Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Οι φίλοι μου οι Καλύμνιοι ;, σαν νησιώτες,, ήταν για μένα τον στεριανό , που μεγάλωσα στην ορεινή κωμόπολη της Δεσκάτης Γρεβενών, καινούριοι άνθρωποι., διαφορετικοί απ' το συνηθισμένο!
Το πρώτο και κύριο γνώρισμά τους ήταν η δεκτικότητα. Κατ' αρχήν εμπιστεύονταν τους πάντες. Πώς αλλιώς εξηγείται, ότι δεν έκλειναν τις πόρτες και τα παράθυρα, έτσι που ο δρόμος και η θάλασσα συχνά έμπαιναν στο σπίτι.
Στην Κάλυμνο πόρτες και παράθυρα ήταν ανοιχτές σαν τις καρδιές τους. Δεν απομόνωναν κανέναν. Είχα αποκτήσει κι εγώ κάτι απ΄ την νοοτροπία την νησιωτική, που δεν χώριζα τους ανθρώπους σε κατηγορίες.
Δεν με έκανε εντύπωση, ότι όλοι οι αλαφροϊσκιωτοι με ένιωθαν δικό τους. Ο Κώστας, ο φίλος μου που ασκούσε μια πληθώρα επαγγελμάτων, συμπεριέλαβε τη φωτογραφία δίπλα στο Λαξ, σε μια γωνιά, στο εμπορορραφείο του , στην παραλία της Πόθιας, στο λιμάνι, ανάμεσα στους τύπους του νησιού!
Είναι αλήθεια ότι οι Καλύμνοι αγαπούν αυτούς που αγαπούν το νησί τους και εγώ αγαπούσα τους χορούς και τα τραγούδια τους και μου άρεσε ιδιαίτερα, πως ήταν όλοι μαζί, σαν μια οικογένεια. Ένιωθες στην αγορά, σαν στο σπίτι σου. Θυμάμαι τον Αγάθα, που μιλούσε φωναχτά σε όλους, σαν να να μιλούσε σε έναν φίλο του. Τους αποκαλούσε όλους "αγάθες" και του έβγαλαν το παρατσούκλι "αγάθας".
Ο Αγάθας καυχιόταν ότι δε δούλεψε ποτέ στη ζωή του: "Αγάθες' τους έλεγε "η δουλειά είναι για τους γαϊδάρους.. Θυμάμαι τον Αγάθα σαν να τον βλέπω τώρα με τα βαμμένα κόκκινα μαλλιά του και τη μεγάλη μασέλα, αλλά Βίκτωρ Ματσιούρ. Στην Αμερική μιλούσε ελληνικά και στην Ελλάδα αμερικάνικα.
Και βέβαια δε γίνεται να γράψω για την Κάλυμνο και να μη θυμηθώ τους αγαπημένους φίλους, που με δέχονταν σαν δικό τους. Ή να μη θυμηθώ τον Γεώργιο που με χαιρετούσα πάντα με αυτά τα λόγια: "Χαίρετε και αγάλλεθε, Μόσχου μου, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς."
Με ρωτούν, γιατί δεν πηγαίνω στην Κάλυμνο. Πηγαίνω με το πνεύμα μου. Η σάρκα δεν θέλει πια άλλα ταξίδια. Τα πόδια μου τα τσάκισα στους δρόμους μεγάλων αποστάσεων και την ψυχή μου την κούρασα, στη μοναξιά του δρομέα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου