Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
"Έκαστος δε βλεπέτω πώς εποικοδομεί. θεμέλιον γαρ άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τον κειμενον, ός έστιν Ιησούς Χριστός." ( Κορ. Α΄, 3,10)
Ο άνθρωπος ανέκαθεν διέκρινε τον εσωτερικό του κόσμο από τον εξωτερικό του κόσμο που τον περιβάλλει. Πράγμα που δεν μπορεί κανένα άλλο ον να κάνει τη διάκριση αυτή. Και δεν μπορεί γιατί δεν γνωρίζει τον εαυτό του. Ο νους του είναι σωματικός, βλέπει τον εξωτερικό κόσμο. Δεν βλέπει τον εσωτερικό του κόσμο, διότι δεν έχει πνεύμα Θεού.
Τα ζώα διαμορφώνονται από το περιβάλλον και είναι προσαρμοσμένα στο περιβάλλον. Αυτός είναι ο λόγος, που τα ζώα δεν μπορούν να υποσχεθούν, διότι δεν ξέρουν τί θα είναι αύριο. Όπως δεν μπορεί να υποσχεθεί το υγρό στοιχείο τί θα είναι αύριο, αφού κάθε φορά διαμορφώνεται από το περιβάλλον, που το περιέχει, σαν το νερό στο αγγείο.
Ο άνθρωπος με το πνεύμα του Θεού είναι ουσία, δηλαδή πνεύμα που διαρκεί και που γνωρίζει τον εαυτό του και μέσω του εαυτού του γνωρίζει το Θεό. Η αυτογνωσία είναι Θεογνωσία". Τα θεμέλιά του είναι τα άγια βουνά . Τα βουνά είναι σύμβολο του ασάλευτου και αυτού που διαρκεί. "Μεγάλος σαν τα ψηλά βουνά" λέει η παροιμία.
Η ουσία του ανθρώπου είναι πνευματική και θεϊκή. Είναι πνεύμα που γνωρίζει τον εαυτό του και το δρόμο της επιστροφής στον εαυτό του, μέσω της γνώσης του Θεού.
Η ουσία του νου του ανθρώπου μένει σταθερή. Τα θεμέλιά της είναι ο Θεός, που λάμπει μέσα του με το φως της δόξης του Χριστού, δηλαδή με το φως της γνώσης ότι ο Χριστός είναι ο Θεός και ότι ο Θεός είναι πατέρας μας, ,η πηγή μας. Είμαστε πλάσματα του Θεού και στο Θεό επιστρέφουμε. Ο σκοπός της ζωής μας είναι η ένωσή μας με το Θεό, δηλαδή η επιστροφή στην πηγή που μας δημιούργησε.
Η γνώση του Θεού και ο δρόμος προς το Θεό είναι γνώση του εαυτού μας, αφούκ μέσω της γνώσης του Θεού γνωρίζουμε ποιοί είμαστε και ποιός είναι ο δρόμος από τον άνθρωπο προς το Θεό κι απ΄ το Θεό στον άνθρωπο. Αυτή είναι η κυκλική κίνηση του νου όπως λέγεται από τους νηπτικούς πατέρες της Εκκλησίας. Αν δεν γνωρίζουμε το Θεό ούτε τον εαυτό μας γνωρίζουμε ούτε το δρόμο της επιστροφής μας. Η Εκκλησία μας ονομάζει τον άνθρωπο που δεν πιστεύει στο Θεό, "πνεύμα μη επιστρέφον".
Λέγοντας ο Χριστός είναι μέσα μας, δεν εννοούμε ότι είναι μέσα στο "σωματικό φρόνημα" που σκορπίζεται στις επιθυμίες και δεν γνωρίζει το δρόμο της επστροφής, αλλά ότι είναι μέσα στην πνευματική και στη θεϊκή ουσία του ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου