη χάλασες".
Γι΄αυτό ο Σωκράτης ήθελε να είναι πάντα μαθητής, ακόμα κι όταν είναι γέρος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου