Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Τους δημιουργούς που έχουν κάνει αριστουργήματα στην Τέχνη, ποιητές, μουσικοί, γλύπτες, ζωγράφους κ.α. τους λυπάμαι, αν ξεχνούν το Θεό, ακόμα περισσότερο, αν δεν πιστεύουν στο Θεό.
Το πρώτο πρώτο μαρτύριο της λήθης του Θεού είναι και η λήθη ή η αγνοια της θείας διδασκαλίας του Χριστού.
Αυτό το λέω από το μαρτύριο της ανυπομονησίας και από τη λύπη της εξαφάνισης του έργου τους, μια που ο κόσμος θα καταστραφεί.
Η ανυπομονησία είναι κάτι που νιώθεται και από εμάς τους κοινούς ανθρώπους, όχι μόνο από τις ιδιοφυίες. Κάνεις κάποτε ένα ωραίο έργο και το θαυμάζεις και λυπάσαι που κανένας δεν θα το δει και δεν θα το αγαπήσει, ενώ εσύ πιστεύεις ότι αξίζει την αγάπη κάθε καλαίσθητου ανθρώπου.
Η λύπη αυτή δεν θα υπήρχε, αν δεν ξεχνούσες το Θεό και το γεγονός ότι ο Θεός βλέπει τα πάντα και ξέρει και εσένα και χαίρεται με τα καλά σου έργα. Αν αυτό δεν σου φτάνει, με τίποτε δε θα χαρείς πραγματικά, και ποτέ δε θα νιώσεις την ποθητή ολοκλήρωσή σου, ως ανθρώπου και ως δημιουργού.
Οι μεγάλοι δημιουργοί δεν πρέπει να ανησυχούν για τα έργα τους, ότι θα καταστραφούν καποτε, αφού όλος ο κόσμος αυτός θα εξαφανιστεί με το πυρ ή με το ψύχος και τίποτε δε θα μείνει. Ο Κύριός μας και Θεός μας Ιησούς Χριστός είπε, πως δεν θα μείνει "λίθος επί λίθον".
Η γνώση όμως του Θεού και της θείας διδασκαλίας Του, θα φύλαγε τους μεγάλους δημιουργούς από την απελπισία.
Ο κόσμος θα καταστραφεί, αλλά θα υπάρξει νέα κτίση. "Ιδού κάμνω τα πάντα νέα", είπε ο Θεός. Μια νέα δημιουργία θα υπάρξει, ,ασύγκριτα πιο ωραία από την δημιουργία στην οποία ζούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου