Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Το αρχαίο δράμα ήταν το κυριότερο μέσο εσωτερικής καλλιέργειας των αρχαίων Ελλήνων. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εξιδανικεύσει την εικόνα του «καλού καγαθού πολίτη». Καλός ήταν ο όμορφος στο σώμα και αγαθός ήταν ο αγαθός στην ψυχή. Για να το πετύχουν αυτό ένωσαν στο αρχαίο δράμα, όλες τις αρετές, που υπήρχαν στη ζωή τους, όπως είναι η μίμηση του καλού για την μάθηση, η αναλογία για την κατανόηση όχι μόνο του εαυτού τους, αλλά και των άλλων, ο έλεος, ο φόβος η κάθαρση του εαυτού από τα πάθη κ.ά.
Η σοφία τους δεν είχε ως αντικείμενο την επιφανειακή καλλιέργεια του ανθρώπου, αλλά την εσωτερική ανακαίνιση με την με την Τέχνη του καλού, την καλλιτεχνία, όπως αναπτύχθηκε στην ύψιστη μορφή της, στο αρχαίο δράμα. Η κάθαρση από τα πάθη απέβλεπε στην ειρήνη των πολιτών και στη δημοκρατική διακυβέρνηση.Για το σκοπό αυτό οι αρχαίοι ίδρυσαν παντού στον ελληνικό χώρο, τα θέατρα, ως τόπους διδασκαλίας.
Το αρχαίο θέατρο δεν είχε σκοπό αυτό που εννοούμε σήμερα με τον όρο «διασκέδαση». Οι πολίτες δεν πήγαιναν στο θέατρο για να ξεχάσουν τον εαυτό τους και τη ζωή τους, αλλά για να τον θυμηθούν, και να αποφασίσουν να καθαριστούν με γαλήνη και ηρεμία ,από τα πάθη τους.
Στο θέατρο δεν στοχάζονταν απλώς το που μπορούν να καταλήξουν τα πάθη, αν δεν αγωνιστούν να καθαριστούν από αυτά. Αυτό ήταν το αντικείμενο της φιλοσοφίας, η συνεχής σπουδή του εαυτού. Στο θέατρο έβλεπαν τις πράξεις και τα παθήματα να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους και με τη συμπάθεια τα ζούσαν σαν να συνέβαιναν στους ίδιους. Ζούσαν τις τραγωδίες χωρίς όμως να κινδυνεύουν οι ίδιοι και διάλεγαν το καλό και το αγαθό, ως το ιδανικό, για το οποίο άξιζε να αγωνίζονται στη ζωή τους για να το κατορθώσουν.
Με αυτήν την έννοια έλεγε ο Σωκράτης, πως η δημοκρατία δε λειτουργεί, αν οι πολίτες δεν αυτοπεριορίζονται. Η έννοια του αυτοπεριορισμού δεν είναι η παραίτηση από τα δικαιώματά τους, αλλά αντιθέτως είναι η ενάρετη άσκηση τους με δικαιοσύνη και ειρήνη. Οι διάφοροι εγκλεισμοί είναι μέθοδοι τους οποίους εφαρμόζουν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, για να καθυποτάξουν τον κόσμο και για να τον οδηγήσουν τελικά, στον πόλεμο και στην καταστροφή,. Η Τέχνη του αρχαίου δράματος είναι το μέσον για τον καθαρισμό των πολιτών από την συσσωρευμένη μέσα τους αδικία. Αυτό σημαίνει το αρχαίο ρητό: «Εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πάσα αρετή εστί.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου