Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο ουμανιστής μιμείται εξωτερικά τον Ιησού Χριστό. Ο ουμανισμός αντικατέστησε τον άνθρωπο Ιησού, με τον πάπα της Ρώμης και με κάθε άνθρωπο. Ο Ιησούς είναι Θεός για τον ουρανό. Στη θέση του στη γη είναι ο αλάθητος πάπας, που με το αλάθητό του τον υποκατέστησε, άρα και κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι αλάθητος: Η υψηλοφροσύνη στη θέση της ταπεινοφροσύνης. Η Δύση με τον ουμανισμός της αποθεανθρωποίησε το Χριστό. (Αγίου Ιουστίνου του Τσέλιε, Άνθρωπος και Θεάνθρωπος)
Η Δύση έπεσε στην παγίδα που έστησε για τους άλλους λαούς. Σήμερα 13 Απριλίου η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Μαρτίνου Πάπα Ρώμης, ο οποίος αρχιεράτευσε στη Ρώμη 5 χρόνια και πλέον και μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη, επί αυτοκράτορος Κωνσταντινουπόλεως, Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου.
Με τον ουμανισμό της η Δύση έπεσε στον πειρασμό και στο δίλημμα ανάμεσα στο πνεύμα του Θεού και στο σαρκικό φρόνημα, διάλεξε το σαρκικό φρόνημα, σαν την Ναστάσια Φιλίπποβνα, στον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι, μια παραβολή για το δυτικό κόσμο.
Ο Ντοστογιέφσκι, περιγράφει την πτώση της Δύσης στην Ναστάσια Φιλίπποβνα, την κεντρική ηρωίδα του στον «Ηλίθιο», που ανάμεσα στην αγάπη του φτωχού πρίγκηπα Μύσκιν και στην «ντόλτσε βίτα» του πλούσιου και διεφθαρμένου Ραγκόζιν, διαλέγει την ντόλτσε βίτα με τον Ραγκόζιν, ο οποίος , μεθυσμένος τη σκοτώνει.
Οι δύο αυτοί τύποι του μυθιστορήματος του Ντοστογιέφσκι συμβολίζουν , ο πρίγκηπας από τη μια μεριά συμβολίζει, το πνεύμα της ταπεινοφροσύνης και της ζωής και ο Ραγκόζιν από την άλλη, το πνεύμα της υψηλοφροσύνης και του θανάτου:
-Γιατί δεν τον συγχωρείς;
-Δεν τον συγχωρώ.
-Γιατί δεν τον συγχωρείς, όπως ο Χριστός.
-Ο Χριστός είναι Θεός. Εγώ δεν είμαι Θεός.
(Η εχθρότητά τους διήρκεσε τριάντα χρόνια, μέχρι το θάνατό τους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου