Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Είναι πράγματι δύσκολο να αγαπήσουμε τους εχθρούς μας. Πώς αγαπάμε αυτούς που μας φέρονται εχθρικά και μας στενοχωρούν;
Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι και οι ίδιοι είναι θύματα της κακίας τους και θα ένιωθαν καλύτερα, αν δεν ήταν κακοί.
Ίσως πρέπει να πούμε στον εαυτό μας "αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής. Μας ¨φθάνει" η δική μας κακία, για να πρέπει να φέρουμε και άλλη από τους εχθρούς μας.
Αυτός που έχει την κακία είναι θύμα της. Π.χ. ένας εχθρός μας είναι δούλος της φιλοχρηματίας του. Δεν θα ταυτίσουμε τον άνθρωπο από τον γιγάντιο δαίμονα, που έχει εισέλθει στην ψυχή του και συνέλαβε το πνεύμα του. Ίσως έτσι τον βοηθήσουμε να απαλλαγεί από τον δαιμονα που τον βασανίζει , αντί να τον απομονώσουμε και να τον εγκαταλείψουμε στον αγώνα του.
Ο Κύριος είπε, ότι αγαπώντας αυτούς που μας αγαπούν, δεν κάνουμε τίποτε διαφορετικό από αυτό που κάνουν και τα άγρια θηρία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου