Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
ΠΕΡΙ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΑΣ
Πόσο καλό πράγμα είναι η ευλογία και τί μπορεί να πάθει κανείς ακόμα κι όταν βάζει στη σκέψη του το κακό και στο πιο απλό πράγμα π.χ. όταν πίνει νερό ή κρασί. Οι παλιοί έλεγαν ότι η ώρα του φαγητού είναι ιερή!
Σκεφτήκαμε γιατί παντού, σε όλη τη γη όταν ο κόσμος τρώει ή πίνει κάνει προσευχή, λέει διάφορες ευχές ή ο χριστιανός κάνει απλά το σταυρό του;
Οι παλιοί, γνώριζαν από την πείρα τους, τη δύναμη της ευλογίας και της κατάρας, ενώ ο σύγχρονος κόσμος με την τηλεόραση,την αγνοεί..
Οι ευχές, προφορικές ή ενδόμυχες πριν από κάθε πράξη είναι "ευλογία". Τα αρχαία χρόνια πριν από κάθε πράξη οι άνθρωποι 'εκαναν θυσίες για να εξευμενίσουν τη θεότητα. "Πάρε το αίμα αυτού του κόκκορα και λυπήσου το δικό μας." . Ο Χριστός κατήργησε τις θυσίες, αιματηρές και μη.
Είναι τρομακτικός ο ψαλμός του Δαβίδ που προφητεύει τα πάθη του Χριστού, που ελογίσθη ως καταραμαένος άνθρωπος και υπέστη τον φριχτό και επονείδιστο θάνατο δια του σταυρού. Είναι ο 108 ψαλμός. Παραθέτουμε μερικούς στίχους του στο πρωτότυπο;.
Και κατάστησον επ' αυτόν αμαρτωλόν
και διάβολος στήτω εκ δεξιών αυτού.
εν τω κρίνεσθαι αυτόν εξέλθοι καταδεδικασμένος και η προσευχή αυοτύ γενέσθω εις αμαρτίαν.
γεννηθήτωσαν αι ημέρα αυτού ολίγαι
και την επισκοπήν αυτού λάβοι έτερος.
γεννηθήτωσαν οι υιοί αυτού ορφανοί
και η γυνή αυτού χήρα.
(...)
διαρπασάτωσαν αλλότριοι τους πόνους αυτού
μη υπαρξάτω αυτώ αντιλήπτωρ,
μηδέ γενηθήτω οικτίρμων τοις ορφανοίς αυτού.
γενηθήτω τα τέκνα αυτού εις εξολόθρευσιν
εν γενεά μιά εξαλειφθήτω το όνομα αυτού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου